Gisteren naar een benedenetage gaan kijken. Het was mooi maar wel erg klein. Geen nood, ik kijk verder tot ik iets vind dat bij mij past. Verwacht niet dat het huis snel is verkocht, dus ik heb geduld.

Vannacht kon ik niet slapen, het is alsof er iets in mij uit een lange winterslaap is ontwaakt, iets dat me energie geeft. Na lange tijd durf ik weer te dromen en besef dat ik de afgelopen jaren een belofte aan mijzelf heb verbroken. Vlak voor mijn afstuderen heb ik samen met nog wat studiegenoten gezworen om mijzelf nooit te verliezen, om eerlijk en puur te blijven, om te durven dromen en die dromen na te jagen. Vreemd genoeg is mijn verdriet nu niet gericht op het verliezen van mijn lief, maar op het verliezen van mijzelf. Dit neem ik mijzelf kwalijk.

Is dit de reden dat hij verliefd is geraakt op een ander, waren we in slaap gesukkeld, zonder het zelf te beseffen? Denk dat het antwoord 'ja' is. Dan kan ik maar 1 ding constateren: dan had ik dus ook verliefd op een ander kunnen worden. Ben blij dat dat mij niet is overkomen, want dan zou er sprake zijn van het ene gat met het andere gat opvullen.

Is dit ontwaken het cadeautje waar jullie het over hadden? Als dat zo is, hebben jullie gelijk, het is een fantastisch cadeau.

Vandaag een goede dag...