Even op en neer gegaan de laatste dagen.

Maar nu ben ik toch reeds hele dag goed gezind.

Ja ik heb nog een knagend gevoel in m'n borst. Ik mis haar ook zo ontzettend hard. Ik probeer niet te denken aan de nieuwe vent die aan m'n meisje zit. Ik probeer er niet aan te denken dat ze dit onmiddelijk als een relatie ziet en zo bekendmaakt. Het is ochot nog geen maand.

Een gedachte maakt me sterk deze laatste 24u. De manier waarop ze naar me keek tijdens de relatie, de diepe liefde die ze voor me koesterde, het goede contact dat er nu is (vanochtend nog beetje kunnen chatten met haar, we zeiden beiden dat het leuk was elkaar terug te zien verleden week). Ooit zei ze me, en niet zo lang geleden, dat ze nooit de strijd voor m'n hart zou opgeven, vermits ik nu eenmaal de man van haar leven was. En eerlijk gezegd, ik vind dit ook het mooiste liefdesverhaal dat ik me voorstellen kan. Zelfs onze break-up blaakt van de liefde. Natuurlijk spijtig dat ze zichzelf even emotioneel laat gaan in deze rebound-relatie, die toch wel snel vooruit gaat. Mijnheer heeft haar beste vriendin reeds ontmoet, binnenkort familie. Hij duwt het, zei ze me. Het gaat snel, zei ze.

Maar een gedachte sterkt me. Ik voel ergens aan dat hij nooit voor haar zal betekenen wat ik voor haar beteken. Zelfs nu, nu dat ze tracht 'vooruit te gaan', zoals mensen/vriendinnen haar hoogstwaarschijnlijk hebben aangeraden. Zichzelf een punt bewijzen.

Maar het contact ligt goed. In een tweetal weken ga ik met haar optrekken. En zal ze voor eens en altijd beseffen dat haar gevoelens voor mij er nog steeds zijn, en dat ik nu volledig klaar ben om me te binden. Hij kan niet winnen, zo voel ik het aan.

Ik kan niet wachten om haar nog eens in levende lijve te zien, nogmaals in elkaar ogen te kijken, gelijk verleden week.

Maar leuk is het nu niet, allesbehalve. Ik tracht de pijn te negeren... het is tijdelijk, het moet wel. Hun 'relatie' mag er niet toe doen. Onze toekomst doet er wel toe. De twijfelzaadjes moeten in haar hoofdje geplant worden. She's got to come back in touch with her emotions. Ik moet geduld hebben, sterk blijven, zelfzeker blijven en binnen 2tal weken gewoon een geweldige tijd met haar beleven en bewijzen dat ik bereid ben me te binden. Ik zal haar geen druk opleggen, maar zal haar zeggen dat ik klaar ben voor een toekomst met haar. Ze moet zien dat ik gegroeid ben en dat er een weg terug is naar een verdere uitbouw van ons verhaal... een verhaal waar ze diep vanbinnen nog steeds om geeft.