Wat een dag wat een dag...... Van het weekend was mijn kleine vriend, mijn zoon bij mij. We hadden afgesproken dat hij de baas was vandaag en dat hij dus bepaalde wat er zou gebeuren, we zouden doen wat hij wilde en dat was voor een ventje van 7 toch een heel avontuur. Hij heeft de dag van zijn leven gehad, gesnoept, gespeeld, gedaan wat hij wilde en ik...... Ik heb me moeten voegen en al waren er momenten van oei oei gek genoeg was dat toch een bevrijding.

Ik bedacht me toen ik hem weer terug had gebracht naar zijn moeder dat het toch eigenlijk fantastisch is om te zijn als een kind, onbezorgd genieten van alles wat mooi is in het leven. Zonder je ergens zorgen over te moeten maken. Ik ga daar mee aan de slag.... Meer worden als een kind mbt beleven, bedenken en ervaren en ik heb vandaag ervaren dat er geen ruimte was voor zorgen maken over de ontwikkelingen in mijn prille contact met mijn liefde, me rot voelen over de pijn en het gemis van het niet heel veel bij elkaar zijn.

En dat allemaal door de les die mijn zoontje me leerde in zijn kinderlijke eenvoud.en ook al dacht ik soms oei oei