Ik heb binnenkort een date! Ja een date. Maar het voelt gewoon heel raar. Toen ik op mijn ex verliefd werd viel ik als een blok voor haar, nu veel minder. Ik vind deze meid erg leuk, maar op dit moment ook niet meer. Hoop heb ik niet dat mijn ex terug komt, dat wil ik ook niet meer.
Of ik mijn vorige relatie volledig heb afgerond, denk ik niet, maar ik ben wel in een afsluitende fase. Ik wil gewoon verder. Ik heb altijd geloofd in liefde op het eerste gezicht, misschien moet ik daar eens vanaf stappen, er bestaat natuurlijk ook de kans dat je naar elkaar toe groeit.

Ik heb gisteren gehoord over een nieuwe vriend voor mij ex. Gisteren zag ik haar weer voor de eerste keer in de Kroeg. De wedstrijd was natuurlijk een goede afleiding, maar over het algemeen had ik er eigenlijk minder moeite mee. In het begin was het lastig, maar ik had haar ook al 3 maanden niet meer gezien.

Let wel, het is niet dat het me niets doet dat ze een nieuwe vriend heeft, maar ik moet zeggen dat het mij aanvankelijk minder doet dan ik had verwacht. Dus dat is mooi! Hoe erg dat het ook nog steeds is, het is inmiddels een gepasseerd station.

De oude stempel!

Wat is dat tegenwoordig toch, het lijkt naar mij inziens wel een virus. Iedereen geeft er voortaan maar de brui aan, het is niet gezellig, het is niet meer spannend, er word te weinig gepraat, ik had het toch anders verwacht, ik heb iemand anders ontdekt, en noem maar op.
1 op 3 mensen gaan uit elkaar, wat is dat godverdomme voor kutcijfer!!

De relatie is niet meer heilig uit elkaar gaan is niet langer 'een schande'. Lijkt de tedens te worden.

Het gaat de laatste tijd goed met me, ben lekker aan het klussen in het huis, lekker met wat oude bekenden op stap. Ik geniet van de dingen die ik doe.

Er is echter een probleem, ja, ik weet eigenlijk niet of het een probleem is. Mijn ex en ik wonen in hetzelfde dorp, echter zien we elkaar nauwlijks (laatste keer 2mnd geleden) Maar ik heb veel goede vrienden in ons dorp, echt veel goede vrienden. Nu hebben we dit weekend feest in het dorp, altijd erg gezellig. Ik kijk er echter een beetje tegenop dat als ik haar tegenkom te maken krijg met een terugval.

4 maanden uit en wat moet ik doen? hoe gaat het nu met mij? waar sta ik? waar gaat het naartoe? allemaal onbeantwoorde vragen. Wat moet ik doen vraag ik me vaak af??...............

Het enige advies wat ik kan geven is "gewoon doorgaan" Het is moeilijk, ontzettend moeilijk, een innerlijke strijd tegen een eigenlijk onverslaanbare tegenstander. Maar geloof me, we gaan winnen! Jij en ik.

Ik probeerde ook te geforceerd door te gaan, hield me tegenover vrienden en kennissen enorm sterk.
Maar diep van doet het pijn, veel pijn.

Mijn 9-jarige relatie is alweer dik 3 maanden uit. En ik moet zeggen dat het naar omstandigheden goed gaat. Ik heb het erg druk met de verbouwing van mijn huis en bijna al mijn vrije tijd gaat erin zitten. Ik ben trots op mezelf dat ik dit allemaal op kan brengen. Ik doe bijna alles zelf elektra, timmeren noem maar op en ik doe het. Ze liep bij me weg, maar toch vond ik de kracht om verder met het huis te gaan. In augustus is het af en dan ga ik er wonen, vlak bij al mijn vrienden en familie echt heel mooi.

Het is alweer even geleden dat op deze site mijn verhaal heb geschreven, maar er is veel gebeurt de laatste weken.

We in de tussentijd eigenlijk heel weinig contact met elkaar gehad, en ik merkte dat dat me goed deed, maar toch waren we nog steeds financieel aan elkaar verbonden en dat voelde voor mij als een blok aan mij been, al was het natuurlijk wel fijn dat ze nog steeds de helft van alle koste mee betaalde.