na een zomer(vakantieperiode) van veel weggaan, nieuwe mensen ontmoeten oude vrienden weer es opzoeken is het stilaan terug back to reality.

t heeft een tijdje goed met me gegaan. ik heb het onzettend leuk gehad - had bijna zelfs een nieuwe liefde!
Maar ben ook wel serieus ziek geweest (komt ervan als je niet goed voor jezelf zorgt, bloos, niet gezond eet enzo)

en het lijkt wel alsof hoe meer de zomer wegtikt, de realiteit nu stilaan ook begint door te dringen.

pfff, moet dit toch ff van mij afschrijven (bloos)

ik slaag er vrij goed in om verder te gaan met mijn leven. na 6 maand durf ik te zeggen dat er al af en toe dagen zijn dat ik helemaal nie aan hem denk. de drang om contact te zoeken en smssen te sturen was bij mij vrij snel weg...

maar weet je waar ik het dan weer moeilijk mee heb?
hij die mij contacteert!!!! want dat kan je nie blokkeren of forceren hé!!!

vandaag kreeg ik namelijk een sms van hem : hallo, kan je er niet voor zorgen dat we geen reclame op jouw naam meer aankregen? bedankt!

zo voelt het aan. ik momenteel aan het verhuizen.
voor de aller aller ALLERlaatste keer in mijn jonge leven. dat weet ik nu wel zeker. zelfs zonder deze hitte is het niet mijn favoriete bezigheid.. pfff

en het lijkt wel alsof ik met elk voorwerp dat ik "proper maak" een deeltje van mister assehole mee delete. al gaat er ook wel een pijnlijk deeltje aan vooraf.

gisteren vernomen dat het niet zo goed gaat met mijn ex, mister assehole, die mij gelijk een vuilzak gewoon buitengezet heeft, en vervangen door een jong chileens meiske.

na 6 maand zou hij haar nog altijd niet verstaan (zij spreekt alleen spaans en frans, en dat zijn net de talen die hij niet machtig is...via google translator alles zeggen is blijkbaar niet meer zo romantisch als in het prille begin

op van die mindere dagen komen allemaal negatieve gevoelens naar boven natuurlijk...

misschien lag het allemaal wel aan mijzelf?
staat er op mijn voorhoofd een dikke L van looser getatoeerd : bedrieg en belieg mij maar.
behandel mij slecht - ik reageer toch niet...en ben nog triestig om je verlies ook !!!

Misschien was ik zo slecht voor hem dat ik hem uiteindelijk wel in de armen van die ander geduwd heb...
Misschien ben ik zo lelijk en dom.. misschien had ik hem nog meer geld moeten toesteken, nog meer zijn zin laten doen, mijzelf nog meer wegcijferen...

but then again.. no...

kieken da ge zijt : ge doet u het allemaal zelf aan !!!!!

vandaag moest ik naar "de smeerlap" een mailtje sturen.. hij heeft in maart van de verzekering geld teruggekregen, waarvan ik dus nog recht heb op de helft.. het is niet echt veel geld, maar het gaat mij om het principe : ik heb recht op dat geld dus ik moet het hebben !!!!..

had ik dus beter niet gedaan...

om 6 uur deze morgen (kon weeral es nie slapen) heb ik dus na een uur wikken en wegen een mail van 1 zin " wanneer kan ik aub eindelijk mijn geld krijgen" gestuurd...

begin januari 2010 kwam er na 5 jaar een einde aan mijn relatie

en het voelt letterlijk en figuurlijk aan alsof mijn ex mij met het "het huisvuil" buitengezet heeft...
ikke eruit, zijn nieuwe vlam er onmiddelijk -tezamen met haar gehele familie - erin..

Ik heb een 5tal maanden tijdelijk ergens iets kunnen huren, maar nog voor de zomer hoop ik te kunnen verhuizen naar een mooi appartementje waar ik hopelijk nog jaaaren kan blijven...