Dag 3 zit ik nu, dag 3 van geen contact hem niet gezien hebben niet gesproken over msn sms of wat dan ook. Ja 1 sms heb ik gestuurd omdat toen hij aangaf rust te willen hij zei smsen kan..echter hoorde ik niets van hem(hij ook niet van mij overigens) dus vroeg ik hem of hij het zo fijner vond of toch wel wilde smse. Ik kreeg een wazig antwoord terug met ja ik wil gewoon rust. Tis echt effe kut met alles. Njah ik denk daar uit te halen dat ik hem beter ff zn eigen ding gun.

Maar mijn hoofd draait heel de dag rond, heel de tijd heb ik in mijn hoofd wat als..
wat als hij me vergeet in die achterlijke rust periode, waar ik totaal niet achter sta omdat ik vind dat je moet praten met elkaar en luisteren.
wat als hij iemand anders tegen komt, het is nogal een womanizer dat weet ik vanuit dingen in het verleden
wat als hij alleen maar bozer wordt en zijn eigen aandeel hier in niet ziet.
Maarja..wat als ik hem blijf irriteren met mijn niet rust dan raak ik hem waarschijnlijk kwijt ergert hij zich aan mij etc.. Dus ik heb de perfecte oplossing nog niet gevonden.

Ik blijf het in ieder geval niet eerlijk vinden. Hij is blijkbaar in staat het tot op zekere hoogte van zich af te zetten leuke dingen te doen en mij aan de kant te zetten for now. Ik zit hier iedere ochtend met een misselijkmakend onderbuik gevoel en een SHIT in mijn hoofd en heb om eerlijk te zijn ook wel een keer per dag wat tranen waar ik overigens niet trots op ben.

Vanmorgen probeerde ik de boel ook vanuit mijn kant eens te bekijken. En zoals HugoBos en Hurt girl in hun reactie zeiden(thanks nog) niet alleen maar zelf investeren en denken aan hem. Ik heb natuurlijk ook dingen waar ik tegenaan loop, er is nooit een iemand die met die ruzies zit. Bij mij is het voornamelijk het verleden dat op een gegeven moment begon mee te spelen. Er is een ding dat mij ontzettend dwars zit en dat is op het moment, beetje cru omdat over zo een site te vertellen maar het is wel waar het om draait eigenlijk...dat wij voor het eerst 'het' deden hij die zelfde avond een andere vrouw had gezoend. Diezelfde vrouw is zijn beste vriendin nu en hij begon haar, vond ik, leuker te vinden. Vaker langs daar veel vertellen en hij klaagde veel over sms bij haar. Echter is zij ontzettend eerlijk en voegde mij op een gegeven moment ook toe op msn met de mededeling dat ze ook het idee had dat hij haar leuk had gevonden. Dat kwam natuurlijk hard aan. En ofcourse zorgde ook dat weer voor een spanning tussen ons want hj vond dat ik hem niet vertrouwde niet geloofde etc. over hem en haar zijn er ontzettend veel ruzies geweest. Hetzelfde als over zijn liegen, het gaat altijd over niet relevante dingen. Namen die ineens anders zijn, grote droomverhalen over dingen die in het echte leven onmogelijk zouden zijn en waarvan hij heilig van overtuigd is dat het echt is gebeurd. Die verhalen komen vooral boven als wij een dip hebben en ik boos ben, misschien zodat ik medelijden kreeg. Er zijn zo ook nog wel meerdere dingen dat hij last minute dingen afzegt als ik boos ben hij nergens op reageert omdat hij vind dat hij dan recht heeft boos te zijn etc.

En ik moet ook wel eerlijk toegeven als ik dit lees dat ik dit nu ook niet als de perfecte relatie beschouw.. verre van zelfs. Dit is iets wat ik mensen niet toejuich en waarvan ik hoop dat ze er nooit in verzeild raken. Het is namelijk ontzettend moeilijk om omtegaan met iemand die ruzies 180 graden kan draaien zodat het zeker weten bij jou uit komt, en met iemand die eigenlijk ook ongeveer hetzelfde karakter als jou heeft. Want dat is een ding dat ik vanaf dag 1 weet, wij hebben zoveel overeenkomsten in hoe we dingen aanpakken en naar dingen kijken..

Toch hoop ik dit hele dramascenario achter ons te kunnen laten en weer te kunnen zijn wat we waren.. Die tijd was namelijk geweldig, nooit ruzies en we snapte elkaar meteen.. Maar dat is niet in mijn handen. For now weet ik alleen dat ik mezelf enigzinds gek maak met de wat als en zo onrustig als iets ben in deze rust periode.. En ik probeer mezelf wel te forceren om naar mijn problemen met hem te kijken maar dat blijkt nog erg lastig. Ik heb mezelf ook voorgenomen dat zo lang ik daar niet realistisch naar kan kijken zoals jullie nu doen waarschijnlijk als je deze blog hebt gelezen dat ik hem nog niet moet spreken. Dit is voor mijn bestwil en waarschijnlijk ook die van hem. Want het feit blijft wel, door zijn acties vertrouw ik hem ook stukken minder denk ik ook vaker dat hij iets rots bedoeld als goed en heb ik ook van te voren vaak al het idee dat hij me zal laten zitten. Dit zijn dingen die voor mij ook moeten veranderen want anders wordt het simpelweg niets.. Hoe hard dat voor mij ook zal zijn.

Bah wat haat ik dit:(.