EHallo lieve mensen

Inmiddels een half jaar verder en heeeeeeel veel gebeurd. Zijn weer bij elkaar ? Nee
Vind ik dat erg ? Ja
Ben ik daarover verdrietig ? Niet meer want ik heb hoop en geloof in een goede afloop

Lieve mensen,

Hoe kunnen we mindfucken ?? Of hoe word onze mind gefuckt ??

Het is bizar..... Ik voel me zo ontzettend goed, ben blij, gevat, voel alsof er nieuwe dingen in mijn binnenste gebeuren. Alles om me heen begint weer kleur te krijgen en de lach is weer terug in mijn leven. Ik maak me geen zorgen en ook het contact met mijn lief is zoals het is leuk, niet vaak, regelmatig en er staat weer een afspraak gepland as woensdag. Een afspraak waar ik naar uit kijk en we nu al af hebbe gesproken om alleen maar leuke dingen te doen. Niets aan de hand zou je zeggen....... En dan.......

Wat een dag wat een dag...... Van het weekend was mijn kleine vriend, mijn zoon bij mij. We hadden afgesproken dat hij de baas was vandaag en dat hij dus bepaalde wat er zou gebeuren, we zouden doen wat hij wilde en dat was voor een ventje van 7 toch een heel avontuur. Hij heeft de dag van zijn leven gehad, gesnoept, gespeeld, gedaan wat hij wilde en ik...... Ik heb me moeten voegen en al waren er momenten van oei oei gek genoeg was dat toch een bevrijding.

Lieve mensen

Ik dacht al wel dat dit zou gaan gebeuren. Ik reageer op een reactie die misschien wat kort door de bocht is op iemand die zelf aangeeft het waarschijnlijk bij het verkeerde eind te hebben. En dan komt de gehele legermacht in opstand en dan heb ik het bij het verkeerde eind. Dat mag er is niets mis mee want zoals geschreven is er inderdaad de mogelijkheid om alles neer te kunnen droppen bij iedereen.

Vandaag nieuwe dag, nieuwe ronde nieuwe kansen...... Gisteren een relaxed dagje naar de sauna geweest...... Helemaal alleen !! He-le-maal alleen. Nou dat is een belevenis ! Ik ben een gezelligheidsdier, ik wil met mensen kunnen babbelen, contacten maken, gesprekken aangaan. Maar goed gisteren koos ik er voor de stilte op te zoeken in een sauna, de rustruimte, op een terras in de zon met ene boek alleen aan een tafeltje. En toen ik daar zat gebeurde er iets bijzonders. Het was alsof het op mij neer daalde. Ik voelde als het ware het besef binnen komen. Ik heb een knop omgezet.

En weg was de radiostilte....... Gisteren ruim een een met mijn liefde aan het videobellen geweest en Jezus wat was ze mooi...... En weet je wat helemaal mooi was ?? Ze zei dat ze heel erg druk in haar hoofd was met haar werk, met haar kinderen, met mij en met wat de toekomst brenge moge..... Ik heb naar haar geluisterd en gekeken en genoten. Wat houd ik toch fucking veel van deze vrouw niet normaal en na zoveel stilte, zoveel moeite is het gevoel bij beiden niet weg...... Ze zei dat ze me miste en in een klap viel alle spanning van mijn schouders af.

Lieve mensen

Wat een enorm gezeik zeg echt niet normaal....... Dit zal me niet in dank worden afgenomen denk ik maar goed maak van mijn hart geen moordkuil en zal dat ook nu niet doen