dagen gaat het goed, als je maar druk bezig blijft en bent. dan opeens komt die man met die hamer weer: boem. opeens zit je weer te huilen terwijl het eigenlijk allemaal prima gaat....
je neemt hem niets kwalijk want dat kan niet.
je bent niet boos want dat slaat nergens op.
mijn scheiding na 20 jaar huwelijk was minder emotioneel, wat maakt deze zo bijzonder?
hemel ik hem en onze relatie op?
gepieker neemt de overhand in tijden van iets meer rust.
vanuit je tenen neemt het gevoel van gemis weer toe en trekt gestaag richting je hartstreek en je hoofd.
GVD dit wil ik niet, het brengt me niets behalve dat het mij van mijn pad afhaalt. ik wil niet missen.
ik wil niet missen wat niet echt was.
ik wil door zonder bitterheid en zelfbeschermende gedachten als "dit nooit meer"....

waarom is dit toch allemaal nodig, waarom kan het niet gewoon simpel zijn wat was.

bleeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeehhhhhhhhhhhhhhhh.... gelukkig morgen weer een dag met nieuwe ronde en nieuwe kansen.