Lieve kanjers,heb nog niet echt mijn verhaal gedaan,maar door jullie verhalen en reakties komt er best veel los in mij.Ik worstel erg met LOSLATEN en ACCEPTEREN.Besef steeds meer dat het voor mij een feit is...en jemig...wat doet dat pijn.Loslaten dat hij niet meer voor mij gaat...Heb de afgelopen maanden zo nu en dan best een flinke huilbui gehad,maar de laatste dagen ben ik gewoonweg JANKERIG.Jullie verhalen,reakties zijn zo'n eye-opener voor mij...ook confronterend...Want ik voel(de )wel van alles en nog wat, maar kon en kan het niet goed plaatsen.Ik ben een 40-ger,maar op het gebied van liefdesrelatie en liefdesverdriet,ben ik een groentje.En...tsjonge jonge jonge...het is zo VERWARREND om mee te maken...O ja...ook dat nog,gisteren,waar ik altijd rij,kreeg ik ook nog een bon.Zonder enige waarschuwing.Die agente was onvermurwbaar.Of ze nou wel of niet gelijk had,ik vond het ONEERLIJK,ONRECHTVAARDIG!!!!!!!!Daarna weeeer jankerig...