Ik had hier onlangs geschreven dat ik normaal een 'date' ging hebben maar dat die niet is doorgegaan op het laatste moment omdat hij nog te veel aan zn ex dacht. Heel de week erna heb ik niets meer van hem gehoord. Ik ergerde er mij aan. Anders hoorde ik hem iedere dag en nu niets weer. Ik viel weer in een soort 'gat'. Ik wist het echt niet meer. Uiteindelijk in een zwak moment stuurde ik een bericht om te vragen waarom hij mij eigenlijk negeerde. Ik kreeg geen antwoord. Dan savonds, raar maar waar, kwam hij op msn naar me toe. Me vragen hoe het met mij ging en deed hij onnozel tegen mij. Ik snapte het niet. Heb hem dan uiteindelijk dan gevraagd of hij nu eigenlijk terug samen was met mn zn ex. En blijkbaar is hij dus nu teug samen met haar. Ergens voel ik mij bedrogen omdat hij eigenlijk nooit echt eerlijk geweest is tegen mij. En ergens heb ik nog steeds het gevoel dat dat zo is. Maar toch mis ik hem... Het is niet logisch. Hij weet zelfs niet of vriendschap zelfs nog kan... dat doet zeer. Ik heb hem dingen toevertrouwd en dan doet hij dit... Was ik dan misschien maar gewoon een bezigheid tot het terug goedkwam met zn exvriendin?
Why me?