Nou,

ze belde me net zelf; voor de gezelligheid meer, maar zo'n fijn gesprek werd het niet. Allereerst was ze errrrrrrg teleurgesteld omdat ik vvond wat vrienden heb uitgenodigd en zij er nu dus achterkwam dat zij niet was uitgenodigd, dat mondde dus in een lichte ruzie 'waarom spreek je wel met mij apart af, maar niet als vrienden erbij zijn?' ... dit heeft er alles mee te maken dat ik het gewoon moeilijk vind om in het bijzijn van vrienden met haar om te gaan alsof zij ook een van de vrienden is ipv mijn vriendin.. als je samen bent hoef is het ophouden van die schijn een stuk makkelijker omdat je dan minder rekening hoeft te houden met je omgeving cq bekenden. Maar goed, mooie inleiding van het gesprek dus. Er is wel een stuk duidelijkheid gekomen vwb haar relatie met die ander; ze zegt dat ze daarmee is gestopt, als dat zo is vind ik daar iig een beetje rust in. Dat zou er niet toe moeten doen, zegt ze.. nou, mooi dus wel! Ik zou met haar om moeten gaan om wie ze is en niet om met wie ze wel of niet is.. mijn god, wat een onzin; natuurlijk doet dat ertoe als je zelf nog heftige gevoelens voor iemand hebt en zeker als die andere persoon een goede bekende is waarmee ze in hetzelfde huis woont. Lekker is dat; dan ga je samen leuke dingen doen en zet ik haar s avonds bij dr huis af en gaat ze vervolgens fijn bij die ander in bed liggen.. natuurlijk doet dat ertoe. Maar goed, dat zou dus nu passe zijn. Ik merk wel dat al het 'gedoe' ons uit elkaar drijft, maar wat moet ik daar tegen doen? Het is gewoon even nodig; zoveel vragen, zoveel onduidelijkheid.. Zij is van mening dat we eerst goede vrienden moeten worden om vanuit die basis weer naar elkaar toe te groeien, daar wil ik best tijd en geduld voor hebben.. maar dat zou dus niet lukken als zij die ander had. God, ze bekijkt het zo makkelijk.. nou is ze weer teleurgesteld in mij en dr vrienden omdat ze er vvond dan niet bij is.. en ik dan? Nou? Bah.... nu zitten we dus in het schuitje van boos op elkaar zijn, welke fase komt daarna? Het stomme is dat ik juist altijd zo mijn best doe om rekening met anderen te houden, en door haar vvond niet uit te nodigen hield ik eigenlijk ook rekening met haar omdat ik in de veronderstelling was dat zij zich ook ongemakkelijk zou voelen bij die vrienden, die weten immers van alles af.. en ook hoezeer ik haar terug wil.. dan zou zij er vvond zijn en dan zit ik een beetje de sukkel te wezen. .....

Men..