Ja, ik heb weer een dip. Ik praat er met mensen over en die zeggen mij dat hij er al heel lang mee bezig is.
Wat gemeen! Dit heb ik toch niet verdiend na 7 jaar?
Ja, ik loop de stadia een beetje door elkaar. Het ging goed en nu weer niet. Iemand zei tegen mij dat als hij nog van mij hield dan had hij mij al veel eerder gebeld. En het is al 12 dagen geleden. Hij houdt dus niet meer van mij zoals vroeger. Dat doet echt pijn.
Ik had het al geaccepteerd, maar de hoop is nu ook weg. En dat maakt mij woest. Waarom? Waarom wilde hij niet verder met mij? Waarom mag ik geen contact met hem opnemen? Hij heeft mij toch pijn gedaan? Waarom zou ik hem moeten sparen?
Ik heb het nu erg moeilijk. Strax maar even afreageren op boksbal tijdens training.
Ik weet hij geeft om mij, maar hij houdt niet meer van mij.....waarom...
Wat heb ik verkeerd gedaan........?
Waarschijnlijk zeggen jullie niets. Maar het voelt gewoon zo. Ben blij dat ik dinsdag intake met psycholoog heb.
waarom bij jezelf zoeken?
Waarom zou jij iets verkeerd hebben gedaan? Je hoeft het niet perse bij jezelf te gaan zoeken. Ik begrijp het wel, want dat heb ik ook gedaan.
Maar ik heb alles gedaan voor hem, en als dat niet genoeg was dan is hij mij niet waard.
Ik kan hem niet gelukkig maken en hij mij niet zegt hij, maar waarom zou je iemand verantwoordelijk stellen voor je eigen geluk? Je kan alleen jezelf gelukkig maken en vraag me niet hoe, want daar ben ik zelf ook nog niet uit.
Kreeg vandaag te horen dat hij het zo moeilijk heeft, hij zit op een klein kamertje zegt hij (hij woont tijdelijk bij zijn moeder en die heeft een mega huis, dus als hij alleen op zijn kamertje wil blijven heb ik geen medelijden met hem.
Straks zit hij weer in zijn eigen mega huis, nu ik een paar maandjes. Goh mag ik straks zit ik op een klein kamertje en dan kan hij zijn leven lang nog genieten van alle luxe die we samen hadden uitgezocht. Ik heb dat dan niet meer waarschijnlijk nooit meer....maar goed het is maar de vraag of hij gelukkig wordt met zijn 'spullen' die geven je maar tijdelijk een geluksgevoel. Ik zal niet beweren dat het niet moeilijk voor mij zal zijn dit luxe leven achter mij te laten, want ja dat was het echt. Ik heb hele slechte (lees) armoedige tijden meegemaakt en nu leefde ik eens in luxe. Was daar zeer tevreden mee, heb er van genoten dat zeg ik eerlijk, vandaar dat het zo moeilijk is om er afstand van te moeten nemen. Maar ook dat zal wel weer wennen.
Ik ga voor echt geluk en ooit zal ik die weer tegenkomen.
Ai Rage
Auw...je bent echt diep op je hart getrapt op dit moment. Probeer alleen geen conclusies te trekken! Heel goed advies Panic, ik hoor nu mensen zeggen "doe dat zelf dan ook niet". Want dat is het lastigste in deze situatie: je weet niet wat er in die ander omgaat! En omdat we dat niet weten, gaan we dat zelf invullen. Dat ie niet van je houdt omdat hij 12 dagen niets heeft laten horen? Tja, dat is een invulling. Het kan ook zijn dat hij zelf in de war is, er even niet mee om kan gaan.
Meid, je bent zo ongelooflijk sterk bezig. Ik snap je heel goed, dat je nu twijfelt aan alles. En ja, je verdient dat er respect- en liefdevol met je wordt omgegaan. En nee, jij hebt helemaal niks fout gedaan!!!
De hoop is nu weg bij jou... Dat is heel hard. Maar weet je, misschien is dat ook het beste voor nu. Een soort van zelfbescherming.
Ik hoop dat de boksbal geholpen heeft