24 december 2012, de dag waarop we 5 maanden uit elkaar zijn.. Ik heb hem inmiddels al een week of 6 totaal niet meer gesproken.
Van eerdere beloftes als we blijven vrienden en je kan me zo vaak bellen als je wilt is niets gekomen. Ik ben totaal uit zijn leven verbannen, geblokt op whatsapp verwijderd op facebook.
Meneer had binnen 4 maanden na onze breuk een nieuwe vriendin waar hij volgens eigen zeggen gelukkig mee is en mij niet bij nodig heeft.

Morgen zou de dag zijn waarop we 9 jaar samen zouden zijn, voor het eerst sinds 8 jaar ben ik nu alleen met kerst.
De tranen lopen over m'n wangen en ik vraag me sterk af of hij morgen ook even stil staat bij deze datum en heel eventjes aan mij denkt..
Ik twijfel er over m morgen een sms'jes te sturen, maar denk niet dat ik het doe.

Ik ben een paar x bij een psychologe geweest, inmiddels vind zij dat het beter gaat en hoef ik niet meer terug te komen. Maar waarom zijn deze dagen dan zo verschrikkelijk, en voelt het nu niet zo.
Kerst zijn dagen waarop je warmte en liefde moet voelen, ik voel alleen verdriet, pijn en leegte.

Ik ben blij als het donderdag is.