Het is weer weekend, maar ik moet zeggen dat het nu niet zo moeilijk is als voorgaande weken, ik vind het niet meer zo heel erg die weekenden. Het ging al enkele weken beter in het weekend hoewel ik er nog wel tegenop zag maar dat heb ik dit weekend helemaal niet gedaan ik keek zelfs een beetje uit naar het weekend lekker niets doen.

Deze week enorm veel weer aan mijn ex gedacht, vooral naar het MSN gesprek met zijn collega maar ik denk dat het het beste is dat ik gewoon verder ga met waar ik was gebleven ik kan wel zitten wachten op hem maar daar schiet ik al helemaal niets mee op ik was nu juist op de goede weg en die moet ik blijven bewandelen en vooral geen zijwegen in slaan of stil blijven staan.

Ik ben verward, heb een collega van mijn ex gesproken enkele dagen geleden, een collega die ik eigenlijk amper ken maar die uit zichzelf tegen me begon te praten op MSN.
Hij wilde weten hoe het met me ging en begon daarna zelf over mijn ex. Mijn ex blijkt ontzettend veranderd te zijn, hij doet vreemd is raar en is gewoon zichzelf niet meer.

Ik ben hier ontzettend van verschoten, want hoewel het al 2 maanden uit is geef ik nog steeds veel om hem, ik heb aan zijn collega gevraagd een beetje op hem te letten dat hij nog steeds heel belangrijk voor me is, dat zal hij doen al is het alleen maar om hem tegen zichzelf te beschermen en hij weet dat ik nog heel belangrijk voor mijn ex ben.

Vandaag is dan de dag dat mijn vader 2 jaar geleden is overleden, en het is nu negen uur en hij heeft niets maar dan ook niets laten horen geen mailtje, smsje of telefoontje, als ie iets van fatsoen in zijn lijf had dan had hij iets laten horen al is het maar een smsje met alleen daarin sterkte, en ik weet dat hij gewoon weet wat voor dag het vandaag is is ook niet te vermijden dezelfde dag als Pim Fortuin en dat was ook op tv en radio dus hij weet echt wel dat ik nu verdriet heb.

Het is vandaag 6 weken geleden dat ik hem voor het laatst heb gezien, heb gekust, heb vast gehouden en ik mis m nog steeds vooral vandaag.

Zo dit was 1 van de beste weekenden die ik tot nu toe heb gehad sinds het over is.
Hij is nog steeds in mijn gedachten terwijl ik dat niet wil en na donderdag ook niet had verwacht om hem nog steeds in mijn gedachten te hebben maar het is niet meer met die pijn die ik eerder had als ik aan hem dacht en dat is dan wel weer een fijn gevoel.
Misschien dat ik over een tijdje niet meer aan hem denk of in ieder geval een heel stuk minder als nu, ik heb nu zelfs al is het maar echt heel heel heel soms een fractie van een seconde dat ik even niet aan hem denk en daar verschiet ik dan ook wel een beetje van want dan denk ik weer shit dadelijk vergeet ik hem terwijl ik weet dat die kans zeer klein is.

Zo koninginnedag is weer voorbij.

Ik heb vandaag nog wel aan hem gedacht maar niet zoals eerst niet met die pijn erbij. Dacht nog wel vanmorgen oh vorig jaar liep ik met hem in Amsterdam, maar meteen kwam die gedachte oh ja en we hadden ook nog ruzie vorig jaar op koninginnedag daar in Amsterdam dus echt geweldig was die koninginnedag nou ook weer niet.

Ben net nog wel op stap geweest en dat was wel weer raar dit was de eerste keer dat ik op stap was nadat we uit elkaar zijn gegaan, had hier steeds nog niet de behoefte aan gehad om om stap te gaan maar nu wel ik had er echt zin in en heb lekker gedronken en plezier gehad.

Het gaat vandaag goed met me, nou vandaag vanavond dan.
Ik had hem een smsje gestuurd of dat hij koninginnedag met me wilde vieren, ik weet het niet goed maar ja toch gedaan, kreeg ik zo'n bot smsje terug als of ik hem al maanden lastig viel, maar zoals iedereen kan lezen heb ik sinds het uit is niet gebeld, gesmst of wat dan ook op de brief van vorige week na.

Ik was natuurlijk boos en verdrietig en heb na een telefoontje met iemand die me de laatste tijd erg goed steunt en bij wie ik altijd mijn verhaal kwijt kan hem gebeld ( met onbekend nummer natuurlijk anders weet hij dat ik het ben ).

Deze week een wat mindere week, om me heen worden relaties hersteld of gebeuren en dingen wat ik ook graag zou willen dat dat zou gebeuren.

Ook ben ik gewoon heel erg triest, mijn vader is volgende week donderdag 2 jaar geleden overleden, HIJ was daar bij nadat ik had gebeld dat het niet goed ging dat ik graag wilde dat hij bij mij was is HIJ meteen gekomen, heeft zijn baas gebeld dat hij de volgende dag er niet zou zijn en heeft de trein naar mij genomen. Omdat hij heel snel bij me wilde zijn heeft hij ook nog eens de verkeerde trein genomen zodat het allemaal nog langer duurde maar hij is gekomen en hij was op tijd. Het is heel snel gegaan met mijn vader donderdag voor onderzoek naar het ziekenhuis, kon meteen blijven omdat de dokter vond dat hij er slecht uit zag en zondag werd ik door mijn zus gebeld dat hij op de IC lag we wisten niet wat te verwachten en s'nachts om 04.10 is hij overleden. HIJ was bij me, bij alles bij het regelen van de crematie en hij heeft me zo gesteund tijdens de crematie, dat was ook het moment dat ik dacht dit is echt voor altijd zoals ze zeggen in goede en in slechte tijden.