Hallo allemaal,

ik kom afscheid nemen van deze site, mijn vriend en ik zijn sinds gisteren weer bij elkaar. ik hoop hetzelfde voor jullie allemaal of een nog mooiere nieuwe geliefde! Ik heb enorm veel aan jullie en deze site gehad, zonder was ik er waarschijnlijk onderdoor gegaan.

een speciale dank aan Tjaennu, ik heb altijd het gevoel gehad dat vooral jij me begreep. ik hoop dat voor jou alles goed komt en ik ben er zeker van dat je de juiste keuzes zal maken!

heel veel liefs
Elke

ik heb vandaag een ongeloofelijke kutdag.loop heel de dag verloren in mijn eigen huis en draag al heel de week zijn pull die hij achter liet. behoorlijk zielig he.

ik mis hem echt zo verschrikkelijk en kwordt helemaal gek van die afstand tussen ons. ik zou er echt alles voor over hebben om hem terug te winnen, ik weet alleen niet hoe.hoe kan ik in dat kopje van hem raken? hem laten zien hoeveel ik van hem hou, hoe goed we het samen hadden.

ik heb hem al gevraagd wat ik verkeerd heb gedaan maar hij verzekerd me dat het niet aan mij ligt maar aan hem.maar uiteindelijk is dit nog veel erger, aan mezelf kan ik iets veranderen, maar aan hem...

hallo iedereen

ik en mijn vriend zitten momenteel midden in een pauze die inmiddels al 1 maand duurt. we houden wel contact en gaan om met elkaar als vrienden.we zijn zelf net terug van reis. (die was geboekt voor er problemen waren en omdat we nog altijd goed kunnen opschieten met elkaar besloten we van toch te gaan)ik geef toe dat het niet de meest ideale situatie was.

ik had eerlijk gezegd gehoopt dat alles goed zou komen op reis maar dat was dus niet het geval. hij heeft meer tijd nodig zegt hij...
hoewel hij degene is die altijd toenadering zoekt. hij vraagt om af te spreken, hij was degene die me vastpakte, hij was degene die tegen me aan kwam liggen op reis. maar telkens zei hij dan dat ik geen hoop mocht hebben. we kusten maar ik mocht geen hoop hebben, we vreeen maar ik mocht nog steeds geen hoop hebben...wat verwacht hij eigelijk van mij?

hey,

mijn gevreesde moment is er dan toch gekomen.vorige week vertelde men vriend dat hij toch wou doorgaan met de pauze.we hebben toen allebei in tranen afscheid genomen van mss het einde van een relatie die 4,5 jaar duurde.

deze week heb ik het enorm moeilijk gehad, gelukkig had ik een vakantiejob waarme ik mijn gedachten een beetje kon verzetten.
het moeilijkste is nog het masker die ik moet dragen always the happy face zodat mijn ouders niet zouden merken dat er iets aan de hand is. moesten ze weten dat we tijdelijk uit elkaar zijn zouden ze daar zeker een enorm groot drama van maken en eisen dat ik het uitmaak. mocht het dan toch goed komen zouden ze hem niet meer binnen laten, het heeft namelijk nooit geklikt tussen hen.

hallo allemaal,

de examens zitten er op maar het woord pauze wordt nog steeds gemeden. ik durf er zelf ook niet over beginnen.Ik probeer het beste te maken van ons laatste dagen maar ik raak telkens teleurgesteld. steeds weer ruzies en afstandelijk gedrag.gisteren ging het beter, tenminste dat dacht ik...we waren aan het vrijen en kleren waren half uit toen hij plots stopte en zei dat hij niet verder durfde. hij beweert dat hij bang is dat ik zwanger zal raken. dit is al een tijdje aan de gang het is ondertussen trouwens al meer dan 2 maand geleden dat we seks hebben gehad.maar ik neem de pil én we gebruiken een condoom, ik snap echt niet waar zijn probleem ligt.

Het is al een paar weken geleden dat ik hier vertelde dat ik en mn vriend er aan dachten om een pauze in te lassen. We hebben er toen heel lang over gepraat en we hadden besloten van te wachten tot na de examens. zien hoe het gaat tot dan beslissen hoe het verder moet.
Sinds dat gesprek ging alles eigelijk veel beter. ik kreeg meer affectie van hem en alles leek goed te komen. Ik kreeg weer hoop dat we er samen gingen uit raken en die pauze helemaal niet nodig zou zijn.
niets is minder waar... dit weekend hebben we het er nog eens over gehad en ik vroeg hem of hij nu nog steeds die pauze wou

Hallo

Ik ben Elke en ik heb al 4jaar een relatie. De laatste tijd gaat het echter slecht tussen ons. De verliefdheid langs zijn kant is volledig weg en de sleur is in onze relatie gekomen. Hij denkt dat een pauze onze relatie ten goede zou komen maar ik heb mijn twijfels. Ik heb het gevoel dat ik hem zoiezo aan het kwijtraken ben. Houd ik hem angstvallig in deze relatie zal er mss na een tijd niets meer van over schieten. Een pauze kan zorgen dat hij beseft dat ij mij werkelijk mist of net niet. Ik heb ergens gelezen dat graag zien ook loslaten is. Ik kreeg tranen in mijn ogen toen ik dit las omdat ik besefte dat zij gelijk had. Ik moet hem kunnen loslaten zodat hij kan beslissen of hij verder met mij wil of niet. alleen is dit allemaal makkelijker gezegd dan gedaan.