Deze week een wat mindere week, om me heen worden relaties hersteld of gebeuren en dingen wat ik ook graag zou willen dat dat zou gebeuren.

Ook ben ik gewoon heel erg triest, mijn vader is volgende week donderdag 2 jaar geleden overleden, HIJ was daar bij nadat ik had gebeld dat het niet goed ging dat ik graag wilde dat hij bij mij was is HIJ meteen gekomen, heeft zijn baas gebeld dat hij de volgende dag er niet zou zijn en heeft de trein naar mij genomen. Omdat hij heel snel bij me wilde zijn heeft hij ook nog eens de verkeerde trein genomen zodat het allemaal nog langer duurde maar hij is gekomen en hij was op tijd. Het is heel snel gegaan met mijn vader donderdag voor onderzoek naar het ziekenhuis, kon meteen blijven omdat de dokter vond dat hij er slecht uit zag en zondag werd ik door mijn zus gebeld dat hij op de IC lag we wisten niet wat te verwachten en s'nachts om 04.10 is hij overleden. HIJ was bij me, bij alles bij het regelen van de crematie en hij heeft me zo gesteund tijdens de crematie, dat was ook het moment dat ik dacht dit is echt voor altijd zoals ze zeggen in goede en in slechte tijden.

En nu nu moet ik het alleen doen, overdag zijn we natuurlijk met heel de familie bij elkaar maar s'avonds kom ik thuis in een leeg huis en er is niemand die me kan opvangen. De weinig vrienden die ik heb weten toch niet hoe ik me voel die weten niet hoe het echt is als je 1 van je ouders verliest.

De twee belangrijkste mannen in mijn leven zijn nu uit mijn leven, allebei zo plotseling en bij allebei kan ik er gewoon niets aan veranderen en dat doet zo'n pijn en geeft je zo'n machteloos gevoel.

Ben zo benieuwd of dat hij dan misschien belt hoe het met me is, hij weet dat ik het dan gewoon heel moeilijk heb en hij zal er waarschijnlijk ook wel aan herinnerd worden is nl dezelfde dag dat Pim Fortuin werd vermoord en daar zal zeker wel iets over op tv zijn.
Waarschijnlijk belt hij toch niet hij heeft ook niet op mijn brief gereageerd dus zou hij daar ook wel niet aan denken.

Ik snap niet dat ik nog verdriet om hem heb hij heeft me schandalig behandeld en heeft hier nog geen excuses of niets voor aangeboden, en dan stuur ik een brief waarin ik aangeef als de liefde niet meer wederzijds is dat we dan misschien in de toekomst vrienden kunnen zijn en reageert hij ook niet eens, hij kan op zijn minst een smsje of mailtje sturen van nee sorry daar heb ik geen behoefte aan.