wisselvallig

afbeelding van florence night

Voor mij gingen we stilletjes naar een stabiele relatie toe, en ik was er klaar voor. Hij nog niet, want hij is verliefd geworden op iemand anders en gaf het excuus 'het is weer iets nieuws'.
Het is nu 2 maand over. Eerste weken kon ik niet meer functioneren, mijn hart sloeg tekeer, niet slapen, eten.... Dan naar mijn ouders gegaan, beetje bij beetje ging het beter. Maar leef toch in een constante waas. Mijn ex zit altijd in mijn hoofd, en altijd in negatieve zin. Hij is voor mij wel nog de beste vriend die er bestaat maar ik denk dan aan die 2 samen liggen lachen en naar bed gaan terwijl ik zielig alleen in bed lig te huilen... Echt niet eerlijk, hij heeft geen greintje verdriet en voor mij is de wereld ingestort. "in de liefde kan er maar 1 winnen"

En de laatste dagen heb ik echt het gevoel dat ik dieper zit dan ooit. Dat de tijd voor mij dus niet helpt, het enkel nog erger maakt... Lastig, ik wil weer lachen, en dat is makkelijker gezegd dan gedaan...

afbeelding van godin hera

Eerlijk of..........

Het is niet eerlijk! En ja, er kan maar één winnaar zijn maar hebben wij wel echt verloren of misschien kunnen wij zeggen in de toekomst dat wij er uit eindelijk als winnaars zijn uit gekomen? De tijd zal het ons leren.

afbeelding van True

IK

Miss Night,

Niemand kan weten wat er in zijn hoofd omgaat, of dat hij verdriet heeft of niet..
Hij is de enige die dat kan, of ervoor kan kiezen op welke manier hij daarmee omgaat.
En dit is niet lullig bedoeld, maar jij zult waarschijnlijk de laatste zijn aan wie hij zal willen laten weten hoe het echt met hem gaat..

Maar nu verliezen we het belangrijkste uit het oog, dat ben JIJ namelijk.
Het doet er niet toe wat hij met met z'n verdriet doet namelijk, het gaat er om hoe JIJ ermee omgaat!
Maak er geen wedstrijdje van wie er het eerste over de ldvd heen is of wie er het beste aan toe is, je hebt er niets aan..
Heeft hij 2 weken nodig om er overheen te komen en jij 2 maanden? Boeiend!
Is hij na 1 maand al geen vrijgezel meer terwijl bij jou je eerste date een half jaar op zich laat wachten? Onbelangrijk!
Zolang jij jezelf maar recht in de ogen kunt kijken en goed voor jezelf zorgt.
En ja; dat betekent ook toegeven aan een tranendal of woedeuitbarsting op z'n tijd.

Stukje tekst uit "Stare into the sun" van Graffiti6 sluit hier wel mooi op aan, denk ik:

I'm feeling blue 'cause love is gone
Guess I lose, but life goes on
I've got a few tears to dry
Before these blue shade days are gone
And I can stare into the sun

Ga er gewoon doorheen en neem vooral je tijd!

Liefs, True