Pff...hier zit ik weer...huilend achter mn computer. Ik mis hem zo...

Ik denk aan al onze mooie tijden, de plannen die we hadden...En toen heb ik alles verpest, zo zie ik het. Door mijn stomme gedrag heb ik alles verpest. Ik vind het niet gek dat hij het de 1e keer heeft uitgemaakt. Door een hel ging ik, hij ook...We misten elkaar verschrikkelijk, maar het kon niet meer volgens hem.
Na een tijdje wilde hij het echt gaan loslaten, wilde hij verder...Het leek alsof hij over mij heen was. Maar toch na een paar weken nam hij weer contact op, hij miste me zo. We spraken af en het was super...maar toch kon het volgens hem niet meer. Vanwege zn ouders, vrienden en zijn angst. Ik had die week met een andere jongen gezoend, wat hij helemaal niet leuk vond...Hij was boos en zei: oke dan ga ik dat ook doen, ik heb al een excuus: ik word dronken (dat had ik gezegd). Paar dagen later heeft hij seks gehad met een ander...Uit wraak op mij??? Omdat hij wilde laten zien dat hij het ook kon??? Hij vond het gelukkig helemaal niks met haar.

In september weer even met elkaar geprobeerd, 4 dagen ging het goed, toen maakte hij het weer uit. Waarschijnlijk omdat hij zo bang was dat het weer fout zou gaan...Het beste was om geen contact meer te hebben, ik vond het zo moeilijk. Ik snapte het gewoon niet! Als we afspraken, was hij ook zo blij en verliefd...Hoe kan het nou niet werken als je het zo fijn hebt met elkaar?! en als je merkt dat diegene ook verliefd is???

Anderhalve maand geen contact gehad, maar ik verlangde er zo naar...Toen ik op een site van hem keek, was het de druppel. Ik kon me niet meer inhouden en belde hem. Het was weer supergezellig en leuk. Hij zei dat hij nog een keer zou bellen, maar ik verwachte niks. De volgende dag belde hij weer...We hadden weer elke dag contact. We spraken er ook over of het weer goed kon komen. Hij wilde het heel graag, maar vertelde er wel bij dat hij nog steeds die angsten had dat het weer fout zou gaan. We spraken af dat we er allebei voor zouden gaan en hij zei dat we ons gewoon door de beginfase heen moesten slaan. Een maand ging het deze keer goed, nu een paar weken geleden dat het uit is.
Elke keer als we elkaar zagen, was het fijn...Je zag ook gewoon aan hem dat hij blij was om me te zien. En als we bij elkaar bleven slapen, vond hij het nog fijner...Hij was ook zo lief! Toch bleef zijn angst zitten, maar hij sprak er niet over.
Tot die ene keer...hij wist het allemaal niet meer. Zijn gevoel was anders als vroeger...vraag me af of dat sowieso was of door die angsten...Het kon toch niet meer werken volgens hem en het was weer uit . Hij zei dat hij het er ook heel moeilijk mee had.

En nu hebben we weer geen contact. Ik mis hem zo supererg. Ik zie zo op tegen de Kerstdagen en Oud& Nieuw. Vorig jaar waren we zo gelukkig samen. Kon het maar weer allemaal zoals vroeger zijn en had ik maar nooit zo stom tegen hem gedaan...Ik wil hem gewoon nog steeds terug en ik wil met hem oud worden en met niemand anders...

Ik ben zo bang...Ik heb geen zekerheid meer in mn toekomst..Ik denk ook nog steeds dat we goed bij elkaar passen. En hij heeft zo vaak gezegd dat we bij elkaar horen enzo. Ik mis hem supererg..en vind het zo moeilijk zonder hem!

Kon ik maar stoppen met van hem houden, maar het liefst hem terugkrijgen... .

Liefs Eye Ris