Mijn ex man en ik zijn vorig jaar Mei uit elkaar gegaan na een huwelijk van 10 jaar... Veel pijn en verdriet... sinds Juni van dit jaar zocht hij weer contact met mij, eerst voorzichtig later wat meer. Vanaf begin Juli hebben we weer regelmatig contact, gaan af en toe leuke dingen doen en het is heerlijk... Verder weet helemaal niemand hier iets van, want er zijn ook kinderen in het spel en vrienden, die weten wat ik allemaal heb doorstaan.
Wel is me de afgelopen 2 maanden duidelijk geworden dat ik simpelweg van deze man houd en dat dat al die tijd ook zo is geweest...
Nu heb ik al een aantal keren voorzichtig aangegeven dat we dit wel een tijdje kunnen doen zo, maar dat we er wel over moeten praten..."hoe nu verder"... En daar wringt de pijnlijke schoen, want ik krijg er geen duidelijk antwoord op. Ik weet dat hij een man is van weinig emotie en weinig woorden, maar toch.... Ik moet ook om mijn eigen gevoel denken toch!
Gisteravond na onze zoveelste afspraakje heb ik hem gezegd, dat hij nu eerst maar eens voor zichzelf de zaken op de rij moet gaan zetten, voor we weer iets afspreken.... Ik moet me zelf beschermen tegen een volgende pijnlijke tegenslag.
Of ik er goed aan gedaan heb, weet ik niet, maar als hij echt nog om mij geeft en nog met mij wil proberen in enige vorm dan ook ergens te komen, dan zal het denk ik wel goed komen...

Bah, soms zit het leven zo complex in elkaar...