las vandaag wéér dat schrijven goed is; dus kruip maar weer in het toetsenbord.
een vraag die mij alweer een tijdje bezig houdt, is wat is toch de inhoud van de uitspraak: "houden van jezelf".
ik vind het vaak zo makkelijk gezegd en er zit nog een sleep aan one-liners achter deze tekst zoals: je neemt jezelf altijd mee, je kan niet gelukkig zijn met een ander als je het niet met jezelf bent, enz.
maar wát betekent het nou eigenlijk, hoe ziet dat eruit, hoe voelt dat? houden van jezelf, een paar quotes:
citaat:

dagen gaat het goed, als je maar druk bezig blijft en bent. dan opeens komt die man met die hamer weer: boem. opeens zit je weer te huilen terwijl het eigenlijk allemaal prima gaat....
je neemt hem niets kwalijk want dat kan niet.
je bent niet boos want dat slaat nergens op.
mijn scheiding na 20 jaar huwelijk was minder emotioneel, wat maakt deze zo bijzonder?
hemel ik hem en onze relatie op?
gepieker neemt de overhand in tijden van iets meer rust.
vanuit je tenen neemt het gevoel van gemis weer toe en trekt gestaag richting je hartstreek en je hoofd.

wat doe je als je relatie eindigt door overmacht? hij is zwaar overspannen en kan mij er gewoon niet meer bij hebben. "aan jou ligt het niet", hoe vaak hoor je dat niet als een relatie strandt? maar in dit geval wéét ik dat het zo is.
de machteloosheid en frustratie die je voelt. je kan niet boos zijn of worden.
zijn onvermogen zien is niet moeilijk, maar ondertussen ben ik wel mijn relatie kwijt.
herkent iemand dit? je zit klem met je gevoel want je kan er nergens mee naar toe...
clara