Bij mij ook precies dezelfde reden! Heel vervelend. Ik weet zelf niet hoe ik er mee om moet gaan
Zo verwarrend. Maar geef hem de tijd? Als het goed zit komt die wel terug! Sterkte x

heel herkenbaar. hij wil al jaren scheiden van zijn vrouw, maar door allerlei praktische en financiele problemen , en met kinderen, kan hij gewoon niet anders dan er voorlopig bij te blijven. en dat is moordend voor ons na al die jaren uiteraard. en schiet er van mijn moedige prins enkel nog een hoopje ellende over. hij krijgt het gewoon niet over zijn hart en geeft dat ook toe. dus? enige optie is hem te laten gaan. langs de ene kant doet het goed te weten dat het niet aan mij ligt, en dat hij niet voor iemand anders 'kiest". maar weten dat hij nu moet settelen voor al de rest, zonder liefde, is ook heel moeilijk natuurlijk. misschien lukt het binnen enkele maanden , jaren?, nog, maar waarschijnlijk zal het dan voor ons te laat zijn. althans dat hoop ik, want daarop wachten doe ik al veel te lang. dus ik ga verder, en we zien wel wat er komt...
Moeilijk, maar langs de andere kant hoor ik hier ook verhalen van exen die zeggen dat de liefde over is, er iemand anders is,...geef mij dan dit maar. niet?

Jep, ook hier hetzelfde verhaal. Allerlei gezondheidsklachten een jaar lang. Nu heeft hij zn hand gebroken en hij is freelancer. Raakt ws zn baan kwijt en heeft geen inkomen. Dit alles zorgt ervoor dat hij zich op zichzelf richt en mij of uberhaupt een relatie niet voldoende basis kan geven voor een toekomst. Volgens zijn eigen woorden.
Heel treurig omdat we eerder een zeer liefdevolle relatie hadden. Maar ik begin me nu langzaam te beseffen dat ik niet kan trekken aan iemand die in de "overleef-stand" zit. It takes two to tango is een uitspraak die ik eerder als advies heb gekregen. Het klinkt misschien simpel maar het is wel waar.

Sterkte met dit ongewilde verlies een plekje te geven.

Knuff

Ik denk dat ik een klein beetje hetzelfde doormaak. Wij hebben heel erg veel stess (eigen zaak die erg slecht loopt) en hij zegt dan wel dat "dat" het niet is, maar ik voel dat het er wel veel mee te maken heeft. Hij is ook 24/7 gestrest en maakt zich heel erg veel zorgen. Er zijn bij ons meerdere factoren die meespelen maar ik ben bang dat dit de hoofdoorzaak is. Hij reageert ook veel op mij af. We zijn nu op het punt dat hij moet nadenken over ons, maar ik ben heel erg bang dat ie, in zijn hoofd, vertrokken is bij mij. Maar ook bij mij is het: "aan jou ligt het niet". Maar ja even lullig gezegd: wat koop je er voor?! Hij wil overigens ook geen hulp zoeken voor zijn problemen (want die heeft ie volgens hem niet).