Bijna twee jaar later...

De tijd vliegt, is het niet? Maar nog steeds woon je in mijn hoofd. Op je kousevoeten sluip je door mijn gedachten, heel stilletjes. Elke dag nog. Waarom wil je niet weg? Wat is er zo leuk aan om me hele dagen af te leiden, en me ertoe aan te zetten om te gaan dromen? Maar dromen over wat? Jij en ik samen onder de mantel der liefde? Samen iets opbouwen? Dat gaat niet meer, lieverd. Daar heb jij een einde aan gemaakt. Alle dromen en verlangens, alle passie en hartstocht. Alles is dood. Vergeten en vergeven? Neen. Dit kan ik nooit vergeten en dit kan ik je nooit vergeven, hoeveel ik ook van je hield. Misschien hield ik niet van je, maar hou ik nog steeds van je. Elke avond vraag ik me af of je er nog bent. Denk je nog aan mij? En als je nog aan me denkt...zijn het dan goeie herinneringen? Zoals die keer aan zee? Of je verjaardag, weet je nog? Al die ballonnen?

Alweer een hele tijd geleden sinds ik nog eens iets heb gepost. Het gaat wel goed. Niets te klagen, enkel dat mijn hondje vorige week is gestorven. Maar ze was al heel erg oud en 't ging niet zo goed met haar. Enfin, ze heeft nu haar rust gevonden.

Nee, het is dat niet dat me heeft aangezet tot het schrijven. Gisteren was een dag zoals alle andere. Vroeg opstaan, werken, midagpauze, werken en dan avondles modeltekenen. Geen vuiltje aan de lucht. Lag in mijn bed nog wat te lezen. Dan het licht uit en lekker slapen. Net voor ik daaraan wou beginnen, bedacht ik me opeens dat het mijn ex haar verjaardag was. De tweede keer dat ik hem niet zou vieren. Niets speciaals op zich, maar toch zit ze sindsdien weer keihard in mijn hoofd. Elke vijf minuten denk ik aan d'r. Constant aanwezig bij alles wat ik doe. De laatste nachten droom ik ook over haar. Dat we gelukkig samen zijn, dat er nooit iets mis is gegaan.

Hoi iedereen,

Best wel lang geleden dat ik hier nog iets gepost heb. En ja, het gaat wel goed met mij. Ik ben druk bezig met werken, ben op zoek naar een eigen plek om te wonen en er staan spannende dingen te gebeuren.

Van mijn ex heb ik al sinds begin dit jaar niks meer gehoord. Geen problemen mee, want het was mijn keuze om er geen contact meer mee te hebben. Toch denk ik nog veel aan haar. En we hebben nog gemeenschappelijke vrienden. Eigenlijk is het een koppel waarvan de mannelijke helft nog regelmatig met mij praat en de vrouwelijke helft zat bij mijn ex op school. Vandaag heb ik nog even gesproken met hen want sinds ze verhuisd zijn zie ik ze niet vaak meer. Midden in het gesprek vroeg ik of hij nog iets gehoord had van mijn ex. Tot mijn grote verbazing had hij wel wat nieuws. Mijn ex is gestopt met studeren en is verhuisd naar een dorp vlak bij mijn woonplaats. Ze werkt nu voor een politieke partij. Dat op zich was al een verrassing. Maar dat is niet de reden waarom ik nu de drang heb om hier nog iets neer te pennen.

Hallo allemaal,

ik ben dit weekend eens lekker gaan stappen met één van mijn beste vrienden die ik ken van toen ik nog studeerde. We hebben een heel fijne avond gehad, eerst lekker gaan eten en dan nog iets gaan drinken.

Toen we die nacht thuiskwamen wist hij me nog te zeggen dat mijn ex hem had aangesproken op msn. Ze broeg eerst hoe het ging met hem en of hij al werk had. Daarna vroeg ze hoe het met mij ging. Hij vertelde haar dat het goed met me ging en wat ik nu deed. Ze zei dat ze al vele malen mij wou smsen of bellen, maar dat ze het niet durfde omdat ik haar waarschijnlijk haatte. Hij zei dat dat niet zo was en dat ze mij maar beter gewoon met rust liet, aangezien ik al genoeg heb afgezien met haar. Daarna zei ze dat ze haar studies had opgegeven omdat ze geen zin meer had. Dat vind ik raar. Ze wou nog verder studeren en ze was ook echt wel goed in wat ze deed. Waarom geeft ze het nu zo opeens op? Ik snap het niet.

Hé bah, was ik ff lekker bezig met mijn leven en dan komt zij weer roet in het eten gooien...

Het ging allemaal lekker tot ze opeens terug belde ( zie mijn vorige blog ). Nu zit ze weer volop in mij hoofd. Oude gevoelens die bovenkomen. Ik haat het. Weer die herinnering aan mijn liefde voor haar, en hoe het soms lijkt dat ze nog steeds niet is uitgedoofd. Het verdriet dat ze niet meer van me hield, ook al hadden we het samen nog zo goed. Wanneer gaat dat nou een keertje over?

PFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFF!

Hallo beste mensen op LDVD.nl!

Nou om maar met de deur in huis te vallen, alles gaat best goed met me. Ik heb volop werk, ben op zoek naar een eigen stek ( vorig huisje is spijtig genoeg niet doorgegaan ) en ik sta op het punt weer enkele spannende projecten te gaan doen.

Alles kabbelt rustig voort. Zo hoort het ook te zijn. Ik ben gelukkig op mijn werk, zeker met zulke fijne collega's. Ik sta er weer voor 90%. Inderdaad, nog geen 100 %. Dat is een week geleden begonnen. Ik lag lekker naar een film te kijken en een beetje te tekenen toen plots mijn gsm één maal rinkelde. Ik dacht er eerst niet aan dat het mijn ex kon zijn, maar toen ik keek wie me gebeld had, herkende ik het nummer meteen. Het was ZIJ. Op een vrijdagavond om 00u42. Vreemd uur om te bellen, waarschijnlijk vanuit haar bed. Zo goed ken ik haar wel. Ze liet ook altijd één maal rinkelen en dan belde ik terug. Dat heb ik deze keer dus ook weer NIET gedaan. Waarom zou ik? Haar stem horen en direct terug herinnerd worden aan de pijn van de voorbije maanden. Geen zin in. Het is al van augustus geleden dat ik nog iets van me heb laten horen. Ik heb geen zin om dat nu zomaar weg te gooien.

Nu ja, vandaag was het de verjaardag van mijn ex. Ik heb niks gestuurd, niets laten weten. Ik heb er lang over nagedacht ( het speelt al een hele tijd door mij hoofd ) en besloten om me stil te houden. Waarom? Omdat ik geen zin heb in contact. Ik ga mezelf niet dwingen om iets te sturen, zeker niet na wat er is gebeurd. Niet lief, dat is waar. Maar ik heb het gevoel dat ik zo weer achter haar aan ga huppelen en dat wil ik niet. Ik kruip niet, ik smeek niet. Nooit meer, voor niemand.

Dus ik laat niets meer van me horen. Niet dat ze er iets van zal merken. maar dit doe ik voor mezelf. Ik wil geen geforceerde vriendschap waar ik alleen goed ben als er iets mis is. Zo werkt het niet. Niet voor mij althans.