Mensenlief....... de pijn is weer even heftig..... evenals het verlangen te sms-en. Nieuwe liedjes op mp4 zetten, heel veel doet aan haar denken, de sterke neiging weg te dromen..... argh het missen is even zeer sterk. Het gaat verder best goed met mij, doe veel eigen (en ook wel leuke) dingen maar het gat.... in mijn hart.... is groot. En zal hopelijk snel helen, bah, elke dag van begin tot eind toch nog veel gedachten en gemis hoor, het is niet meer zo vreselijk schrijnend.. maar nu even wel :S argh toch: ik vul mijn dagen weer met school, bijna iets teveel: ik stort me er totaal op eigenlijk... dus moet weer even wat meer de balans opmaken en ook rust nemen... Maar het wordt nu zo echt he: het besef, okee... het is ECHT niet meer. tsja... is dat dan de fase van acceptatie? Ik rekende het vandaag nog uit, vanaf midden december steeds meer het gevoel dat mijn ex al langzaam weggleed, 30 januari het 'verlossende' woord... al een paar maanden verder. Ik ben zo moe!!!!!! Maargoed, dat zal erbij horen.
Liefs voor iedereen en ik ga maar eens vroeg mijn bedje in, voel me uitgeput en uitgedacht....
Sterkte voor allen weer