Lieve Virenque,

het jojo effect kennen we allemaal. En wat een kutgevoel is dat, het heen en weer geslingerd worden tussen hoop en wanhoop, tussen opluchting en woede, tussen verdriet en lichte blijdschap. Ik begrijp heel goed dat je hoop houdt, dat is ook niet zo gek als zij je blijft zeggen dat ze nog iets voor je voelt. Ik denk alleen wel dat je je ?ɬ©?ɬ©n ding goed moet realiseren, en dit zeg ik niet om je te kwetsen, maar omdat ik denk dat het echt zo is. Als ze je echt echt terug zou willen dan waren jullie nu alweer samen....jij wilt er alles aan doen om dit te laten slagen, maar het lijkt alsof zij daar nog niet zo zeker van is. Kijk het even aan, geef haar en jezelf wat ruimte om te ademen, ik denk dat op elkaars lip zitten op dit moment averechts gaat werken. Misschien moet zij even voelen hoe het is om jou echt niet meer in haar leven te hebben en moet ze zien dat jij ook echt verder gaat met je leven, om zich te realiseren dat ze je misschien niet kwijt wil raken? Wat je schreef over die afspraak die ze op het laatste moment afzei, ook dat begrijp ik heel goed van jouw kant, je wilt graag bij haar zijn dus zeg je die vriend af. Maar nu blijkt dus dat zij ook geen rekening met jou houdt op dat vlak, dus moet jij dat ook niet meer doen. Als je tijd hebt voor haar prima, maar gaan geen dingen afzeggen of uitstellen vanwege haar. Ik denk ook elke avond, zal ik iets leuks gaan doen of zal ik thuis blijven, want misschien staat hij wel opeens voor de deur. Ja daaaagggg daar ben ik dus ook mee opgehouden. Want hij staat toch niet voor de deur en ondertussen zit ik zielig in een hoekje.
Hou je taai jongen,

Liefs Nina

Virenque,

Tjo moeilijk hoor dit, zeker gezien het feit dat je eigenlijk wordt heen en weer geslingerd. Jij wilt alles voor haar doen, afspaak afbellen met een vriend van je etc, maar aan de andere kant houdt zij niet zoveel rekening met je.

Ik zou ook willen adviseren, het een stuk los te laten. Je verwachtingen zijn op dit moment zo hoog gespannen, dat er maar iets hoeft tussen te komen van haar kant, en je voelt je weer ellendig.
Herkenbaar, maar jij bent degene die er zelf wat aan kan doen.
Probeer je leven op te pakken, en wie weet komt er een onverwachte wending in het geheel. Maar maak je even los van haar.
Doe de dingen die je nu graag wilt doen, en zet haar eventjes (figuurlijk) op de achtergrond.

Liefde is geven en nemen. Van twee kanten.
Eenrichtingsverkeer is geen balans!

Sterkte man!

Ron

Thanx lieve mensen..

Eeffie; we hebben het meer dan vaak doorgesproken. Ze zei afgelopen maandag nog tegen me dat ze met een schone lei wilde beginnen; zei heeft fouten gemaakt met een ander en ik ook, daar hebben we het al zo vaak over gehad. Nu wilde ik 'punt' zeggen en de tijd nemen en geven aan elkaar. Maar er komt inderdaad teveel van mijn kant, en inderdaad Ron, in heb teveel verwachtingen. Men, voelt als een soort verslaving.. alsof ik smak naar een sigaret en aan het afkicken ben.. zo erg verlang ik naar een bericht van haar. Wat zal ze nu denken? Zal ze aan me denken? Wat zal ze aan het doen zijn? Zoveel vragen.. ik kan de antwoorden niet afdwingen, wat ik inderdaad wel kan afdwingen is mijzelf eens goed beet te pakken en mij in een andere richting te duwen. Brrr.... liefde is geven en nemen, nu geef ik teveel.. meer dan dat zelfs. Nu leg ik de bal bij haar; ze moet weten wat ik waard ben en het haar niet te makkelijk maken.

Zoveel dingen, allemaal makkelijker gezegd dan gedaan..