Hoi allemaal, heb zojuist een goed gesprek gehad met een vriendin over de break. Ze snapt, net als iedereen die ik spreek, niet de plotselinge keuze om ermee te stoppen. Het zou al langer gespeeld moeten hebben dat ze twijfelt, maar dan is het extra vreemd dat ze me vorige week ngo zoveel mogelijk wilde zien en geen weekenden zonder wilde, vragen om knuffels en kusjes op alle momenten vakantie willen boeken etc...
De vraag die zij me stelde, wil je dit de rest van je leven? dat iemand bij het minste of geringste al de stekker eruit trekt (3 discussies op whatsapp) terwijl er niet eens eerst goed gepraat wordt om te kijken wat er kan veranderen. Niet vechten niet proberen maar gewoon HOP stekker eruit. Ik vind dit een super vraag die ik mezelf moet stellen, ook al weet ik het antwoord...ga ik me hier de komende dagen op proberen te richten. Als ik het antwoord weet en achter mijn antwoord sta en kan leven met de gevolgen op korte termijn (haar kwijtraken en niet terugkrijgen) dan maak ik denk ik een goede stap.
herkenbaar
Als ik dit lees dan vind ik dit zo herkenbaar........ Die van mij deed het ook muv de vakanties en 3 dagen na een weekend weg was ze er van door...... Die van mij lijd aan bindingsangst wellicht die van jou ook.....
Sterkte
hoe ben je daarmee omgegaan?
hoe ben je daarmee omgegaan? heb je contact gehouden? ik namelijk niet...ik heb het verbroken en hebben daardoor nu beide de tijd het te verwerken en op een rijtje te krijgen..