Hallo allemaal...begin dit jaar voor het laatst in de armen van mijn ex(4 jaar relatie) en vanaf dat moment heeft hij mij stilletjes aan links laten liggen.Heb ontzettend veel aan deze site gehad!
De afgelopen periode lijkt wel op een survival training..hindernissen van teleurstelling,boosheid,pijn en verdriet....
Begin juli opeens een sms van hem..met de vraag hoe het met mij gaat...waar ik niet op heb gereageerd.Na al die tijd ben ik toch wel meer waard dan 1 smsje?
Heb daarna niets meer van hem gehoord.

Hallo, 2 juni heb ik hier voor het laatst van mij afgeschreven.En inderdaad,ik kon het mij eerst niet voorstellen,maar de innerlijke pijn,boosheid en onrust worden steeds minder.Echt waar!
Nadat mijn ex mij,zonder enig uitleg,links heeft laten liggen...voelde ik mij als een stuurloos bootje midden op een woeste,donkere zee.Ik deed mijn dagelijkse dingen als een kip zonder kop..en diep in mijn hart wenste ik mijn ex een levenslange impotentie toe!
Door veel op deze site te lezen en andere opbouwende artikelen en gesprekjes..wordt ik weer langzaamaan dat bootje met een eigen koers!

Heb toch nog de behoefte om even van mij af te schrijven.Het is bijna 5 maanden geleden dat ik in de armen was van mijn ex-geliefde.Tja,en dan denk ik...na bijna 5 maanden moet ik proberen er maar niet meer zoveel erover te hebben.Maar nog steeds voelt het onrechtvaardig dat hij mij stilletjes aan de kant heeft geschoven,geen uitleg,geen reaktie...niets..niets..niets.Ik vind het best moeilijk om het een plaats te geven dat hij er zo gemakkelijk vanaf komt.Geen verantwoording,gewoon zijn leven verder leven alsof er niets is gebeurd en alsof hij niemand(mij dus)verdriet en pijn heeft gedaan!

Hoi lieverd,ik ben erg benieuwd hoe het met jou gaat? Ik zou het enorm waarderen als je wat van je zou laten horen,dat je vraagt hoe het nu met mij gaat.Dat je mij laat weten dat ik niet voor niets 4 jaar in jouw leven ben geweest.

Hoi,

Heb het gevoel dat ik,op het gebied van liefdesverdriet,al bijna 4 maanden bezig ben met bergbeklimmen!Gelukkig dat de laatste weken ik ook weer wat begaanbare paadjes mag bewandelen...en kijk ik niet alleen tegen die grijze/bruine rotswand aan.Het gezichtsveld wordt zo langzaamaan weer wat breder.
Dit komt oa ook dat ik op deze site niet alleen klim.Mijn dank hiervoor!
Ik zie de top nog niet hoor...maar wat ik zie is JULLIE...(en mijzelf) van tobbers naar TOPPERS!

Groetjes van Philosu

Dat zand ook nog zo mooi en bemoedigend kan zijn.......

Liefs en groetjes van Philosu