Tsja,, daar was ik weer..

Ruim 3 maanden geleden is mijn relatie van ruim 8,5 jaar stuk gelopen.
Mijn ex-vriend werd verliefd op een aupair, is hier vooral niet eerlijk over geweest tegen mij en uiteindelijk ben ik er zelf achter gekomen.
Ik heb hem er toen mee geconfronteerd en zelfs op dat moment loog hij recht in mijn gezicht over wie dat meisje was.
Hij beloofde ontzettend zn best te doen voor ons, dit heeft precies 1 dag geduurd.
Hij is eigenlijk al die tijd blijven liegen tegen mij over haar.

Nu ruim 3 maanden later heb ik nog steeds veel verdriet om onze breuk, ik denk iedere dag nog aan hem.
De manier waarop het stuk is gelopen, en hoe hij in no-time een heel ander persoon is geworden doet me ontzettend veel pijn.
Het doet me pijn dat hij blijkbaar zo ontzettend gek op haar is, dat hij mij zo kan kwetsen.

Nadat hij mij bijna een week heeft doodgezwegen kreeg ik een smsje; Ja er is iemand anders.. LAAT ME MET RUST!!
Een smsje notabene na ruim 8,5 jaar..
Dat hij binnen no-time al een relatie begonnen is met haar, terwijl zij juist de persoon is geweest die mij de waarheid heeft verteld kan ik niet begrijpen.
Ik vraag me nu constant af of ik dan uberhaupt wel iets voor hem betekend heb. Het ging nog steeds niet echt fantastisch met me, maar sinds dat smsje kan ik alleen nog maar huilen.

Bovendien is hij afgelopen weekend in de supermarkt gezien met haar door mijn nichtje.
Ze liepen te kleffen, maar zodra mn ex mn nichtje in het oog kreeg kapte hij direct, deed zn capuchon op en wist niet waar hij moest kijken.

Ik overweeg inmiddels zelf om maar naar een psycholoog te gaan, ik heb niet het idee dat ik er zelf nog uit ga komen.
Het is alleen zo dat mn huisarts op vakantie is en pas in december weer terug is, het liefst zou ik zo snel mogelijk een psycholoog bezoeken.
Het verdriet en deze pijn breken me, ik ben mezelf er in verloren