Wil naar hem toe!

afbeelding van HappyLady

Gisteravond was mijn gevoel helder, we zijn klaar en zelfs als we het zouden proberen, dan zou het vertrouwen een enorme deuk hebben gekregen.

En dan nu vanochtend, klotegevoel. Wakker worden zonder hem. In een leeg bed. Alleen.

'Ons' en hem loslaten lukt me voor geen meter. Mijn verstand weet dat het moet, mij gevoel en hart zeggen van niet. Ik wil hem terug. Bij hem zijn.

Alleen hij heeft aangegeven dat we ons eigen plan moeten trekken. Dat hij eerst dingen op moet lossen. Waarom kan dat niet samen met mij? Elke vezel in mijn lichaam blijft zeggen dat het niet klopt zo. Dat we samen moeten zijn. Ik voel me machteloos, omdat ik het gevoel heb dat ik niets meer kan doen. Als hij geen gemis voelt, dan komt hij terug. Maar kon dat gevoel maar een beetje aanwakkeren bij hem. Daarom zou ik zo graag met hem afspreken, om te testen of zijn gevoel er nog is... Maar ergens durf ik dat niet, bang om gekwetst te worden. Tweestrijd. Niets voelt goed...

afbeelding van petals

geef het tijd... heel veel

geef het tijd... heel veel tijd... niet gaan testen. Niets doen. Het voelt zo tegen je intuïtie maar dat is echt het beste wat je kunt doen. Vooral voor jezelf. Maar zelfs voor jullie mocht dat er ooit nog in zitten. Pushen werkt nu alleen averechts. Het is een machteloos rotgevoel waar we volgens mij allemaal mee worstelen.
Ga naar buiten, ga iets doen, cultuur snuiven, naar het strand. Naar buiten! Kom op!!

afbeelding van singlelady29

Goed gesproken Petals,

Goed gesproken Petals,

Inderdaad lekker naar buiten helpt, ik ga zometeen ook op de fiets stappen en gewoon mijn hoofd leeg maken. Wij allemaal zitten met een machteloos gevoel en de aandrang om hem/haar te zien of te spreken. Maar het helpt alleen helemaal niets, je schiet er niks mee op. Behalve dan dat je misschien even een goed gevoel hebt, maar als hij echt niet wilt dan kan je daar niks aan veranderen.

Dus help je zelf en ga afleiding zoeken... kom op happylady

afbeelding van HappyLady

Ik ga zo ook maar even lekker

Ik ga zo ook maar even lekker naar buiten. Het is mooi weer! Ik denk dat ik gewoon ook moet accepteren dat het voorbij is. In ieder geval in de vorm zoals wij samen waren, dat is niet meer. Komt niet meer terug. Wat er voor voor terugkomt, weet ik niet, waarschijnlijk met hem niks meer. Maar ergens durf ik die hoop niet op de geven. Maf hè? Vasthouden aan iets waar je eigenlijk niets aan hebt...

Maar goed, ik ga zo wel lekker naar buiten! Thanks allebei!

afbeelding van HappyLady

Ik vrees ook dat er niks

Ik vrees ook dat er niks anders op zit. Maar het voelt zo verkeerd. Inderdaad, iedereen worstelt daarmee. Dat lees ik ook steeds in andere blogs. Ik heb altijd het gevoel dat als ik iets zou kunnen doen, dat ik me dan beter voel.

Zo gek, dat hij nu gewoon weg is en niet meer in mijn leven hoort. Terwijl hij ook zei het gevoel te hebben dat dit voor lang en altijd zou zijn. Dat hij dit gevoel niet kende...

afbeelding van brabbelbrabbel

Happy lady

Ik herken me ook zo in jouw blogs..
En dan sluit je af met "dat hij dit gevoel niet eerder had ervaren"
Zo pijnlijk herkenbaar.
Knuffel!!

afbeelding van HappyLady

@Brabbel

Het helpt me enorm dat andere mensen dit ook ervaren. Maar tegelijkertijd denk ik dan waarom moet het zo ingewikkeld zijn? Waarom kunnen we elkaar niet gewoon liefhebben. En inderdaad als iemand dan tegen je zegt dat hij dit gevoel niet kent en mij altijd wil, ja, wat moet ik dan met m'n gevoel? Dan snap ik niet dat iemand kiest om dat los te laten. Blijkbaar was het gevoel dan niet sterk genoeg, denk ik dan.

Ik heb ook dat gevoel wat jij hebt Brabbel, dat vertrouwen. Zo'n gevoel dat het toch goedkomt. Maar logisch beredeneerd zou ik niet weten hoe. Maar mijn hart wil het, ook al heeft hij me bezeerd door zich terug te trekken.

Ik twijfel zo of ik toch contact moet opnemen. Bij mij ook die angst van een ander... Wat is wijsheid?

afbeelding van soulfist

@happylady

Hoi hoi!

Ik weet heel goed hoe je je voelt, wees blij dat hij (nog) geen nieuwe vlam heeft... DAT is pas killing!

Probeer eerst een maand niks van je te laten horen, daarna voel je je wat rustiger en beter.

Bij mij is het nu alweer 11 maanden geleden dat het uit is. Ik heb nu wel vaker contact met hem, beetje chat, en soms praten we online met een microfoon. Gezellig en we praten nog steeds onze eigen taaltje. Ja, ik mis hem, maar weet ook niet of ik dat moet vertellen aan hem, hij heeft immers al 7 maanden een nieuwe vriend.

afbeelding van HappyLady

@Soulfist

Dat lijkt me inderdaad killing. Alleen die onzekerheid die ik nu heb is ook best pittig hoor. Ik vraag me steeds af of er een ander is. Maar goed, als dat zo zou zijn is het inderdaad nog veel erger. Dan denk ik nu ook steeds: stel hij heeft wel een ander en ik weet het niet en blijf nog denken en hopen.

Ik zit nu op 3 weken. Dus nog een week qua niks laten horen. Het valt me zwaar. En als ik dan wel iets van me laat horen? Wat moet ik dan zeggen? Op zich is hij wel duidelijk geweest dat we ons eigen plan moeten trekken. Is het niet naïef van mij om dan toch nog te hopen? En wanneer gaat een man je eigenlijk missen? Als je elkaar af en toe tegenkomt en hij denkt hmm, ze is toch wel leuk. Of als je elkaar juist helemaal niet meer ziet? Wanneer gaat iemand je missen?

afbeelding van soulfist

@happylady

Haha, dat had ik ook. Ineens had hij een ander, en ik had het op facebook moeten zien. Hij zette het niet zelf op facebook (hij heeft tot nu toe nog nooit iets op facebook gezet van hun 2en), maar zn nieuwe vriend zette alles op facebook. Dat was voor mij heel raar, want een dag geleden zei mn ex nog dat hij van mij houd. En een dag later zag ik een foto van hun?! Soms zijn dingen heel vaag om te snappen, al weet ik dat mn ex een lieve jongen is maar zelf nog een beetje in de knoop zit/zat. Maar goed, ik heb veel verdriet gehad en veel gehuild maar die fase is nu voorbij Glimlach

Je kunt over een paar weken een appje sturen dat je aan hem dacht omdat je tijdens het opruimen iets gevonden hebt van jullie. Ik had dat gedaan en mn ex reageerde er goed op. Zei dat hij ook nog vaak denkt aan ons samen zijn met pijn en gemis.

Wanneer je iemand mist? Zonder dat ze het zelf zeggen missen ze je wel hoor. Ik zeg ook niet tegen mn ex dat ik hem mis, maar ik doe het wel. Paar dagen terug begon mn ex ineens wat foto's te liken, en we hebben het daar niet over gehad. Dan denk ik ook wel dat hij mij nog mist hoor. Dat hij al maanden in een nieuwe relatie zit zegt eigenlijk ook niet veel. Hij doet zo z'n best om het te laten slagen. Misschien lukt hem dit ook, maar ik denk dan waarom kunnen we het niet nog een kans geven? Misschien denk ik gewoon te veel na en mist hij mij helemaal niet haha. Mja hoe dan ook, alles gebeurt om een reden. Ik ben nu al 2 weken single maar dit heb ik hem niet eens verteld.

afbeelding van HappyLady

@Soulfist Miss him

Dank voor je lieve reactie! Stom hè hoe je je jezelf zo dwars kunt zitten. Ik weet dus niks meer over hem qua relaties. Misschien maar beter.

Wat ik zo lastig vind is dat contact. Of eigenlijk geen contact. Ik zou hem heel graag iets sturen. Maar ben bang dat hij niet prettig vind. Hij was best duidelijk qua onze eigen weg gaan. Dus gaat hij zich dan niet aan me ergeren denk je?

Hmm, en dat missen. Zo lastig dat je zegt dat dat missen er wel is. Maar blijkbaar toch niet voldoende... Anders was hij nu bij mij.

Pff, ik weet even niet meer wat wijsheid is. Ja, voor jezelf zorgen en blij worden. Maar ja, ik wil zo graag blij worden met hem, maar hoe pak ik dat nou aan?