Hey lieve ldvd'ers,

Ik moet zeggen dat dit blog misschien niet helemaal hier zal passen. Maar toch...Ik hoop niet dat jullie het vervelend vinden als ik het hier plaats.

Ik lees hier nog vaak mee, gelukkig kan ik dit nu zonder dat ik me verdrietig ga voelen. Het is allemaal voorbij...Nu al twee maanden weer uit, na de 3e keer. Helemaal geen contact meer, en ja ik ben eroverheen. Tenminste dat lijkt zo. Éindelijk!! Wie had dat nou verwacht?! Nou ik zeker niet! In april ging het voor de 1e keer uit en heb hem nooit los kunnen laten tot nu...(dus lieve mensen: het komt écht écht weer goed!)

hey lieve ldvd'ers,

Misschien hier een wat positiever bericht van mij. Ik heb het idee dat ik het aan het accepteren ben dat het uit is tussen mij en mn ex. Nu ongeveer een maand uit, maar het lijkt langer...Eindelijk ben ik het aan het accepteren!!! Maar toch ben ik bang dat dit maar een periode is. Ik denk nog wel eens aan hem, maar niet echt met verdriet. Ik probeer me bezig te houden met mezelf...en niet met hem. Toch vraag ik me wel af hoe het met hem gaat, maar ja...misschien kom ik hem nog eens tegen. Het liefst zou ik gewoon vrienden met hem willen zijn na een tijdje. Toch heb ik heel soms van die romantische scénes dat we elkaar over twee jaar weer tegen het lijf lopen en voor altijd bij elkaar blijven...Maar nu mis ik hem niet echt meer...

Nog een post van mij op eerste Kerstdag. Nee, het is geen fijne dag...Ik weet dat ik moet denken dat het een normale zondag is...maar dat kan ik niet...

Wat het allemaal misschien nog erger heeft gemaakt, is dat ik net naar de film 'The Holiday' in de bios ben geweest. Ik weet niet of iemand hem kent? Hij is heel romantisch...Volgens mij herkende ik wel bijna alles hoe het ging tussen die Amanda en Graham...Gewoon zo fijn en verliefd...En hoe fijn Kerst zou moeten zijn...en ik hier zit te huilen. Ik mis hem echt heel erg...En het ergste (?) is nog dat ik de neiging heb om naar hem toe te gaan (dit zijn de droomscenario's) en hij open doet en we elkaar in de armen vliegen en dat alles weer goed is...Dat zou een mooi kerstcadeau zijn. Dat hij ook beseft dat hij niet zonder me wil...Ook wil ik hem bellen en hem fijne kerstdagen wensen...

Jaja...Kerst is begonnen. Nou wat een feest...Maar ik probeer er wat van te maken en denk dat iedereen dat hier moet doen, maar het is (voor mij) wel moeilijk.

Hier lig ik dan in mn bed, alleen met kerstnacht. Ik kan me vorig jaar nog precies herinneren. Het was gewoon allemaal zo fijn, de dingen die we samen deden, het slapen, gewoon het bij elkaar zijn. We hadden drie heerlijke dagen. Nu is alles weg...Ik wil gewoon bij hem zijn nu! Ik wil het weer zo fijn hebben als vorig jaar! Ik wil HEM! Ik keek straks 'All you need is love' (met tranen in mn ogen haha) en die mensen daar hebben ook één grote wens, dat hun vriend of familie naar Nederland komt. Mijn wens is dat ik hem weer kan hebben, we samen oud worden...Maar het schijnt niet meer te kunnen.

Pff...hier zit ik weer...huilend achter mn computer. Ik mis hem zo...

Ik denk aan al onze mooie tijden, de plannen die we hadden...En toen heb ik alles verpest, zo zie ik het. Door mijn stomme gedrag heb ik alles verpest. Ik vind het niet gek dat hij het de 1e keer heeft uitgemaakt. Door een hel ging ik, hij ook...We misten elkaar verschrikkelijk, maar het kon niet meer volgens hem.
Na een tijdje wilde hij het echt gaan loslaten, wilde hij verder...Het leek alsof hij over mij heen was. Maar toch na een paar weken nam hij weer contact op, hij miste me zo. We spraken af en het was super...maar toch kon het volgens hem niet meer. Vanwege zn ouders, vrienden en zijn angst. Ik had die week met een andere jongen gezoend, wat hij helemaal niet leuk vond...Hij was boos en zei: oke dan ga ik dat ook doen, ik heb al een excuus: ik word dronken (dat had ik gezegd). Paar dagen later heeft hij seks gehad met een ander...Uit wraak op mij??? Omdat hij wilde laten zien dat hij het ook kon??? Hij vond het gelukkig helemaal niks met haar.

Ben ik maar weer...

De ochtenden doen zoveel zeer. Eigenlijk doet het de hele dag zeer. Maar als ik wakker word, denk ik gelijk aan hem. Hij komt niet uit mijn kop. Ik hou zoveel van hem en wil hem helemaal niet kwijt!!! Ik wil zo graag bij hem zijn . Dat alles weer goed is...

Ik ben ook bang dat hij gisteravond is uit geweest. Kan makkelijk natuurlijk, misschien heeft hij wel een ander meisje gevonden. Dat doet me zoveel pijn. Ik wil gewoon dat hij van mij is!!!

Zal hij nog wel aan mij denken? Zal hij me ook missen? Ik hoop het zo...Ik wil gewoon weer fijn naast hem liggen. En hij zei ook dat hij dat fijn vond!! En met slapen pakte hij me heel vaak vast...Kon dit allemaal maar weer voorbij zijn, dat we samen oud en gelukkig worden. Ik had het echt voor me gezien. En ik wil niet alleen blijven, maar ik wil ook gewoon niemand anders als hem!

Hier zit ik weer...Ik had niet verwacht dat ik nog veel op deze site zou komen. Ook durfde ik niet te schrijven dat het weer aan was met T., door de adviezen die ik hier kreeg. Mijn gevoel kon het niet weerstaan...wilde hem zo graag!

Toch, na een maand, ben ik hier weer. Fijn voor herkenning, maar het liefst was ik hier niet meer gekomen. Dat T. en ik voor altijd samen zouden blijven. Ik had het een jaar geleden sowieso écht gedacht. Ik zag het ook al helemaal voor me, trouwen en kindjes krijgen. Hij ook...Eigenlijk was alles zo fijn tussen ons...Ik ben nog steeds van mening dat we bij elkaar passen. En geef mezelf de schuld dat we niet meer bij elkaar zijn, misschien de laatste keren niet, maar wel de 1e keer. Had ik hem maar niet zo geclaimd...Hij deed zo zijn best om mij ervan te overtuigen dat hij mij niet kwijt wilde en van me hield. Maar ik bleef maar doorgaan...