Het is nu precies vijf weken geleden.
Gisteren moet ik nog wat spullen naar hem toe brengen en iets halen. Heb niets gezegd, ben niet binnen geweest alleen voor de deur heb alleen maar Ja en doei gezegd..

Voelde wat goed gisteravond!!

Maarja.. Natuurlijk een smsje dat het rot was voor hem en het hem pijn deed. *niets terug sturen* dacht ik nog even maarja. wat denk ik.. ik terug sturen en het draait uit op een gesprek op msn. Heb hem weer toegevoegd en hij zegt dat het hem pijn doet.
Hij zegt dat hij helemaal niet merkt dat ik van hem houd en dat het het laatste half jaar van onze relatie voor hem echt vechten is. Hij wil graag dat ik hem vergeef en vergeeft mij:|!!

Sinds afgelopen zondag ben ik alleen. Na een relatie van 15 jaar waarvan 10 jaar getrouwd.

Zij werd verliefd op een ander, op een vrouw wel te verstaan.

Blijkt dat ze die dame heeft ontmoet op msn, 8 maanden mee gechat en vaak ook aan de telefoon, haar 3 keer heeft gezien en is nu verliefd op haar. 1x is ze er stiekem naartoe gegaan en hebben ze gezoend.

Ze is nu naar haar gegaan om er achter te komen of wat ze denkt te voelen of dat ook klopt. Ik heb haar er zelf naartoe gebracht... wat was dat moeilijk... Maar ik had liever dat ze daar veilig aan kwam dan dat ze in de avond met het openbaar vervoer er heen zou gaan.

Vandaag een hele goede dag gehad heb heel vaak nog wel s van die momenten dat als ik ergens mee bezig ben aan hem terug denk maar die had ik vandaag dus niet *jippie* maar ja mag onderhand wel na 2,5 jaar :S
Heb hem nu ook al zolang niet gezien en denk daar wel s aan wat ik zou doen als ik hem tegen zou komen; of hij krijgt gelijk een klap in zn gezicht of ik vlieg m eerst in zn armen en daarna komt de uitbarsting, maar zowiezo krijgt ie m
Maar als het goed is zit ie ergens in het buitenland en dat is maar goed ook want heb soms van die momenten dat ik m toch nog zo erg mis dus dan is het maar goed dat ik m niet kan bellen ofzo

Lieve schatten van me,

Nu ruim 3 maanden geleden stortte mijn wereld in elkaar, toen mijn ex het na 3 jaar uitmaakte omdat hij iets wilde proberen met een jonger meisje.

De eerste maand was hels, de tweede heb ik mezelf terug bij elkaar geraapt & mijn leven terug in handen genomen, de 3de maand besefte ik dat hij niet mijn leven was, dat hij maar een deeltje was waar ik gerust zonder kon...

& nu, ja nu... Ik zat er nog niet op te wachten, maar ik heb iemand leren kennen, die ondertussen mijn maatje geworden is & ook al meer dan dat.

Ook zijn relatie is een paar maanden geleden op de klippen gelopen, we hebben elkaar alles verteld, we hebben elkaar getroost & opgezocht als we een dipje hadden, & nu, nu hebben we niet zozeer dipjes meer, maar we zoeken elkaar wel nog op.

Afgelopen dagen waren echt goed, wat denk je, belt ze me zojuist op. Ze laat wegens chronisch tekort aan beltegoed mijn telefoon altijd 1 keer overgaan zodat ik haar terug kan bellen. Nu dus Echt niet, wat denkt ze wel niet? Als het zo belangrijk is dan belt ze me maar op eigen kosten. Zal dr wel tegenvallen dat ik niet meer voor haar kruip!

Was helemaal aan het trillen daarna, en kreeg het ijskoud. K heb hem niet opgepakt, al heb ik wel getwijfeld. En nu toch weer die vragen door mijn hoofd van waarom belt ze me?? Zou ze me missen? Wat zou ze moeten? Toch weer ondanks dat ik voor mezelf duidelijk heb dat ik het niet meer wil.

Hoi allemaal,

vannacht slecht geslapen..Shit, gedroomd over mijn ex. Ik wilde hem nog zoveel zeggen. Dat ik ontzettend van hem heb gehouden en nog steeds van hem houd. Dat ik zo gekwetst ben door zijn gedrag. Geen respect en niet eerlijk zijn. Dat hij al na 2 weken een andere (ontrouwe)meid had. Hoeveel pijn me dat deed/doet. Dat ik alles op een goede manier wilde afronden en dat we elkaar normaal dag konden zeggen. Zonder vervelende gevoelens. Maar dat dat dus niet mogelijk is, omdat hij mij heeft verraden en laag heeft behandeld.Hij zat in mijn droom ergens op een balkon in een theater en ik zat beneden. Kon hem niet bereiken. Zo voel ik me ook al een tijdje. Ik heb alle contact verbroken na die knullige chat vn hem. Ik voel me afgesneden van iemand, waarmee ik zoveel heb beleefd. Verdorie..ik mis hem:-( Het is nu 3,5 mnd uit. Ik doe zo m'n best om mijn leventje op orde te krijgen. Heb mezelf een schop onder de kont gegeven. Doe weer dingen voor mezelf. En heb professionele hulp gezocht. Maar crisis, dit soort dagen zijn zo erg triest..Bah! Dit zal wel even een tijdelijke terugslag zijn..Wie oh wie herkend dit??!