vergeten

afbeelding van geenhappycamper

Je kunt wel eerst vergeven en dan vergeten.
Je kunt niet eerst vergeten en dan vergeven.
Dat vergeten ná het vergeven is niet echt vergeten.
Het is slechts de noodzaak tot herinneren, die verdwijnt zodra er is vergeven.

Als vergeven makkelijker was …..

afbeelding van zwartgat

je kunt wel vergeten, maar wil je vergeten?

Inderdaad, dit soort vergeten is niet echt vergeten. Maar wil je dat? Wat zou je willen vergeten? Echt finaal uit je geheugen bannen? Maar bedenk wel: alle gedachten die later aan dat onderwerp zijn gewijd, alle lessen die eruit zijn getrokken, ook allemaal weg. Wat je hier hebt gepost, wat je met vrienden hebt besproken, wat je hebt ervaren en wat je hebt gevoeld over datgene, allemaal weg of totaal niet meer van jou.

Ik persoonlijk wil zo min mogelijk vergeten. Ook nadat ik vergeven heb, wat ik ook nog niet heb gedaan. Delen wel, maar niet het hele plaatje. De dingen die ik meteen zou noemen om te willen vergeten, zijn wel net die dingen geweest die mij inzichten hebben verschaft die ik eerst niet had. Dingen later anders bekijken, in een ander daglicht... Minder zwaar aan tillen... Maar vergeten? Nee, ik niet.

afbeelding van geenhappycamper

@zwartgat

Mooi beschreven Zwartgat. Ik zelf zou graag willen vergeven en dan toch ook een gedeelte vergeten. Alle wijze lessen en het geleerde uit deze fase onthouden en meenemen in de rest van mn leven. Maar wel de pijn vergeten en de nare herinneringen. Tja, is dit realistisch? Vast niet...