Een tijdje niet meer op deze site geweest. aan de ene kant wel goed
omdat ik op die manier niet in dezelfde stemming blijf hangen.
maar aan de andere kant even anoniem mijn verhaal doen kan ook wel fijn zijn.

Inmiddels iets meer van 5 maanden verder sinds de breuk,
en er is ontzettend veel gebeurd.

Het missen van haar en mijn hondje en de emotionele buien zijn nog steeds aanwezig,
maar het valt allemaal wat beter te behappen, en ik blijf er niet zo lang meer in hangen.

Vlak na mijn laatste blog ben ik dus op "vakantie" geweest met mijn werk
inclusief mijn ex omdat ze tevens een collega is op mijn werk.
je zou verwachten dat dit ongelooflijk mis zou kunnen gaan
omdat we nou niet bepaald "goed" en als vrienden uit elkaar zijn gegaan

Maar ja het tegenovergestelde kan dus ook. dat ze je momenten op zoekt
om een praatje te maken, nogal vaak oogcontact loopt te zoeken.
en "herinneringen" op begon te halen, zoals dat ze al kon zien waar ik sliep
(omdat ik mijn kussen altijd mee neem )
Samen met andere activiteiten ondernomen, waar zij ook aanwezig was,
en daar kwam het zelfs tot een goed gesprek over werk van de afgelopen weken
dat we elkaar niet gezien en gesproken hadden. voelde allemaal heel relaxt en vertrouwd
ook voor haar aangezien zijn toenadering zocht.
De rest van het weekend verliep ook aardig goed, kleine gesprekjes gevoerd.

Na dit weekend zelfs nog complimenten gekregen van collega's over de omgang met elkaar
en nog rare vragen van andere collega's of wij weer bij elkaar kwamen of zo
aangezien de manier hoe wij met elkaar omgingen eigenlijk niet anders was dan voor de breuk.

Na deze periode zag ik haar 1 keer in de week op het werk, heel relaxte omgang met elkaar
ik had afgesproken met mezelf en leidinggevenden dat ik gewoon als collega met haar om zou willen gaan
en hier gedraag ik mij tot nu toe nog steeds naar,

Maar ja de andere partij, mijn ex dus vind het nodig om nogal in het verleden te praten
dingen die we meegemaakt hebben, dingen over het samenwonen,
zeg maar herinneringen op te halen, ze trekt momenten ook erg naar me toe
voeren "leuke" gesprekjes op het werk over werk, wat privé dingetjes
ook dingen die zij meemaakt waar ze me naar laat raden hoe dat zou komen
omdat ze dat ook wel eens meegemaakt had toen we nog wat hadden.
weken achter elkaar door laten schemeren dat ze me graag vaker wil zien
op het werk, door te vragen of ik niet meer wil werken of zelfs vast in dienst
zou kunnen komen.. (waar bemoeit ze zich mee vraag ik me af)

allemaal leuk en aardig ik ga daar niet in mee, en aan andere collega's kan ik merken dat
die zich ook afvragen waar ze mee bezig is.
aangezien zij dus al 5 maand een ander heeft.
en hier nauwelijks over spreekt, ze ontkent het niet, maar geeft het ook niet volledig toe
(ze laat over komen dat ze alleen woont tegen mij)
draagt zeer willekeurig een kettinkje met hanger (zilveren hartje)
ene week of dag wel, dan zo een week of een paar dagen niet.
draagt dus ook willekeurig nog kleding die van mij was die ik aan haar gegeven heb.
en je zou verwachten dat der Facebook vol staat met van alles over haar nieuwe leven,
maar haar nieuwe kerel zet er van alles op (tagged haar dus), en ze
reageert er eigenlijk totaal niet op, zet er zelf geen foto's op of belevenissen
foto's haar en mij samen staan er niet meer op, maar wel foto's van mij
en foto's van mijn woning (van binnen, met de hond, van de tuin)
allemaal zo wazig (heb zelf geen facebook meer maar krijg dit mee via via)

en dat loopt nu dus al een maand of 3. kan merken dat ze me loopt aan te trekken
en af te stoten, ene keer contact zoeken, andere keer bijna negeren enz..
kreeg spontaan laatst nog een whatsapp over werk, de laatste was in januari
toen het er op leek dat het nog goed zou kunnen komen maar daar tussen totaal geen contact gehad.

en hier over in gesprek gaan met haar vind ik zelf dan weer lastig,
omdat het zij zo raar kan reageren op dingen. en negatieve spanning op het werk
kan mij mijn plek kosten ( ik ben vrijwilliger en zij is vast in dienst).

Tja zoals je kan merken houd het mij nog best wel bezig,
daar ben ik me ook bewust van, en ook bewust dat dit komt
omdat ik haar (inmiddels 3 dagen, door prive omstandigheden wat meer afleiding nodig)
op het werk zie en zie hoe zij acteert, er nou niet bepaald "vrolijk" bij loopt
opeens ook te laat komt, of zich ziek meld naar huis gaat.
en zich optrekt aan mensen waar ze voorheen niet echt bepaald positief over was
en die straks ook nog weg gaan omdat dan hun stage er op zit.

Dus ja wat moet je er mee en hoe ga je er mee om..
er is eigenlijk nog maar 1 doem scenario die me de laatste weken bezig houd
hoe ga ik er mee om als ze straks misschien zwanger is/wordt/blijkt te zijn.

misschien rare gedachte maar toch..

(p.s ander werk zoeken is voor mij dan weer geen optie ivm prive situatie,
en ik me niet weg wil laten jagen omdat ik veel plezier heb in wat ik daar doe)