Zo dat is al heel erg lang geleden dat ik hier iets geschreven heb.
Het is al 7 maanden over tussen mijn ex en mij.

En het gaat heel goed, wat ik in het begin dacht dat ik er nooit overheen zou komen is toch al een lange tijd geleden gebeurt.

2 maanden heb ik echt om hem getreurd,2 maanden half half getreurd met z'n ups en downs en nu reeds 3 maanden echt er overheen.

DUS VOOR IEDEREEN DIE HET NIET ZIET ZITTEN HET KAN ECHT HOOR.

En gisteren eigenlijk een laatste "test" voor mezelf gehad.
Ik had zijn collega sinds hele lange tijd weer eens gesproken op MSN en hij vertelde me dat mijn ex gaat samenwonen, dat ze graag kinderen willen hier ook al echt over spreken.

En weet je wat .... het deed me niets echt helemaal niets het enigste wat ik dacht is als hij er maar gelukkig mee is en ik ben blij dat ik eindelijk mijn eigen leven weer terug heb.

Ik wist van mezelf al dat ik echt over hem heen was maar soms kan dat zijn dat je het verdriet verdringt maar doordat ik er gewoon niets om gaf gaf dat de uiteindelijke beslissing dat ik er echt over heen ben.

Dus voor iedereen die nu denkt dat er nooit meer een uitweg is die is er echt het gaat langzaam dat zeker maar ooit zal iedereen weer gelukkig zijn dat weet ik zeker.

Als ik terug kijk op mijn relatie met hem en hoe mijn leven nu is dan kan ik gewoon zeggen dat ik nu veel gelukkiger ben, ik doe dingen die ik leuk vind, heb nieuwe mensen ontmoet en leef dus MIJN leven en niet die van hem.

Ik wil alle mensen hier heel erg veel sterkte wensen .... bij mij is de zon gaan schijnen en dat zou hij bij iedereen gaan doen. De zon zit nu nog achter de wolken maar wacht maar af opeens gaan er wat zonnestralen door de wolken heen en die zonnestralen worden meer en meer totdat ze die donkere wolken helemaal verdrijven.