Lieve Ninabella,

Ik denk persoonlijk dat als je er nog zo verschrikkelijk mee zit je hem gewoon beter niet kunt zien. Je ex geliefde zien of horen zet je verwerking zo'n verschrikkelijke stap terug. Hij kan je niet meer geven wat je zo graag wilt hebben. Dus inderdaad, ik zeg je dat je hem niet moet laten komen. Bewust of onbewust schep je toch verwachtingen die groter zullen zijn dan wat je daadwerkelijk krijgt. Het is zelfs het beste om hem helemaal niet meer te zien of te horen, tenminste tot het moment dat je 'los' bent van hem. Iemand loslaten waar je gewoon nog kontakt mee hebt is moeilijk dan iemand loslaten die je niet meer ziet of hoort. Het is makkelijker gezegd dan gedaan en je verstand zal misschien hetzelfde denken, maar moet het nog even van je gevoel winnen.

Sterkte.

Ik kan me heel goed voorstellen dat je wilt dat hij je komt troosten.
Maar als hij dan weg gaat ben je nog meer in de put omdat hij je niet voor je kan doen wat jij graag zou willen.
Ik heb zelf mijn ex ook nog regelmatig gezien in het begin, maar op een gegeven moment trok ik het niet meer omdat ik zo verdrietig was als hij me weer verliet.
Je moet doen wat je zelf het beste lijkt, het is gewoon erg moeilijk om van iemand los te komen, terwijl jij hier niet voor gekozen hebt.
En inderdaad denk niet dat de rest sterker is, we hebben allemaal groot verdriet en stapje voor stapje komen we verder, maar soms vallen we ook weer terug.
Ik denk aan je en blijf je verhaal doen, dat kan iets opluchten, je mag altijd mailen!

Liefs Maily

Hij belde net weer. Hij maakt zich echt zorgen geloof ik, of is het een vorm van schuldgevoel wegdrukken? Hij vroeg of mijn ouders wel op de hoogte zijn en zo niet dan zou hij ze wel ze bellen. Hij zei dat het niet normaal was dat ik me zo voelde, maakte zich zorgen over mijn gezondheid, dacht dat ik rare dingen ging doen en wat al niet meer. Hij stelde zelfs voor dat ik anders maar een tijdje bij zijn ouders moest gaan wonen, want dan zou ik in ieder geval eten en slapen ( hij zou dan wel ergens anders gaan wonen tijdelijk, ja, bij zijn nieuwe vriendin natuurlijk) Het wordt wel een raar verhaal nu, hij wil me helpen, terwijl hij de grootste reden is dat ik me nu zo voel. Maar dat ziet hij niet geloof ik. Voel me nu wel erg raar, en weet ook niet of ik nou blij moet zijn dat hij in ieder geval niet helemaal gevoelloos is, of dat ik woedend moet zijn omdat hij zijn eigen fouten probeert goed te maken op een hele bizarre manier....
En ondertussen weet ik nog steeds niet wat ik moet doen als hij zo belt, moet ik binnen laten of niet? Ik wil hem heel graag zien, maar aan de andere kant, voel ik me daarna nog tien duizend keer kutter? ( Al kan ik me dat bijna niet voorstellen, echt veel dieper als dit kan ik niet meer zinken, ik lig al op de bodem...)

Lieve Nina,

Ik kan je alleen maar zeggen hoe ik me voelde. Ik was gisteren bij mijn ex langs geweest. Ik stond daar met knikkende knieen. Het is niet leuk. Ze zag er zo goed uit. Ik voelde me allee maar kut. Toen ik daar wegging, ging ik met een nog rotter gevoel weg dan dat ik daar kwam. Dat is naar. Dat moet jij jezelf niet aandoen. Mijn ex zei ook dat ze het zo rot voor me vond dat ik me zo voelde. Hij zal heus nog wel wat voor je voelen, maar niet die gevoelens van leifde. Hij zal het ook allemaal heel rot voor je vinden en je willen proberen op te beuren. En ja, hij zalmedelijden met je hebben om hoe jij je voelt. Hoe rot het ook klinkt. Dat is volgens mij waardoor hij die dingen voor je doet. Dat is ook waardoor ik elke keer bij mijn ex terecht kon en haar elke keer maar weer kon opbellen. Omdat zij zich rot en schuldig voelt om de pijn en het verdriet die ik heb gekregen. Ze heeft medelijden met me. Dat is toch niet wat je wilt. Dat de ander uit medelijden naar je toe komt en dingen voor je doet. Ik raad je aan om het contact echt te verbreken. Je doet jezelf daar het beste mee. Je moet de eer aan jezelf houden. Je bent toch zeker meer waard dan zijn medelijden. En je bent zo sterk, ook al vind je van jezelf van niet. Al die gevoelens en emoties die je hier schrijft. Dat vergt ook moed en durf. En je zegt het zelf. Dat jij je alleen maar naarder voelt wanneer je hem hebt gezien. Dat is zelfkwelling. Moet je niet doen. Ik deed gisteren ook aan zelfkwelling en mijn ex kon er helemaal niets mee. Die wist niet wat ze moest doen,wat ze met me aan moest. wist niet wat ze kon doen om me beter te voelen. Ze weet het waardoor ik me goed zou voelen maar dat is dus niet wat ze me kan geven. Het enige wat het beste was, was naar huis gaan, mezelfniet verder vernederen en voor aap zetten en het contact verbreken. Het is beter voor jullie beiden. Ik hoop dat jij je snel iets beter gaat voelen. Dat je wat hoger in die put komt te zitten en dat dat lichtpuntje iets dichterbij komt. Heel veel sterkte Nina!

Lieve Nina,

Iemand anders schreef het ook al, maar inderdaad, nu pas gaat het leven weer voor jou beginnen. Denk dat je nu pas verder kan, verder met verwerken en daarna weer verder met LEVEN!
Het leven houd niet op na het verliezen van een grote liefde, al voelt dat vaak wel zo. De zon gaat weer schijnen, hoe cliche dat ook is, ook zo waar!

Laat je leven niet kapot maken door een vent, maar laat je lichaam en geest in opstand komen en geef jezelf een spreekwoordelijke schop! Geef jezelf bijvoorbeeld twee uurtjes per dag om te mogen rouwen, om jezelf zielig en ellendig te mogen voelen. Als dat straks wat beter gaat kan je dat steeds een beetje bijstellen, en misschien dan tot 2 uurtjes per week.

Laat de moed niet zakken, want jij zal straks weer gaan leven.

Sterkte,
Lin