Weer eens een stukje van mijn kant. Beetje zware dagen gehad. Geen idee waarom eigenlijk. Heb sinds vorige week vrij van oude werk met een zakje geld van overuren, dus ben de hele week alleen maar leuke dingen aan het doen. Voorpret op nieuwe baan is optimaal en heb er echt zin in. En toch. Lijkt het me even wat meer tegen te vallen dan ik dacht.

Heb m'n pret wel, doe m'n ding, maar lijkt toch even niet zo goed te voelen allemaal, misschien een teveel aan rust nu? Na zo'n roerige periode? Zelfde dat je vaak hoort dat mensen ineens de griep krijgen op hun eerste vakantiedag...Maar kan het niet plaatsen. Het is geen erg verdrietig gevoel. Meer een soort leegte. Die ook maar niet ingevuld wil worden. Niet happy, niet sad. Maar f*ck leeg zijn voelt ook maar zo...ehm leeg...

Qua relatiebreuk ben ik nu wel op een punt wat "goed" voelt. Misschien daarom ook die leegte. Ben het volledig gaan accepteren. Haar gevoel was weg. Zij wilde niet meer samen, werken aan een "ons". Dan houdt het in principe ook op. Relatie komt van 2 kanten. Voor mij tenminste.

Moet wel zeggen dat de les die ik geleerd heb zodanig groot is, dat ik me afgelopen week serieus afvroeg of ik überhaupt nog wel weer eens een relatie wil. Tuurlijk is dit onzin, tuurlijk denk ik hier over een tijd wellicht anders over. Maar potverdorie, wat een gezeik soms. Op de een of andere manier (en ik zie meestal jullie vrouwen dit vice versa typen) zijn jullie dames ook wel de meest wispelturige, rare wezens op aarde. Jullie sporen niet. Echt niet. (Je weet wie het zegt hier, dus pak de korrels zout maar) Vast zal er ergens wel een exemplaar rondlopen wat nog enigzins begrijpbaar is, al dacht ik die al gevonden te hebben...Ik zie het allemaal wel weer, nog maar eens wat zure appels erin, misschien vult het de leegte een beetje.