Jaja...Kerst is begonnen. Nou wat een feest...Maar ik probeer er wat van te maken en denk dat iedereen dat hier moet doen, maar het is (voor mij) wel moeilijk.
Hier lig ik dan in mn bed, alleen met kerstnacht. Ik kan me vorig jaar nog precies herinneren. Het was gewoon allemaal zo fijn, de dingen die we samen deden, het slapen, gewoon het bij elkaar zijn. We hadden drie heerlijke dagen. Nu is alles weg...Ik wil gewoon bij hem zijn nu! Ik wil het weer zo fijn hebben als vorig jaar! Ik wil HEM! Ik keek straks 'All you need is love' (met tranen in mn ogen haha) en die mensen daar hebben ook één grote wens, dat hun vriend of familie naar Nederland komt. Mijn wens is dat ik hem weer kan hebben, we samen oud worden...Maar het schijnt niet meer te kunnen.
Ik ben zo verdrietig...Ik mis hem gewoon ontzettend. Ik wil hem bij me hebben, met hem lachen, ouwehoeren, kletsen, praten, seksen, knuffelen, hem alleen al maar aanraken zou ik fijn vinden...in zijn mooie lieve ogen kijken...Pff, ja ik mis hem supererg . Ik moet me inhouden om niet weer te gaan huilen. Ik heb nu drie weken geen contact en wil hem eigenlijk nu of morgen heel graag bellen. Hem fijne kerstdagen wensen en zeggen dat ik hem mis...En dan hoop ik dat hij zegt dat hij me ook mist. Maar het is beter als ik niks meer van hem weet, maar het doet me zoveel pijn dat we geen contact meer hebben. Ik hou van hem! of ik wil hem smsen: 'All I want for Christmas...is YOU...'.
Ik ben ook zo bang...zo bang voor mijn toekomst, voor dat hij een ander zal hebben, voor dat hij nooit meer aan mij denkt...
Kon ik maar fijn bij hem in zn armen liggen...dan waren we allebei zo gelukkig . Ik heb totaal geen zin in Kerst, geen zin in Oud en Nieuw...Zie er zelfs heel erg tegenop. Ik hoop dat 2007 een beter jaar wordt...
Natuurlijk hoop ik dat voor iedereen hier! Allemaal ondanks alles: hele fijne feestdagen!!
Hoi Eye Ris, Ik ben ook
Hoi Eye Ris,
Ik ben ook alleen met kerst. Tenmiste, morgen ga ik even naar mijn moeder. Daarna misschien nog ff naar wat vrienden. 2de kerstdag zou ik met mijn (nieuwe) vriendin vieren, maar helaas is het vrijdag uitgegaan tussen ons. Ik zit die dag waarschijnlijk dus alleen.
Ik kan me heel goed verplaatsen in jouw gevoelens. Ik wil ook bij haar zijn. Zou niets liever willen dan dat ze in mijn armen ligt. Vanavond sprak ik haar nog, maar het was al snel duidelijk dat dat niet gaat gebeuren. Ze kiest een totaal andere weg.
We moeten ons er gewoon bij neerleggen. Het gaat vanzelf weer over. Het heeft tijd nodig. Ik kan het weten, want dit is mijn 2de verbroken relatie dit jaar. Er komt echt weer iemand op je pad waarbij je je net zo happy voelt.... alleen nu even niet.
Wens je heel veel sterkte toe! Wees streng voor jezelf en geef jezelf een schop onder je kontje... Uiteindelijk komt het goed.
Het beste en ik hoop dat je ondanks alles toch nog een beetje geniet van de kerst!
Dankje Jeronimo
Dankjewel Jeronimo voor je reactie!
Ja, met Kerst alleen zijn is helemaal niks. Je moet wat je zegt, je erbij neerleggen. Maar het is moeilijk als je er steeds weer aan denkt. Ik denk namelijk steeds aan hoe fijn het vorig jaar was, hoe het had kunnen zijn, hoe gelukkig we eigenlijk waren en hoe ongelukkig ik nu ben...
maar inderdaad net wat je zegt: we komen er wel, echt wel, we moeten positief in het leven blijven staan en er wat van maken! Ik hoop ook voor jou dat er iemand op je pad komt waar een keer geen liefdesverdriet aan te pas komt! Sterkte!
Liefs
Zie het maar zo... de
Zie het maar zo... de kerstdagen zijn gewoon dagen als alle andere. We hebben er zelf zo'n sfeertje en lading omheen gebouwd, maar eigenlijk stelt het natuurlijk niet zo veel voor. Zie het gewoon als 2 extra zondagen. Voorheen hechtte ik nooit zoveel waarde aan kerst. Al die verplichtingen enzo... gedver.... nu moet ik me eigenlijk gezegend voelen dat ik niet bij schoonfamilie op de bank hoef te hangen. Dit wordt ook mijn eerste kerst sinds jaren zonder vriendin. Had het liever anders gezien, maar het is niet anders. Onze tijd komt wel weer. Daar ben ik van overtuigd. Misschien wel sneller dan we denken... toch? Wie had ooit gedacht dat ik in augustus alweer iemand tegen zou komen? Ik niet in ieder geval. Helaas was het van korte duur, maar ik kijk er wel met een glimlach op terug. Het waren echt 5 hele toffe maanden. Oeh.. wat een meid was dat zeg.
Veel sterkte deze dagen!