Bijna een half jaar is er voorbij gegaan. Je zou denken in een half jaar moet je een stuk verder zijn maar het tegendeel is waar. Vorige maand belde hij en wilde hij afspreken. Heel dom, maar ja heb natuurlijk toch weer toegegeven. Achter in mn hoofd de gedachte dat hij toch wel niet zou komen opdagen. Nou hij kwam dus wel.

Haha hij leek nog wel zenuwachtiger dan ik. De begroeting ging heel onhandig. Kusje of toch niet? Uiteindelijk maar 3 zoenen.

Het leek net of alles weer goed was. Heel veel gepraat en vooral heel veel gelachen. Uiteindelijk zelfs gezoend, hoewel ik mezelf dat nog zo verboden had.

Sinds die dag voel ik me goed en ondanks dat hij nog steeds een vriendin heeft. Hoe bedoel je fout! Hij heef me gezegd dat hij hoopt dat het op een dag nog goed komt tussen ons, maar dat we eerst nog aan onszelf moeten werken. HIj heeft een hoop meegemaakt en ik ook. Of het ooit nog goed komt, zullen we wel zien.

Volgende week zie ik hem weer. Ga zelfs naar zijn nieuwe huis. Heel raar maar ik heb er nu een soort van vrede mee.

kuzz

PS. Heb ook wel eens over onze katten geschreven. Die wonen ondertussen bij mij. Hij wilde ze kwijt en heeft ze met alles erop en eraan aan mij gegeven.