November 2009 ging onze relatie uit, omdat mijn ex zei dat ze niet meer met onze woede om kon gaan en dat we te zwaar op de hand waren bij elkaar. Zij vond dat er een communicatie probleem was. Als we stil waren was het goed, maar als er teveel gepraat werd kwamen onze ego’s met elkaar in strijd. Haar idee is dat ze niet bij zichzelf kan blijven in een relatie en dat wij zoveel op elkaar lijken qua pijnlichamen wij een soort van haat/liefde verhouding hebben.

Het vasthouden en de hoop op een hereniging is denk ik nog het meest vermoeiende na een verbroken relatie.
Momenteel moet ik echt terugkijken op mijn leven en de keren dat ik liefdesverdriet heb ervaren.
Ik denk inderdaad dat ik niet goed voor mezelf gezorgd heb waardoor ik telkens weer in relatie terecht ben gekomen waarin de ander domineerde. Ik merk dat er momenteel met name woede zit naar de andere partij. De enige manier om het los te kunnen laten is naar mijn gevoel op dit moment de woede.

Wat een mooi forum eigenlijk.
Weet je wat ik heb geleerd? Dat ik me te afhankelijk van de gevoelens van anderen opstel. te afhankelijk. Alsof mijn leven voorbij is als mijn ex niet meer in mijn leven is. Ik heb het nog niet verwerkt maar heb eindelijk wel gevoeld waar de grens ligt tussen je gevoel te afhankelijk maken van anderen en je gevoeltotaal niet afhankelijk maken van anderen. Het is een flinter dunne grens en de balans behouden is heel moeilijk

Mijn ex smste het volgende:
Hey, ik denk niet dat mijn gevoel voor jou minder is dan dat van jou voor mij, ik kan alleen niet meer het commitment aangaan wat jij graag zou willen. Dat heb ik gedaan. Maar die tijd is voorbij. Dat kan ik nu niet meer. Hoop dat je dat snapt. liefd ...

Wat denken jullie? Is dit verloren zaak voor eeuwig? Of heb ik echt een plaat van hoop voor mijn kop? Ik zie het niet meer..ik zit er midden in namelijk.

We houden teveel van elkaar om een relatie te hebben denk ik zei mijn ex.
Ik heb almaar verlangen naar je die bijna niet te harden is.. maar ik kan geen relatie.. ik weet niet of ik ooit wel een relatie met iemand kan hebben zei ze..

Wat denken jullie hiervan? Zal ik het een geduldige kans geven? Of zal ik het laten gaan?

Mijn ex en ik hebben het nu al een tijdje uit. De relatie eindigde met veel tranen van verdriet en konden elkaar maar niet loslaten. 4 Jaar hebben we een relatie gehad.
Uiteindelijk kon ze niet meer slapen. Ze heeft angst. Ze zegt dat ze het niet aankan.. de symbiose. Ze zegt dat het bij haar alles of niets is, dat ze daar problemen mee heeft. Ze is onzeker en heeft verlatings en bindingsangst. Ze zit in therapie nu.

Ze maakte het uit omdat ze zei er niet mee om te kunnen gaan.