Online gebruikers
- JosephUnlal
Mijn ex en ik hebben het nu al een tijdje uit. De relatie eindigde met veel tranen van verdriet en konden elkaar maar niet loslaten. 4 Jaar hebben we een relatie gehad.
Uiteindelijk kon ze niet meer slapen. Ze heeft angst. Ze zegt dat ze het niet aankan.. de symbiose. Ze zegt dat het bij haar alles of niets is, dat ze daar problemen mee heeft. Ze is onzeker en heeft verlatings en bindingsangst. Ze zit in therapie nu.
Ze maakte het uit omdat ze zei er niet mee om te kunnen gaan.
Gisteren kreeg ik na drie maanden ineens weer een sms.. over hoe het met me ging en dat het met haar wat beter ging en dat ze de behoefte had om weer eens iets af te spreken, dus dat hebben we gedaan. Ik weet niet wat ik moest verwachten, maar toen ik haar zag zat het gevoel er nog steeds. Zij begon te huilen. En er was overduidelijk nog veel gevoel en aantrekkingskracht.
Toch aan het einde van de avond zei ze dat ze niet wist of ze ooit wel een relatie zou kunnen hebben met iemand.. dat was haar veel te druk.. ze kon niet bij zichzelf blijven in een relatie.
Nu wil ze over een hele tijd een vriendschap, maar kon me nu heel lang even niet meer zien want er zat nog veeeel te veeel gevoel zei ze.
Ik begrijp het niet.. ik begrijp dat ze met haar psychische dingen zit, maar als je toch van elkaar houdt..dan is het er.. en dan is er toch ook en weg te vinden ofniet? Het doet me pijn ..
Hebben jullie misschien goede raadt?
christ@alive2
ik heb je verhaal gelezen,ik ben al iets verder dan jou.ik heb het helemaal gehad met mijn ex vriendin,had er nog contact mee.tot vorige week donderdag ik heb nog nooit zo een twijfelachtig iemand meegemaakt.ik heb het contact verbroken mischien hoor ik nog iets van haar of niet?dat ligt aan de relatie die zij nu heeft sterkte met alles ik begrijp je goed gr christ
?
Christ,
wat is je steun of reactie nou? Ik lees alleen maar iets over jou?
Of zie ik iets over het hoofd?
humzz
Ik heb haar opnieuw ontmoet.. Heb mezelf geuit zoals ik voel. Op een gegeven moment zei ze gewoon:
We houden te veel van elkaar denk ik en daarom zit een relatie er niet in.
humzz ik weet het ook niet meer.. ik weet niet of ik vertrouwen moet houden of het echt laten gaan nu
Klinkt logisch
"maar als je toch van elkaar houdt..dan is het er.. en dan is er toch ook en weg te vinden ofniet"
Dat klinkt heel logisch, maar in jouw situatie heeft een van de twee angst (bindingsangst), precies op het gebied waar de ander (jij dus !) zijn kracht en erkenning in vindt. Ga er maar aan staan: dat vergt qua inleving wel héél veel van jou. De vraag is of je dat op kunt en wilt brengen. Tegelijkertijd kom je als je ermeer doorgaat in een situatie terecht die in ieder geval op dit moment niet gelijk is.
Ikzelf vind ook dat houden
Ikzelf vind ook dat houden van genoeg moet zijn.. Zeker als er verder geen ernstige dingen gebeurd zijn zoals vreemdgaan/mishandeling oid. Ik blijf erbij dat als je echt van iemand houdt meer dan van wie dan ook (op liefdesgebied), je vroeg of laat wel terug gaat naar diegene. Tuurlijk kun je niet alles pikken van de ander ook al houd je van elkaar, maar na een tijdje uit elkaar te zijn besef je echt wel dat je gewoon bij degene wilt zijn waar je van houdt, en dan word je ook toleranter. Liefde overwint in dat geval alles, daar geloof ik wel in.
Ik denk dus dat als zij echt van je houdt ze weer bij je terugkomt. Doet ze dat niet, dan was de liefde misschien wel niet groot genoeg. Vooral in dit geval, het ligt duidelijk niet aan jou, jij hebt geen grote fout gemaakt oid en zij zegt dat ze voor haar gevoel ''met niemand een relatie kan hebben''. Dus troost je met de gedachte dat zij, wanneer ze weer klaar is voor een relatie, terug zou komen bij jou, en anders was haar liefde voor jou niet zo groot als jij altijd gedacht hebt.
En dan verdien je dus beter! Niet dat zij een slecht persoon is, maar je verdient altijd iemand die net zoveel door het vuur zou gaan voor jou, als jij voor hen.