Heel herkenbaar, ik zit er gelukkig niet meer zo midden in maar heb deze periode ook heel zwaar meegemaakt! Dus weet dat je hier niet alleen in staat en weet ook dat het overgaat, in ieder geval minder wordt. Die pijnlijke herinneringen overal waar je komt, het misselijke gevoel waarmee je wakker wordt en waarmee je gaat slapen. Het onbegrip, onbesef en de wanhoop in zijn grootste vorm. Ik voel zo met je mee, het lijkt alsof ik dit heb geschreven een half jaar geleden. Ik ben er nog steeds niet overheen en het speelt nog elke dag een ongelofelijk grote rol maar weet dat dit zware verdriet overgaat. Het zijn allemaal fases en dit is 1 van de ergste.
Heel goed dat je het niet hebt verstuurd, je hebt ons om dit soort dingen tegen te zeggen! Denk dat je er veel spijt van had gekregen. Tuurlijk kun je nog dingen zeggen als je dat heel erg graag wilt maar doe dat dan rustiger, zonder dat je laat merken hoe vreselijk veel pijn het je doet. Dat zal je waarschijnlijk in jou situatie(met een nieuwe vriendin)nog veel meer pijn gaan doen. Wat jij van hem wilt horen zul je waarschijnlijk hiermee niet te horen krijgen.. Hoe pijnlijk ook dat weer is.
Je maatje je beste vriend en je liefde.. In 1 keer weg. Ook ik kan het af en toe nog steeds niet geloven maar ik wens je veel sterkte.

Liefs, xx

Everybody sails alone, but we can travel side by side

Ja, ik heb af en toe nog steeds die vragen en weet dat ik er geen antwoord op zal krijgen, ook mijn liefde is niet over, maar ik ben nu al ruim een jaar verder en kan het al af en toe wat beter loslaten.
Ik weet hoe het is, om zo diep in de put te zitten, en niet kunnen begrijpen waarom zijn liefde over is en die van mij niet...
Het verdriet zal minder heftig worden, je zult het echt gaan merken.
Ik kan opeens na een jaar weer rustig een boek lezen, heb ik lang niet kunnen doen, dat is voor mij een goed teken, jij zult dit ook gaan krijgen, opeens het besef dat het verdriet al iets minder is....
Hou je taai!!!!
Letje