Goedemorgen allemaal, in de vroege ochtend zit me nog iets dwars, iets praktisch.
Als ik en mijn bijna ex straks officieel gaan scheiden, dan zou ik met de kids blijven wonen. Ik laat me niet wegjagen en dubbel gestraft voelen. Maar nu ik verder ben, weet ik niet of dit wel zo praktisch is. Ik heb dat voorstel ook gedaan omdat ze allang bij hem eigenlijk inwoont, ze slaapt al niet meer thuis. Dus heeft ze al een woning, ze woont praktisch al met hem samen. Maar onthoud ik de kids op deze manier niet de tijd en aandacht van hun moeder? Als ze wel hier blijft wonen, en ik ergens anders, dan is ze tenminste samen met de kids, vooral praktisch omdat ik fulltime werk. Maar aan de andere kant, ook al woont ze hier thuis, haar hart zit bij hem, dus zal het niets uitmaken, ze zal dan toch weer naar die ander gaan, ook overnachten, ik weet het zeker. Of een stap verder, die ander hier laten wonen, dan zijn ze 1 happy family, met een stiefvader, over een tijdje dan. Ik wil alleen het beste voor mijn kids, hoe pijnlijk voor mezelf ook, maar ik weet dat op dit moment het beste is dat ik met de kids samenwoon, omdat ze nog teveel aan zichzelf denkt. Ze zal over een tijdje wel meer aan de kids denken, ik kan het me niet anders voorstellen. Dan zal ik misschien dan toch op mezelf gaan wonen.
Wat vinden jullie?
Gr.
Mr Bean
Wat ik vind is dat jij niet
Wat ik vind is dat jij niet in je eentje kan beslissen. Niet linksom en niet rechtsom. Het recht op zoveel controle heb je gewoon echt niet, in de steek gelaten of niet. Dus wees volwassen en ga het gesprek open aan zou ik zeggen. Eventueel ook met je kinderen. Je kan niet zomaar in je up voor iedereen beslissen wat het beste is. Dat kan echt niet.
Groeten,
L.
Mr Bean Looneytuna is niet de bedoeling
He Looneytuna,
Is ook niet de bedoeling om zelf te beslissen, ik heb dat al met haar over gehad, en zij stemde in, dat ik bij de kids zou blijven.Voor de rest is ze helemaal niet bezig ermee, ze leeft bij de dag, dus moet ik wel het initiatief nemen, uiteraard wel in overleg. En uiteraard ook de kids in bij betrekken, maar wat moet ik anders nu zij al heeft besloten bij hem te wonen? Ik kan haar ook niet dwingen om thuis te komen, snap je? Als ik aan haar zou overlaten, dan komt er helemaal niets van terecht, zie de laatste maanden. Ik moet wel iets doen om voor de kinderen te zorgen, zij doet dat nog nauwelijks. Ik wil het beste voor de kids, that's all, op dit moment zijn haar gedachten er niet naar, is alleen bezig met hem uit te gaan enzo, moet ik wachten tot zij wel helder over na kan denken?
Maar uiteraard zal ik dit nog een keer bespreken met haar, met de kids erbij natuurlijk.
En echt, is niet de bedoeling om controle te krijgen ofzo, maar de situatie dwingt mij vaak het initiatief te nemen, omdat dat niet meer van haar kant komt, iemand moet voor de kids zorgen en opkomen, ze zou hetzelfde hebben gedaan, dus..
Gr.
Mr Bean
kinderen en inspraak
tja ik heb geen idee hoe oud de kids zijn, maar als ze al wat ouder en wijzer zijn denk ik dus wel dat je er verstandig aan doet om ze bij het proces te betrekken... ze in ieder geval wat gelegenheid te geven te zeggen hoe ze dingen willen. er is niets vervelender voor kinderen dan het idee hebben dat ze niet worden gehoord. maar dat is mijn mening. ik reageerde verder misschien wat kort. maar dit vind ik echt issues die je met je vrouw moet bespreken om er met haar beslissingen over te nemen. want dan gaat het niet meer om wie wie in de steek heeft gelaten, maar gewoon om hoe jullie een en ander zo goed mogelijk gaan regelen.
ik kan me niet voorstellen dat ze hier geen gesprek over aan wil gaan. jullie zullen toch wel met elkaar MOETEN praten, er is nog zoveel te doen, lijkt me... Dus misschien moet je dat verliefde hoofd van je ex maar even bruut uit het zand trekken...
Succes.
Mr Bean @Looneytuna uit het zand
Hoi Looneytuna, ik zal proberen haar verliefde hoofd uit het zand te trekken, haha, dat probeer ik echter al maanden, maar maakt het alleen maar erger, dus laat ik soms effe rusten. Maar concrete afspraken proberen te maken gaat wel goed af, mits het niet teveel is dan. Ze heeft het enorm druk bij die ander, alsof ze iets moet inhalen, ik weet zeker dat ze over een tijdje weer meer tijd voor de kids heeft, als ze uitgepraat, uitgegeten, uitgereisd etc. is. En we hadden het al besproken toen, ze stemde zelfs in, en dat zat me niet lekker, misschien te vroeg voorgesteld. En echt, ze is niet thuis niet omdat ze mij wil mijden, was dat maar waar, dan zou ik langer op mijn werk blijven. Nee, ze is er ook niet als ik niet thuis ben, laat ze de kids gewoon thuis. Ze doet het meest noodzakelijke thuis, om weer zo snel mogelijk bij hem te zijn. Daarom maak ik me nog zorgen, op dit moment is ze even geen goede moeder, ze heeft denk ik tijd nodig om uit die roze wolk te komen. Ik weet wel zeker dat straks wel beter wordt, als moeder was ze echt top namelijk, kan me niet voorstellen dat dat niet terug zal komen.
Gr.
Mr Bean
concreet
Het verschil is dat je nu zonder verwijten concrete afspraken wilt, zonder verwijten, en ze zich niet meer kan verstoppen. En ze is er niet voor de kinderen omdat dit tot nu toe de nodige confrontaties opleverde met jou en, het belangrijkste, omdat je het toelaat!! Tot nu toe kwam het jullie beiden goed uit, maar dit kan niet eeuwig duren!
Er moet ook brood op de plank komen, en hoe ziet zij dat dan?
brood op de plank ? mrbean
er zijn mensen hier op deze aarde die leven ALLEEN voor hun plezier hier , feesten en bakken met geld uitgeven
mijn kinderen zijn nu groot maar mijn ex heeft ook alles in de steek gelaten en wil alleen maar geld en dingen die geld opleveren
zij woont bij een andere man die ook geen verplichtingen meer heeft , grotere kinderen en meer geld heeft dus daar ging het om ook
ok het leven moet gelukkig zijn en vrolijk maar er zijn ook serieusezaken ook die mee tellen , deze mensen weten niet wat verantwoording is als je kleinere kinderen hebt moet er dus een de verantwoording maar nemen anders loopt alles in het honderd
kijk de ander heeft ook zijn verplichtingen maar de kinderen kunnen daar beslist niet onder lijden als de ander dat verzaakt dus moet er een het heft in handen nemen , dus inplaats dat je alenmentatie moet betalen zal het vangen worden ??
laat je goed inlichten wat en waarmee je geholpen kan worden , opvanghulpen ?? maar als zelfstandige vang je wel vaak naast het net
dus een grotere zaak met een secretaresse zal een hoop op kunnen lossen ?? ( er even tussen door in een serieus onder werp ?
sterkte
Mr Bean @ultiemleven 3 vliegen in 1 klap
Tja, plezier hoort erbij, maar het leven is niet elke dag feest, dat zou teveel zijn. Hoe zo iemand kan veranderen. Geld, tja, het gaat denk ik meer om de verplichtingen bij jouw ex, geld is extra vrijheid, meer niet denk ik. Bij mijn ex gaat het meer om de vrijheid, geen verplichtingen meer, leeft in die droomwereld van ongebonden zijn. Bij het leven horen naast plezier ook serieuze zaken bij, zoals verantwoordelijkheid jegens je gezin. En ik moest idd het heft in handen nemen, maar moet mijn ex ook een keer de kans geven. Opvanghulpen of secretaresses zijn ook hartstikke welkom, eerst meer omzet maken zodat ik een mooie secretaresse kan betalen, die tevens opvanghulp kan zijn, en als ik nog een stap verder ga, dat ik haar als Mrs Bean kan binnenhalen, 3 vliegen in 1 klap
Groetjes,
Mr Bean
mrbean
ik dacht er aan en jij schrijft het , zijn wij dan op het slechte pad ??
of noem je dat een beetje uitgekookt , wij laten ons niet meer gebruiken door foute vrouwen toch ?
sterkte
Mr Bean @ultiemleven puur zakelijk
Hey ultiemleven, nee, we zijn toch niet slecht als we aan een secretaresse denken? We doen het voor de eigen zaak, is puur zakelijk, en we zijn mannen, haha, ook niet uitgekookt, we zijn hele simpele mannen, en laten ons niet meer gebruiken, dus moeten we een minder uitgekookte secretaresse uitzoeken, of meerdere, als de eigen zaak gaat groeien Is ook puur zakelijk
Gr.
Mr Bean
mrbean
als je er straks een over hebt die de vut in gaat ? maar je moet wel opschieten hoor
ik heb dan wel een adresje voor je in het buitenland (k)
sterkte ook na alle gekheid , moet kunnen toch ?
Ik denk dat een gesprek met
Ik denk dat een gesprek met de kinderen hier niet handig is en feitelijk is niet durven beslissen ook een beslissing, alleen nogal verwarrend voor de omgeving.
Het is voor de kinderen onmogelijk om bij al hun verdriet ook nog eens in te schatten wat de koers voor hen moet zijn. Ze vinden dit sowieso kl*te en zullen altijd hopen op een hereniging tussen de ouders. Loyaliteitsissues, gezonde maar egoistische pubers die hun ouders tot wanhoop drijven en een schuldcomplex aanpraten. Verder zijn er gewoon praktische bezwaren; er moet een huishouden gerund worden en er moet geld op de plank komen, en of er later in overleg kinderen toch bij vader gaan wonen dat zie je dan wel weer...
glijbaan
Wat goed dat je hier mee aan de slag gaat! Dat je dit scenario in je op durft te laten komen, super!
Als jij niet meer in het huis woont, zal zij heus wel meer thuis zijn. Ook om praktische redenen. Jij liet je niet wegjagen, maar daarmee heb je haar wel weggestuurd natuurlijk, wat gezien de situatie heel gezond is trouwens!
Ik zou zeggen, als je haar vertrouwt als moeder, neem het heft in handen, ga op zoek naar een andere woning. Deel haar je plannen mede en dat het uiteindelijk de bedoeling is dat zij de boel weer runt, geef haar een taak en maak haar van overspelige vrouw weer moeder. Lijkt me erg gezond voor een dame die dr bed niet uit kan komen;) en jij kunt je concentreren op je werk.
Geef je kinderen een mobiel, voor zover ze dat nog niet hebben, en wees beschikbaar.
Ook al weet je nu nog niet wat je keus wordt; schrijf je op zn minst in voor een woning, je kunt altijd weigeren!
Sterkte!
Anita
Mr Bean @Anitasten goed idee
Hey Anita, thanks voor je weer nuchtere reactie. Ik zal vertrouwen in haar moeten hebben als moeder, ze heeft lang genoeg bewezen dat ze een top moeder is, dus dat vertrouwen is er, alleen niet nu, tijdelijk in haar roze wolk, is ze echt effetjes minder, ik moet haar denk ik tijd geven, als ze helemaal uitgeplezierd is, dan komt het wel weer goed, zeker weten. Dus is het ook erg praktisch en beter voor iedereen dat ik een andere woning zal gaan zoeken, dan kan ik idd weer concentreren op mijn werk, centjes verdienen voor mijn kids en alimentatie. De kids hebben allemaal al een mobiel, behalve de jongste.
Zit ik nog wel met een zorg, als ze weer thuis woont, en ze mist die ander, gaat toch vaak naar hem toe, wat dan? Ik denk dat ze de overnachtingen met hem zal missen. En voorlopig kan ik het nog niet aan dat die ander ook nog hier zal gaan wonen, maar over een tijdje zal ik zelfs dat gaan accepteren, dat weet ik wel zeker.
Moet nog over nadenken en met haar goed alles bespreken, maar first things first, nog de bekendmaking, alvast woning zoeken, dan de scheiding, pff, moet nog zoveel doen, ook mijn werk, heb veel energie nodig, maar we komen er wel.
Even bijkomen vandaag, een groot BBQ feest bij een bekende, heb er echt zin in, alleen het weer valt beetje tegen, maar mag de pret niet drukken.
Groetjes,
Mr Bean
fietsen
En dat is dus haar probleem! (je weet dat ze goed is voor de kinderen, dus laat het gaan)
Laat los, denk aan je fietsgevoel;), heb vertrouwen, laat je vallen, blabla
Jij lost het niet meer voor haar op en zij moet nu zelf dealen met evt schuldgevoel en het regelen van opvang mbt haar vriend.
Als jij haar problemen niet meer oplost en voor haar denkt, moet ze toch haar prioriteiten gaan stellen.
Het idee van haar vriend ed snap ik heel goed, maar om je te laten leven door angst! Misschien heb jij volgend jaar wel een vriendin...
Binnen jouw idee van controle heeft ze heel veel vrijheid en jij niet. Resetten dus!
Mr Bean @Anitasten fietsen met dit weer?
He Anita, je hebt weer helemaal gelijk, is idd haar probleem, ik moet me niet meer druk maken daarover, het komt wel goed, zeker weten, als ze straks voor haar kids moet zorgen, dan doet ze dat ook, ik denk en doe teveel voor haar, zal ik niet meer moeten doen, als de brave husband, moet idd de relatie resetten. Leef idd teveel in angst, angst dat mijn kids in de steek gelaten worden.
En even luchtje scheppen, eventjes fietsen, met dit weer?! Misschien beter in mijn Bean mini rondrijden dan maar
Weer thanks voor je tips, heb er veel aan gehad.
Gr.
Mr Bean
nogmaals: als de dalai lama een moord pleegt...
... zal hij ook van zijn voetstuk vallen. Ik lees bij jou Bean nog zoveel invulling over haar relatie met die man, hoe dat nu is, hoe dat straks zal zijn. En in lijn daarmee het reilen en zeilen van jouw vrouw.
Zij heeft heel veel credits opgebouwd door hoe zij er in het verleden wel was voor jou en de kinderen. Maar is dat dan een excuus voor haar gedrag van nu?
En echt, niemand heeft enig idee hoe zij in de toekomst zal zijn. Ook vind ik het niet kunnen om gedrag nu te accepteren met als voorwaarde dat het straks wel beter zal zijn.
Ik vind dat lastig de kwestie rondom het huis. Mijn uitgangspunt is dat kinderen dan beter 1 goede ouder kunnen hebben waar ze van op aan kunnen, dan 2 halve.
Ik vind het rondom kinderachtig om te bedenken dat ze vanwege jou niet thuis zou zijn. Deal with the consequences!
Sorry, ik ben hierin wellicht harder dan de rest. Dat ze vreemd is gegaan is 1 ding, maar dat ze nu alles laat verslonzen? Sorry's komen hierin altijd te laat. Voor iedereen. Als zij denkt dat dit allemaal tijdelijk is en dat het in de toekomst anders gaat, dan is het tijd dat zij inziet dat de toekomst NU ingaat.
Dat zou ik haar vragen......
Mr Bean @panic oppas voor extra puber
He panic, tja, idd, dalai lama, ze is van haar voetstuk gevallen, maar vanwege de kids zou ik haar moeten accepteren, ook als moeder van onze kinderen. Ik zal haar toch de kans moeten geven, als ik haar excuses blijf geven, dan krijg ze geen kans om alles weer op te pakken. Ik wil haar gedrag nu zeker niet goedpraten, maar mezelf pijnigen daarmee heb ik al lang genoeg gedaan, ik wil nu alleen in oplossingen denken. Dan de kwestie, als blijkt dat ze dat toch niet goed oppakt, kan ik altijd nog terugkomen bij de kids, en alsnog voor een oppas zorgen. Of in de toekomst een (boze) stiefmoeder die mijn kids aankan haha. Ze is idd niet alleen niet thuis vanwege mij, dat is namelijk haar excuus, maar ze wil gewoon domweg bij die ander zijn. Het lullige voor haar is dat ze bijna geen excuses meer over heeft, maar dat is haar probleem. Ik ga gewoon zelf verder met mijn eigen leventje en goed voor de kids zorgen, verder zie ik wel hoe het loopt. Ik heb het ergste al overleefd, blijkt dat ik toch kan drijven na in het diepe werd gegooid. Ik heb trouwens haar al gevraagd, ze zei steeds dat ze alleen bij de dag kan leven, ze wil nog niet teveel in de toekomst kijken, dus.., een extra puber erbij, een verliefde puber ook nog. Misschien moet ik een oppas zoeken die 5 kids aankan, waarvan 3 pubers nu dan
Gr.
Mr Bean
geen verantwoordelijkheden nemen
Tja, met kinderen kan je volgens mij niet anders dan in de toekomst kijken. Als je dat niet doet, weiger je mijns insziens je verantwoordelijkheden te nemen.
Uiteraard moet je haar accepteren en haar haar kinderen niet ontnemen. Dat bedoel ik ook niet. Maar als zij dat niet wil, dan moet je het haar zeker niet opleggen. Daar worden de kinderen nu eenmaal echt de dupe van.
Tuurlijk is het een smoesje dat ze vanwege jou niet thuis is. Want voordat jij van de situatie wist, wilde ze toch ook het liefste bij hem zijn? Alleen toen was dat lastiger voor haar, want wat moest ze jou dan vertellen?
Het is andersom: ze is DAAR vanwege jou. Dus niet NIET HIER vanwege jou. Omdat jij nu weet hoe het zit, omdat jij nu het thuisfront kan handelen etc. Zij kan haar gang gaan en leven bij de dag.
Maar ik wil je nu niet boos maken Blijf voor jezelf en je kinderen gaan.
Overleg met je vrouw, maar als je merkt dat zij niks wil of kan beloven, dan houdt dat wel een beetje op....
Mr Bean @panic verantwoordelijkheden
Ja, dit is nou het punt, verantwoordelijkheid nemen, een moeilijk woord op dit moment voor haar, en als ze dat niet meer doet, dan houdt het idd op. Op dit moment kan ik dat haar nog niet opleggen, ik denk, en hoop over een tijdje weer wel, of misschien nooit. Eén ding weet ik zeker, op dit moment zijn de kinderen beter af bij mij, maar de toekomst, daar twijfel ik nog over, moeten ze dan toch bij haar wonen? Maar ik wil haar die kans ook niet ontnemen, dus zal later goed met haar bespreken, als ze wat meer helder kan denken.
Wat bedoel je met DAAR vanwege mij? Je bedoelt dat ze juist daar kan zijn met een gerust hart omdat ze weet dat ik het kan bolwerken? Ja, daar had ze ook steeds over, maar ze ontloopt hierdoor wel steeds haar verantwoordelijkheid, als een kind. En ik weet dat ook bij kinderen je op een gegeven moment ze zelf moeten doen, niet meer helpen, hoe hard dat ook is. Dus krijgt ze straks ook een kans, of meerdere, het is niet anders, ze is tenslotte volwassen, en wil als zodanig behandeld worden. Maar uiteraard blijf ik de kids wel in de gaten houden, don't worry, ze zijn me veel te dierbaar.
Ik zal proberen met haar te overleggen, als ik haar ooit zie dan, als ze uitgefeest is.
En straks is het mijn beurt om te feesten, BBQ feest!
Tot vanavond weer.
Gr.
Mr Bean
pcies daar is vanwege jou
Dat is precies wat ik bedoel. Ze kan nu rustig daar zijn, omdat jij het thuis opvangt. Dus niet zo dat ze hier niet is vanwege jou, maar dat ze daar is vanwege jou.
En inderdaad ontloopt ze haar verantwoordelijkheden. Maar dat is kennelijk wat ze wil.
Ik vind later altijd wat angstig klinken. Jij en je kinderen leven ook nu, en nu moet het ook goed gaan. Als ik eerlijk ben vind ik het ronduit belachelijk dat zij eist dat ze nu geen gedoe wil en dat er nu geen eisen aan haar gesteld kunnen worden. Mijn katten nemen nog meer verantwoordelijkheid op zich dan jouw vrouw.....
Veel plezier bij de BBQ! Hier in het hoge noorden is het droog en zelfs af en toe zonnig.
Mr Bean @panic katten als nanny
Hey panic, ze kan idd gerust feesten omdat ze erop vertrouw dat ik thuis goed kan managen, kan ze buiten spelen. "Als het vogeltje weer moe is, zal ze weer terug in haar kooi vliegen" heeft iemand ooit tegen mij gezegd, dan hoop ik dat ze straks weer voor de kids zal zijn.
Daarom geloof ik in tijd, in later, sommige dingen hebben eenmaal tijd nodig, nu is idd ook belangrijk, maar heb geen keus dan zelf goed voor de kids zorgen, als vader en moeder tegelijkertijd. Heb mezelf ook talloze malen afgevraagd, waarom ze alle verantwoordelijkheden probeert te ontvluchten, maar moet wel zeggen dat ze steeds meer doet voor de kids, maar het belangrijkste, vaker er zijn voor de kids doet ze nog niet. Maar dat komt langzamerhand wel steeds meer terug, weet ik bijna zeker.
BBQ was heel erg leuk, leuke gesprekken gehad, over alles en nog wat, lekker zelfgebrouwen bier, lekker eten, mijn dochter heeft zich ook vermaakt met andere kinderen, één groot feest, kwamen pas om 1 uur thuis! Het bleef zelfs droog, tja, het leven kan soms ook heel erg mooi zijn, helaas is het niet elke dag feest.
Kunnen jouw katten ook op kinderen passen? Dan heb ik iig oppas geregeld, wel ervoor zorgen dat jouw katten mijn vogeltje niet opeten
Gr.
Mr Bean
katten als oppas
Haha, ja als dat eens zou kunnen! Mijn katten houden in elk geval wel van knuffelen en kunnen veel liefde en aandacht geven. Dat is in ieder geval wat, of niet?
Tuurlijk zorg jij nu goed voor je kinderen. Ik begrijp echt niet wat een ouder kan bezielen omdat niet te doen. Ja, ik snap het heus wel als het je teveel wordt. Maar dan bespreek je dat als ouders en dan wordt eentje even ontzien.
Maar verantwoordelijkheden ontlopen snap ik niet. Misschien ben ik daar wel extra fel tegen wegens mijn ex. Die stelt zich absoluut niet op als vader. Dat zie ik nu meer dan ooit en ik kan daar zo boos over worden. Dat het nu zelfs zover is dat zijn dochter niet naar hem toe wil. Ja, wat wil je. Het laatste weekend heeft ze zich doodverveeld. Papa zat steeds op zijn kantoorkamer, ongetwijfeld te skypen met die roemeense. Weekenden ervoor besteedde papa alle tijd aan die roemeense en nauwelijks aan zijn eigen dochter.
Het is mijn zaak absoluut niet meer. Maar ik heb wel 1,5 jaar gedeeltelijk voor die dochter gezorgd en ben van haar gaan houden. Ik kan er met mijn hoofd niet bij. Maar ja, waar kan ik met mijn hoofd wel bij als ik over mijn ex nadenk.
Ik ben blij voor je dat de bbq zo geslaagd was! Dat is toch altijd gezellig zo'n avondje met vrienden. Is 1 van je kinderen nu op vakantie?
mrbean @panic verantwoordelijkheden ontlopen
Hey panic, goeiemorgen, mijn oudste dochter is op vakantie met haar vriendin en diens ouders, met de auto naar Italië, voor het eerst zonder ons op vakantie. Ik ging haar uitzwaaien vanochtend vroeg, mis haar wel, maar gun haar een hele leuke tijd! Ik was de enige die haar uitzwaaide, haar moeder had gisteren afscheid genomen. Ach, maak me niet eens druk over, de vroegere vrouw zou haar wel vandaag uitgezwaaid hebben
Iedereen in vakantie mood, kan pas over een tijdje, moet het voorlopig doen met BBQ's en weekend uitjes, mits er nog mensen overblijven in mijn omgeving
Het is niet zozeer verantwoordelijkheden ontlopen, maar eerder dat de verliefdheidshormonen je hoofd op hol kan laten slaan, dat haar prio nu bij haar liefje is, dat is sterker dan wat dan ook denk ik, bekende roze wolk. Tja, verliefdheid kan gekke dingen doen met mensen, zelfde gevoelens deed mij met haar trouwen, kinderen krijgen, huisje-boompje-beestje. En mij weer verlaten, door dezelfde gevoelens, nu bij een ander
Kunnen katten ook verliefd worden, ontlopen ze dan hun verantwoordelijkheden? Of zijn katten niet zo "onmenselijk"? Just a check, kijken of ze geschikt zijn als oppas
Gr.
Mr Bean
katten
Katten zijn wel heel erg eigengezind en hebben niet echt als kenmerk "luisteren". Ze zeggen toch dat wij de slaven zijn en zij de baas? Dus wat dat betreft.....
Andere kant zijn ze wel weer trouw.
Hoe je het ook noemt bij jouw vrouw, ze ontloopt haar verantwoordelijkheden wel. Zoals nu met je dochter ook weer, liever uitslapen dan jezelf er even uittrappen.
Ik ben blij dat jij je dochter wel hebt uitgezwaaid. Zo'n eerste vakantie zonder ouders is een hele stap!
@mrbean, stok om mee te slaan;)
Je hebt je ex nog niet gesproken over de eventuele nieuwe taakverdeling toch? Tot die tijd zal er dus niks veranderen en kun je alles negatief uitleggen. Ik meen toch ook dat jouw laatste voorstel was dat ze meer bij dr nieuwe vriend zou zijn om jou ruimte te geven? Alstublieft hier is uw ruimte!
Dat uitzwaaien dat zie ik toch anders. Zij heeft dat met haar dochter op deze manier geregeld. (choose your battles!)
Ik zou dat ook kunnen en later nog even smsen ofzo. Het eerste jaar na de scheiding hoefde ik ook niet overal bij te zijn en overlegden we heel kort via sms wie, wat, waar. Op de scholen worden we altijd geprezen om onze omgang met elkaar, maar ja das wel een stukje respect en gunnen.
Of je een goede moeder/vader bent hangt niet af van het wel of niet op het 'juiste' moment uitzwaaien... Ik zou eerst eens rap gaan overleggen, zonder verwijten, wat vanuit jouw visie het best zou werken qua werk en kinderen.
Pas dan weet je meer.
Anita
Op de fiets;)
Mr Bean @Anitasten weer gelijk
Hey Anita, je kunt het niet laten hè
Ik kon het ook niet laten effe weer te klagen over het uitzwaaien, maar inmiddels heb ik geen last meer van, ben al uitgewaaid, heb een beetje gesport (zelftraining). Je hebt weer gelijk, dat uitzwaaien had ze gisteren al gedaan, maar ik kon het weer niet laten met verwijten te smijten. Ze was gisteren thuis (terwijl ik bij de BBQ was) om haar te helpen met spulletjes inpakken, had dingen voor haar geregeld en gekocht, dus, meer dan genoeg gedaan Jouw vermoedens kloppen dus, en ze probeert mij nu ook de ruimte te geven, omdat ik er zelf om had gevraagd, dat klopt ook.
Ze komt vanavond weer eventjes thuis, ik zal proberen met haar te overleggen, over werk en kids, het komt goed, ik zal onthouden, geen verwijten, en op de fiets!
Het blijft moeilijk, een nieuw balans te vinden in deze nieuwe vorm van relatie, zowel voor haar als voor mij, maar so far so good, we hebben iig geen ruzie meer. Maar soms hè, komt dat boze stemmetje van het gekwetste egootje weer naar boven, heb gewoon tijd nodig, en af en toe jouw nuchtere reacties
Thanks again
Mr Bean
De toon maakt de muziek!
(geen valse noten graag;))
Je egootje moet zich niet meer gaan voeden met fastfood(klagen) om zich beter te voelen maar met een bruine boterham met pindakaas!
Mocht het vanavond uit de hand lopen of je wordt 'uitgedaagd', kun je haar altijd concreet de vraag stellen of ze ja of nee de kinderen wil verzorgen en of ze daar morgen antwoord op wil geven omdat het gesprek nu de verkeerde kant op gaat. Zo kun je een beetje vast houden aan de grote lijnen, houd je de drek een beetje buiten de deur;)
Ben benieuwd!
mannen!
Bedenk me nog dat hoogstwaarschijnlijk allerlei praktische dingetjes heeft aangedragen voor je dochter, dingen waar jij dan weer niet aan denkt, haha!
Zo zijn jullie toch nog een goed team!
Mr Bean @Anitasten bruine boterham met pindakaas en jam
Beste Anita, idd, fastfood is niet zo gezond, maar wel lekker Af en toe voor tussendoor, haha, maar moet toch meer op mijn gezondheid letten, word al bijna 40, dus voortaan toch vaker bruine boterham met pindakaas ipv fastfood Mag er ook jam bij?
Ik zal proberen zakelijk te blijven, over de praktische, concrete dingen te praten, zodat de kids iig goed verzorgd worden als ik werken ben. Ga denk ik hiervoor even fietsen, wacht op het goede nieuws.
En idd, we zijn altijd wel een goed team geweest, we vulden elkaar altijd perfect aan, dus moet het straks na de scheiding ook geen probleem zijn.
Gr.
Mr Bean
"Geef haar een taak"......
Ff. tussendoor:
Dit is een heel goede "tip"!
Practische problemen met de kids laat ik idd mijn ex oplossen!
Niet uit onmacht,maar uitsluitend om haar te laten beseffen dat het ook háár verantwoordelijkheid is!
Overigens stuit dat wel eens op weerstand,maar veelal werkt dat naar tevredenheid!
Tjá,Co ouderschap!!??!!.......:"Nahuwelijk"!!......Pff!!!
ptm
Mr Bean @ptm praktische problemen
Hoi ptm, vandaag een heel fijn gesprek gehad met mijn bijna ex, over de kinderen, de scheiding, het bekendmaken, we konden heel goed over hebben. Puur omdat ik berusting heb gevonden en niet vanuit mijn gekrenkte egootje ging praten, kon zelfs het gesprek goed sturen, als ze af en toe wel boos werd. Zonder verwijten waren we er over eens dat ze dan overdag en doordeweeks bij de kids zal zijn, ik 's avonds en in het weekend. Mocht er iets tussenkomen, dan kunnen we altijd schuiven. Heb het gevoel dat ze nu veel meer bereid is haar verantwoordelijkheid op te pakken, nu we weer door 1 deur kunnen, hoeft ze mij niet meer te mijden.
Tja, co-ouderschap en nahuwelijk, ik weet dat het leven niet gemakkelijk is, maar zolang je positief kan blijven is er altijd wel een oplossing. Ik wil en moet wel, voor mijn dierbare kinderen.
Op naar het 20 jarige (na)huwelijksfeest!
Gr.
Mr Bean