DOORGAAN MENSEN!

afbeelding van eef04

4 maanden uit en wat moet ik doen? hoe gaat het nu met mij? waar sta ik? waar gaat het naartoe? allemaal onbeantwoorde vragen. Wat moet ik doen vraag ik me vaak af??...............

Het enige advies wat ik kan geven is "gewoon doorgaan" Het is moeilijk, ontzettend moeilijk, een innerlijke strijd tegen een eigenlijk onverslaanbare tegenstander. Maar geloof me, we gaan winnen! Jij en ik.

Ik probeerde ook te geforceerd door te gaan, hield me tegenover vrienden en kennissen enorm sterk.
Maar diep van doet het pijn, veel pijn.
Met kleine muizestapjes worden de grootste doelen bereikt! onthoud dat goed.

Tja haar terug krijgen/winnen ga ik niet doen.
Ik denk dat dat alleen vruchtbaar is als het van haar kant komt. Ze heeft een keuze gemaakt, die staat vast en ze weet heus dat ik nog heel veel om haar geef, dat hoef je echt niet opnieuw te laten zien. Stel ik zou het wel doen, dan ik de kans op een enorme teleurstelling opnieuw heel groot, en zet ik een grote stap terug. Een gevecht tussen gevoel en verstand dat is het!!

Ik denk op dit moment het volgende. Ik ben er heilig van overtuigd dat er andere meiden zijn die mij net zo gelukkig en zelfs nog gelukkiger kunnen maken, DAT IS ER ECHT NIET EENTJE!
We kunnen dus twee dingen doen, wachten op haar.......hoe lang??
Of doorgaan gewoon doorgaan, niet teveel achterom kijken, maar vooruit, dat is de korte weg naar nieuw geluk.

En stel ze komt terug, dan ben ik aan zet en is de keuze aan mij. Maar wacht niet, want stilstand is achteruitgang.

Ik kom misschien heel stoer en sterk over, maar het doet pijn, veel pijn. En natuulijk ik zie het ook weleens niet meer zitten, en denk dan ik blijf voor altijd alleen, zij krijgt een andere vriend en ik zit alleen te kijken.

Maar toch moeten we door! Jij en ik. Af en toe buigen is niet erg, als we maar niet breken.

afbeelding van crazy

you can do it, go go go go

zeer mooi gezegd allemaal eef!!!
een hart onder de riem voor waarschijnlijk velen op deze site!

en t is volledig de waarheid :
in goeie dagen denk ik ook van : ik ben beter af zonder hem...het doet nog pijn en ik ben tot in de toppen van mijn tenen gekwetst.. maar ik geraak hier wel uit !!!

ik ben nu 5 maand verder en er zijn al heel wat dagen dat ik niet meer aan hem denk.. of dat ik het mezelf maar even toe laat.. dan denk ik aan hoe slecht hij mee behandeld heeft en zeg ik tegen mijzelf : you go girl !! ge kunt da allemaal aan !!!!

en die kracht zou ik aan iedereen willen meegeven : kom op voor jezelf !! je kan meer dan je denkt, echt waar!
niemand is het waard om verdrietig over te zijn of om over wakker te leggen !!!!
en alleen jij kan je geluk waarmaken...
en als je ex nu niet meer in je leven is, wil da alleen maar zeggen dat hij / haar jou niet waard was...

ik zing tegenwoordig luidkeels mee met liedjes zoals : alicia keys : so tonight, i am gonna find a way to make it, without you ...

you can make it on you own..

afbeelding van denizle

Door al deze verhalen te

Door al deze verhalen te lezen voel ik weer een oerkracht en eef, ook ik ben al 30 en nu weer single, ditmaal na een relatie van twee jaar, maar daarvoor een relatie van bijna zeven jaar.Wij komen er wel, vrouwen zat en ook ik ben nu volop aan het uitgaan en zo, maar schiet niks op op langere termijn, is gewoon vluchtgedrag!

Let's do it!!!