Je kunt wel eerst vergeven en dan vergeten.
Je kunt niet eerst vergeten en dan vergeven.
Dat vergeten ná het vergeven is niet echt vergeten.
Het is slechts de noodzaak tot herinneren, die verdwijnt zodra er is vergeven.

Als vergeven makkelijker was …..

Hallo allemaal, Ik heb het zo te doen met mijn ex. Echt heel zielig. Ik bedenk me nl net dat die arme jongen weer een jaar tegemoet gaat zonder mij. Dat is toch geen doen voor het arme schaap. Wat zal hij het vanavond moeilijk hebben. Samen feest vieren met zn vriendin terwijl hij natuurlijk alleen mij maar wil. Ik ben nl zo onwijs leuk. Ook erg grappig en mega intelligent (schrijf je dat zo?) Daarbij heb ik een super leuk, afwisselend leven, is het 1 groot feest om bij mij te mogen zijn. Dit alles nog los van het feit dat ik bloedmooi ben en vreselijk lekker kan zoenen.

Vandaag voel ik me prima!!! Ik heb vannacht weer vreselijk over ex gedroomd en de dag begon K..

Gek word ik van het malen in mijn kop. Elke dag droom ik weer over hem. Als ik s'nachts na uren wakker liggen uiteindelijk slaap schrik ik na 2 uur weer wakker omdat ik droom over hem. Vervolgens begint het malen weer, Ik weet dat zij bij hem is. Ik weet dat ze samen feest vieren. Ik weet dat ze samen slapen. Gelukkig weet ik ook dat hij gruwelijk hard snurkt! Maar toch.. Het is 2 jaar uit tussen ons maar vandaag ging de deurbel. Mijn hard sloeg op hol want ik dacht: wie weet is hij het wel, eindelijk. eindelijk vertellen dat hij me mist. Maar nee, t was een pakketje.

K zit al 2 uur op mijn handen om mezelf tegen te houden social media niet te checken.

Maar...

Stel je voor dat ex net post dat zn relatie uit is.
Stel dat ex net post dat hij heel ongelukkig is omdat hij mij mist.
Stel dat ex post dat hij heel veel spijt heeft en zichzelf niet was de afgelopen 2 jaar.
Stel dat ex mn nummer kwijt is, vergeten is waar ik woon, mn emailadres is verloren, dan moet hij toch wel contact met me zoeken via facebook oid. Dus dan moet ik toch af en toe wel even kijken.

Ik doe het niet. Ik heb niet eens meer een account.

Voel me een beetje leeg vandaag. Moet erg mn best doen om niet te verzanden in zelfmedelijden en tijdreizen. Heb steeds de neiging dagboeken te lezen uit onze goede tijd en foto's te kijken. Niet doen. Voor het eerst sinds 2 jaar ben ik de kerstdagen niet alleen. Straks komt een vriendin logeren. De afgelopen 2 jaar kon ik het niet opbrengen om onder de mensen te zijn met de feestdagen. Was bang dat ik me dan nog ellendiger zou voelen en zou stikken van het ingehouden verdriet. Op zich heel positief dat ik dit jaar wel iets heb afgesproken. Het gaat ook echt beter met mij.

Ik heb gelijk ook een vraag aan jullie. Hoe gaan jullie met de social media om? Lukt het je om niet al zijn/haar sites te checken en alle gangen van je ex zo te kunnen volgen. (en daar dan enorme buikpijn van krijgen!!) Of hebben jullie al je accounts gewist of alleen die van je ex? Ik kan daar absoluut niet mee omgaan. Ik ben zelf met alles gestopt omdat ik de confrontatie met dingen uit zijn leven te heftig vind maar ik vind het wel een hele opoffering want ik vond facebook ed ook wel leuk en handig.