Lang heb ik er overnagedacht om n ex een kaarje te sturen.
Uiteindelijk heb ik besloten om het toch te doen. Helaas heb ik to nu toe nog geen reactie gehad. Ik had eigenlijk ook geen kaart sms of telefoontje verwacht. Dat zou raar zijn na zo lang geen contact te hebben gehad. Afgelopen donderdag ben ik m weer tegen gekomen sinds het kaartje. Ik had het idee dat ie me ontliep. Helaas toen ik naar huis was heeft een vriendin hem aangesproken. ze had nog nooit met m gepraat en zei: ik hoor dat je heel stom doet tegen F. hij begon toen gelijk over het kaartej. Ook had ie gezged dat ie duidelijk was geweest.vriendin van me heeft vervolgens gezged dat het kjaartje recht uit mn hart kwam en dat hij op zn minst ff kon reageren. Hij zou er over nadenken. Met dat duidlijk geweest bedoelt hij de keer dat ik bij m voor de deur stond. Ik vroieg waarom hij me zo negeerde. Daar kwam niks uit. Het enige wat ie zei was..als ik hoi zeg zeg ik hoi en als ik geen hoi zeg zeg ik geen hoi. vrijdag was ik oo uit en hij ook. weer ei die niks. ik had wel het idee, dat ie niet helmaal wist hoe die moest reageerde. ik heb m niks gezged.Ik heb zelfs het oidee dat ie me niet aan durft te kijken. Toen ik vervolgens met een jonge stond te kletsen, hoorde ik van een vriend dat ie me in de gaten stond te houuden.

voor ik ga slapen wilde ik nog even op de site komen; ik vind dat ik het al goed gedaan heb tot nu toe; toen hij het uitmaakte ben ik niet door het lint gegaan (zoals verwacht) en ik heb hem ook met rust gelaten de verlopen dagen; allemaal goed en wel, maar ik mis hem wel en heb enorm zin om hem te contacteren; ik denk dat de pijn misschien wel al aan het vervagen is en de schaamte en het schuldgevoel; maar wat moet ik met mijn verliefdheid aanvangen? want ik heb het gevoel dat dat best nog een tijdje kan blijven hangen en dat wil ik niet; ik wil mij neutraal ten opzichte van hem voelen; de sc

Het is lange tijd dat ik hier nog iets geschreven heb. Ik weet het gewoon niet meer. Eindelijk vertrouwde ik weer een jongen. Ik dacht van ja, hij heeft goede bedoelingen, maar blijkbaar zat ik weer verkeerd. Maandag zou ik hem eindelijk es zien maar daarnet stuurde hij sms om te zeggen dat het beter is dat het niet doorgaat omdat hij nog te veel met zn ex in zn hoofd zit. Dat kan ik allemaal best goed begrijpen maar waarom dringt hij er dan maanden en maanden op aan om mij te zien? Hij zei dat hij niets meer heeft met zn ex en dan tegen mij maar vertellen dat ik mn ex uit mn hoofd moet zetten en nieuwe mensen moet leren kennen ondere andere hem...

Inmiddels is het bijna een week uit met mn ex-vriendin, Ik heb het er heel erg moeilijk mee. Bij alles wat ik doe of beet pak denk ik aan haar. Zelfs de onbenulligste kleinigheden hebben een link met haar. Alles wat ik doe, doet pijn.
Het is onwerkelijk, net of ik morgen wakker word en het een nachtmerrie was. Na 4 dagen geen contact te hebben gehad hebben we afgelopen donderdag een 1,5 uur met elkaar gepraat. We hebben al onze gevoelens en gedachten op tafel gegooid. Het kwam er op neer dat ze het proberen moe is. Zij gelooft er niet in dat wanneer we het nog een keer zouden proberen het beter zou gaan. Wat ze wel zei was dat we misschien eerst ons verdriet zouden moeten verwerken en daarnaast aan onszelf werken en dat we dan wellicht over een half jaar het nog eens zouden kunnen bekijken of we nog iets kunnen beginnen. Mijn hoofd is in tweeen gespleten, aan de ene kant denk ik het is beter zo(soms), maar aan de andere kant wil ik niets liever dan bij haar zijn, haar vasthouden en vertellen hoeveel ik van haar hou, Ze heeft me ook verteld dat ze nog steeds van me houd maar dit de beste oplossing is. Hoe kan het nou dat wanneer 2 mensen zo gek op elkaar zijn, dit de beste oplossing is?

vanmorgen heb ik naar all you need is love geschreven hieronder vind je de brief.... wat vinden jullie ervan?

(de eigenlijke brief was korter hoor... maar ik heb er eenstukje bijgevoegt om ff wat van me af te schrijven)

onderwerp: help me te knokken alsjeblieft.

beste Robert, (neem alsjeblieft echt even de tijd om deze helaas lange brief door te lezen)

Ik heb je een paar dagen geleden geschreven in mijn wanhoop en onbegrip nadat de liefde van mijn leven onze relatie plotseling verbroken had.
Zij heeft er resoluut een einde aan gemaakt... met veel vragen bleef ik achter.