Hallo allemaal,

Het is alweer eventjes geleden dat ik hier gekeken heb.
Inmiddels is mijn relatie van 8,5 jaar alweer ruim een jaar voorbij. In dat afgelopen jaar zonder hem is er zoveel gebeurd. Ik heb me in het begin zo ontzettend verdrietig, bedrogen en in de steek gelaten gevoelt. Hierdoor ging het met mijn gezondheid ook een stuk minder en verloor ik veel gewicht.

Tsja, de kerstdagen zijn gelukkig achter de rug en wat heb ik daar verschrikkelijk tegen op gezien. Op 2e kerstdag zouden we 9 jaar samen zijn, en nu was dit de eerste kerst sinds 8 jaar dat we niet samen waren. Het voelde leeg, alsof ik niet compleet was. Er miste iets.

Nu gaan we op naar oud en nieuw, op naar een nieuwjaar. Het eerste volledige nieuwe jaar wat ik alleen zal moeten beginnen, zonder hem naast me. Ik zie er behoorlijk tegen op.

Inmiddels is het 5 maanden geleden dat onze relatie is verbroken, maar het doet me nog steeds ontzettend veel pijn.

24 december 2012, de dag waarop we 5 maanden uit elkaar zijn.. Ik heb hem inmiddels al een week of 6 totaal niet meer gesproken.
Van eerdere beloftes als we blijven vrienden en je kan me zo vaak bellen als je wilt is niets gekomen. Ik ben totaal uit zijn leven verbannen, geblokt op whatsapp verwijderd op facebook.
Meneer had binnen 4 maanden na onze breuk een nieuwe vriendin waar hij volgens eigen zeggen gelukkig mee is en mij niet bij nodig heeft.

Morgen zou de dag zijn waarop we 9 jaar samen zouden zijn, voor het eerst sinds 8 jaar ben ik nu alleen met kerst.

T is weer eens tijd voor een korte update van mijn kant..

Inmiddels heb ik 'm vorige week zaterdag voor t laatst gezien, echt gesproken hebben we toen niet eens. Hij kwam wat spullen afgeven en dat was het.
Vanaf die zondag heb ik niets meer van mij laten horen, hij heeft mij geblokt op whatsapp en verwijderd van bbm. Smsjes negeerde die, heel af en toe kreeg ik een reactie die mij dan weer kwetste.

Gister had ik een hele goede dag en vandaag is het weer dramatisch.
Ik heb weer de hele nacht over hem (en zijn nieuwe vriendin) gedroomd. Dit keer praten we tenminste wel met elkaar, wat me wat rust gaf.
Maarja, alles was een droom.

Ondanks dat hij me ontzettend slecht behandeld heeft, mis ik 'm (en "ons" huis) toch. Ik vraag me af of hij daar nu met haar zit, of zij nu op mijn plekje in bed ligt en op mijn plek op de bank zit..

Ik blijf t verdrietig vinden dat ik geen enkel antwoord van hem krijg op al mijn vragen.

Hoe kan je iemand bewust zoveel pijn doen?
Dat vraag ik me de laatste weken zo ontzettend vaak af.

Ik vraag me af wat onze relatie ooit voor hem heeft betekend, als hij blijkbaar geregeld in de kroeg nogal klef was met andere meisjes.
Waarom heeft hij nooit t lef gehad om het uit te maken als het voor hem dan allemaal niet zoveel betekende, en waarom heeft hij nu t lef niet om eerlijk te zijn of uberhaupt met me te praten?

Na zo'n lange tijd samen had ik wel anders verwacht, had ik niet verwacht dat we als kat en hond tegen over elkaar zouden staan.

Tsja,, daar was ik weer..

Ruim 3 maanden geleden is mijn relatie van ruim 8,5 jaar stuk gelopen.
Mijn ex-vriend werd verliefd op een aupair, is hier vooral niet eerlijk over geweest tegen mij en uiteindelijk ben ik er zelf achter gekomen.
Ik heb hem er toen mee geconfronteerd en zelfs op dat moment loog hij recht in mijn gezicht over wie dat meisje was.
Hij beloofde ontzettend zn best te doen voor ons, dit heeft precies 1 dag geduurd.
Hij is eigenlijk al die tijd blijven liegen tegen mij over haar.