die dingen doen nu misschien pijn... maar kunnen later een waardevolle herinnering zijn aan de tijd die je met haar gehad hebt...
ik zou de foto's enzo bewaren, ergens in een doos doen en ver weg stoppen... en als je ze later dan weer eens tegenkomt... misschien kun je ze dan met een glimlach bekijken

Ik heb een doos onderin mn kast met allemaal spullen van exen.. hoewel ik er ook wel eens over heb gedacht om de boel in de fik te steken ben ik blij dat ik het nog heb. Gewoon houden, wegstoppen of desnoods bij iemand anders in de kast zetten. Echt, anders krijg je spijt!

Hee allemaal bedankt voor de reacties. Heb ze echter te laat nog door kunnen lezen. Daarmee bedoel ik nadat ik er al was geweest. Ik kan jullie alleen maar vertellen dat ik me zeer klote voel nu. Grooy, ik wou niet te lang blijven. Ik wou zo snel mogelijk weg, maar dat is dus niet gelukt. Ik wou zo rustig mogelijk blijven. Dat is ook niet gelukt. Ze deed zo onverschillig. Ik ben boos geworden. Ik was ook zo kwaad. Heb mijn spullen gepakt. Heb haar de spullen die ik had gekregen teruggegeven. En lovehurtsme, ik heb dus ook de ring, ketting, oorbellen en allerlei andere dingen die ik haar heb gegeven teruggevraagd. Er is weer discussie over van alles gekomen. Emoties schoten de lucht in. Op alles werd op een gegeven moment door beiden boos gereageerd. Ik zei toen een aantal dingen die niet leuk waren. Daar heb ik haar pijn mee gedaan. Dat zei ze tegen me. Ik zei toen tegen haar dat ze dat met 1000 moest vermenigvuldigen en dan had ze de pijn die ik van haar had gekregen. Ze slikte ook een heleboel dingen van me omdat ze wist dat ik haar pijn had gedaan. Ben op een gegeven moment gelukkig kalm geworden. We hebben een klein beetje beter gepraat. Heb toen de belangrijkste dingen die ik haar terug had gegeven weer teruggepakt (ketting die heel dierbaar is voor mij, foto van haar zodat ik haar nooit meer hoef te vergeten, valentijnskaart van haar). Die nam ik mee. Dat wou ik nog bewaren. De rest van de dingen liggen in een zak bij haar.Ze had tegen mij gezegd dat zie zou bewaren. Ikheb haar dat toen ik wegging ook nog eens gevraagd of ze die wil bewaren. Ik krijg van die dingen nog teveel pijn. Ooit zal ik ze wel terugwillen. Dan kan ik ze wel halen. Heb haar de dingen die ze van mij had gekregen weer teruggegeven (Ben er wel blij mee dat ik ze weer terguggegeven had hoor lovehurtsme, zij was er ook blij mee, want het gaf haar natuurlijk ook herinneringen aan mij. Goede herinneringen en die kan ik haar niet afnemen. Dat recht heb ik niet en heb ik gelukkig ook niet genomen). Al deze dingen gebeurden door boosheid. Boosheid die ze wel begreep. Het is echter wel slechter geworden tussen ons nu. Heb het alleen maar meer verpest. Er is gelukkig ook niets aan de hand tussen haar en die C. Zij zijn gewoon goede vrienden geworden. Zij kon bij hem haar verhaal kwijt. En weet je wat, ik geloof haar daar ook in. Ik baal daar zo van. We zijn klote uit elkaar gegaan. Wou ook in eerste instantie bij haar blijven. Ik wou niet naar huis. ik heb hier niemand. Mijn vrienden wonen bijna allemaal in Deventer. Een paar hier in utrecht, maar die hebben geen tijd en hebben hun eigen problemen. Mijn huisgenoten zijn er niet. Dus ik vroeg of ik daar kon blijven omdat ik bang was dat ik me anders iets ging aandoen. Ze heeft me uiteindelijk toch maar naar huis gestuurd (ben ik nu wel blij om). Ik had toen mijn moeder gebeld. Die werd helemaal overstuur door dit alles. Vooral door het feit dat ik het niet meer zag zitten.Gelukkig had ik mijn moeder gebeld, want anders wist ik niet waartoe ik in staat was. Zij bracht me weer terug tot de realiteit. Thank god for mothers dacht ik toen. Toen ik thuis was heb ik mijn ex weer geprobeerd te bellen. Wou toch van dat beroerde gevoel af. Zij nam niet op. Had haar toen een sms gestuurd of ze me aub kon terugbellen. Dat heeft ze gelukkig gedaan. Heb haar toen verteld dat ik spijt had van hoe het is gegaan. Dat dit dus absoluut niet was hoe ik het wou. Dat als ik het kon terugdraaien ik het anders had gedaan. We hebben het elkaar vergeven wat we tegen elkaar hadden gezegd. Was ik zeer blij mee. Zij begreep ook dat ik dit zo helemaal niet had gewild en dat boosheid hier een grote factor in speelde. Ik was hier dus blijkbaar nog niet klaar voor. De emoties lopen dan te hoog op. Ze doet me toch nog teveel pijn. Het contact mag nu van haar komen. Wanneer zij er ook klaar voor is. Heb haar gezegd dat ik haar alle tijd van de wereld geef. Ik zal geen contact meer opnemen. En ze zei me dat ze wanneer de tijd rijp is het contact van haar kant vanzelf wel gaat komen. Of het dan vriendschap wordt of niet dat merken we dan vanzelf wel. Dat moet ik dan tegen die tijd maar zien uit te vogelen. Maar wil ik dat ze dat gaat doen en dat het tussen ons goed gaat komen (vriendschappelijk gezien dan), dan moet ik haar de tijd gunnen om dit te verwerken en mijzelf de tijd gunnen om dit te verwerken. Mijn eigen leven op zien te pakken vanuit die bodemloze put waar ik weer heeeeeel diep in ben gevallen. Zij negeert me zo, omdat ze me ruimte wou geven zei ze. Door haar vorige vriendje was zij gedumpt. Zij ging toen ook maar achter hem aan. Die jongen had er oten op een gegeven moment ook een streep door gezet. Toen kon zij pas doorgaan met haar leven. Zij wilt ook dat ik doorga. Heeft er daarom bij mij vrijwel direct een streep doorgezet. Omdat ze weet hoe ik me voel en omdat ze weet dat ik daar alleen maar meer baat bij zal hebben. Zij gaat namelijk ook door. Het doet me alleen zo'n pijn dat zij er al wel bijna overheen is. Dat het doorgaan voor haar zo makkelijk is. Dat ik nog zo vast zit. En maar die gevoelens hou en maar niet doorga. Ik blijf maar hangen in die bodemloze put. En dat lichtpuntje is zoooo ver weg. Ik baal hiervan. Had echt alles gedaan vandaag wat ik dus absoluut niet moest doen. Ze zei dat we dit gesprek nog een keer gaan overdoen. Opnieuw doen. Het gesprek van vandaag moeten we vergeten. En wanneer we er beiden klaar voor zijn, dan gaan we dit gesprek nog eens doen. Ik ben blij dat ze dat zei. Betekent toch dat zij er ook een beetje mee zat over hoe het was gegaan. Het was voor haar natuurlijk ook geen pretje. Ze was ook blij dat ik hiermee kwam. Dat ik ook vond dat dit niet goed ging. En dat ik niet aardig bezig was bij haar. Ik ga vanaf nu alle goede herinneringen naar voren halen. Met deze herinneringen ga ik haar voor me afsluiten. En dan ga ik verder proberen te gaan. Ik ga ervoor zorgen dat ik in de toekomst alleen nog maar naar haar kan terugkijken d.m.v. die goede herinneringen. Dat als ik terugkijk naar de relatie, ik alleen nog maar met goede gevoelens aan haar terugdenk en dat ik 2,5 goede en fijne jaren met haar heb gehad. Haar advies ga ik opvolgen. Verder gaan met mijn leven. Mijn toekomst zo goed mogelijk proberen op te bouwen. Mijn problemen niet uit de weg te gaan, maar ze te confronteren. Haar een plaatsje in mijn herinneringen geven en daar met een goed gevoel op terugkijken. En wanneer ik het eindelijk kan en me er voor kan openstellen, een andere grote liefde tegen het lijf lopen. Daar doe ik haar het meeste plezier mee zei ze me. Als dat is wat ze nu voor mij het liefste wil, dan ga ik dat doen. ik moet wel, want bij haar terugkomen zit er niet meer in. Daar ben ik nu achter. Het begint nu eindelijk echt tot me door te dringen. Ik ben leeg. helemaal leeg. Voel me klote en aan de andere kant toch eigenlijk wel goed. Ik snap dat ook niet hoor. Misschien was dit gesprek dan toch ergens goed voor me. Ik heb die boosheid tegen haar eruit gegooid die ik al die tijd bij me had. Misschien voel ik me daardoor wel goed. Ook doordat er niets aan de hand is tussen haar en die C. Ik heb wat meer vertrouwen in haar gekregen weer. Begin haar ook weer meer te geloven. Is ook alleen maar goed. Hierdoor kan ik de dingen voor mezelf beter begrijpen en het een plaatsje gaan geven. Ook kan ik dan positiever tegen haar, de relatie en alle herinneringen aan gaan kijken. Ik ben weer wat wijzer geworden. Dit was mijn diepste dal. Ik denk dat ik nu alleen nog maar vooruit kan gaan.

Ja daar heb je gelijk in. Ze geeft nog veel om me. Het ging alleen van haar kant niet meer. En daar moet ik mee leren leven. Blijkbaar waren we niet voor elkaar bestemd. tenminste van haar kant dan. Maar misschien wel van allebei de kanten. We verschilden heel veel maar toch ook weer niet vind ik. Compleet hetzelfde zijn is saai.dat is niet goed juist vind ik. Er moeten toch ook wat verschillen zijn vind ik. dat maakt een relatie juist zo boeiend. We konden elkaar goed aanvullen. Dat werd later steeds slechter. Dit kwam doordat we teveel tijd in elkaar staken. daardoor kwamen op een gegeven moment alleen de verschillen naar boven. dat heeft ons uit elkaar gedreven. Ach ik vergeef haar alles. Ik wil er alleen nog maar met positieve gedachten op terug kijken. Zo ben ik dan ook wel weer. Ik ben heel vergevingsgezind. Hou er niet van omanderen pijn te doen. Vind ruzies verschrikkelijk. Ga ze het liefst uit de weg. Maar soms moet het. En bij ons was dat de laatste tijd te vaak.

Ik at, dronk en sliep ook heel weinig. Is klote... gelukkig doe ik dat wel weer. hhmmm laat ik nu ook maar even wat gaan drinken zo... heb wel dorst hahahaha. En het minderen van het contact helpt inderdaad. Ik voelde me goed, totdat ik haar belde voor mijn spullen en ik daar uiteindelijk was. Dit bewijst gewoon dat ik er nog niet klaar voor was. Nu moet ik dit weer opbowen.

Was ook zo stom vandaag. Ik wou mijn moeder bellen. (staat onder mam mob.)Mijn ex staat ook onder de m (marloes). Ik met mijn gedachten ergens anders druk op de m en druk dan 4x naar beneden en druk op bellen. Ik maar afvragen waarom mijn moeder niet opneemt. Hoor ik ineens de stem van mijn ex. Die klonk een beetje geirriteerd. Ik was echt geheel verbaasd. Toen pas drong tot me door dat ik haar ad gebeld. Ik me direct verontschuldigd. dat dit niet de bedoeling was. Wou mijn moeder bellen. Maar dat dit een automatisme was. Wat voelde ik mestom. Gelukkig vondze het niet erg. Ze moest er zelfs om lachen. Ik heb toen maar snel opgehangen. Wou eigenlijk toen maar praten. heb het gelukkig niet gedaan. En direct weer uitgedaan. Ik hoop niet dat ze me het kwalijk neemt. Was echt een ongelukje. Ach ik zie wel wat er verder komt. Ik leef dag bij dag nu. O.a. deze site houdt me staande. Door mijn verhaal hier te typen.