Beste ldvd'ers,

Ik ben het soms echt zat! Waarom nog zo treuren?
Nu haast 2 maanden na de break. Hij was de enigste tot nu toe die mij zo liet voelen en die mijn liefde beantwoorde, die liet merken dat ik alles voor hem betekende en liet merken dat hij elke minuut aan me dacht. Ja, zo was het in het begin. Hij kon me niet met rust laten, liep als een hondje achter me aan. Heerlijk al die aandacht! Vooral omdat ik hem zo leuk vond, hij was grappig, lief en enthousiast.
Ik wou niet verliefd worden, bang dat ik weer een gebroken hart zou krijgen. Maar het lukte hem mijn hart te veroveren, me laten geloven dat ik de enigste was en dat het nog heel lang zou gaan duren. Mijn voorgevoel had gelijk, ik had niet verliefd moeten worden. Mijn hart gebroken, door hem.

Hij sloeg opeens om, van de grappige, enthousiaste vrolijke jongen naar de stille, chagrijnige en negerende jongen. Hoe kon hij zo opeens omslaan? Na de break gingen we nog eens uit met vrienden, weer zo stil en negerend naar mij. Hij leek wel bang voor mij te zijn. Hij zei dat hij het gezellig vond dat ik kwam. Maar daar heb ik niks van gemerkt, hij stond alleen maar een potje te roken en stil te wezen. Iets wat ik niet gewend van hem was. Komt het door mij? Dat vraag ik me vaak af.

Ik denk nog steeds aan hem, elke dag. Als ik opsta, en als ik ga slapen. De relatie was niet perfect, maar ik was blij dat ik iemand had. Iemand waarvan ik gedroomd had, totdat hij omsloeg.
Soms vraag ik me af of hij nog aan me denkt? Maar hij zit al achter een ander meisje aan. Maar hij durfde niet, en ze wou niks van hem weten. Heb alles aangehoord van een vriendin, het deed me pijn. Voor iedereen doe ik net alsof het me geen pijn doet. Ik moet me sterk houden. Altijd als ik verdriet had moest ik me sterk houden voor mezelf en anderen, ik moest er zijn voor mijn zusje.
Alleen een vriendin die ik via msn spreek vertel ik hoeveel verdriet ik er nog van heb. Ze zegt: hij is jou niet waard, je verdient een veel beter en liever iemand! Want je bent lief, aardig en je helpt altijd iedereen en staat voor iedereen klaar.
Maar in mijn ogen bestaat er haast geen beter iemand. Okay hij rookt en drinkt veel, maar hij kan er tegen. Als dat weg was, is hij perfect in mijn ogen. Alleen als hij de vrolijke jongen is.

Word het soms zat, zet zn foto van mn beeldscherm af en zet een vrolijk liedje op en ga vervolgens gek dansen in mijn kamer of zing hard met het liedje mee. Dan word ik weer vrolijk en kan hij op dat moment de pot op.

Ik heb geen vertrouwen meer, in niemand meer. Als ze dingen zeggen van je bent lief enzo, denk ik je slijmt. Geloof niet dat er iemand verliefd op mij kan worden. Ik ben er zo slecht in omdat ik nogal verlegen kan zijn. Maar als hij mij tijd had gegunt, dan durfde ik meer en had hij me misschien niet achter gelaten. Had hij me beter gekend en kwam hij erachter dat we ontzettend veel gemeen hadden. Had hem nog niet alles verteld.

Soms denk ik dat hij bang is. Bang om gekwetst te worden, want zijn vorige relaties die ook niet lang duurde hebben hem veel pijn bezorgd. Hij is 2x gedumpt. Ik denk dat hij dacht omdat het niet goed ging dat ik hem wou dumpen. Na een dag samen uit (waar ik veel genegeerd werd, omdat andere meisjes blijkbaar leuker waren) was ik het spuugzat en vroeg hem hoe het nou zat. We hadden besloten vrienden te blijven, want hij wou nog steeds lol met me maken en vond me nog steeds een leuke meid. Ik wou hem niet kwijt, zwak misschien? Houd hij me nu aan het lijntje?
Maar ook ik ben nu bang weer pijn te voelen. Bang om weer verliefd te worden om vervolgens afgewezen te worden.
Ik zag het aankomen door mijn onzekerheid, waarom ben ik dan nog zo verdrietig, denkend dat hij de ware is? De enigste die me zo kan laten voelen. Waarom is hij dan nog steeds perfect in mijn ogen? Waarom kan ik hem niet loslaten ook al ben ik het zo zat!
Zoals Free Spirit al zei: zet dat droombeeld van je af, want het was geen droom! Het was niet zoals je het wou. En dat was het ook niet. Alleen het begin, en het liep uit op een nachtmerrie. En ik denk dat het begin hoorde bij: het kunnen krijgen van jou!
Misschien waren het versiertrucs, de eerste paar weken heb ik het dan over.

Ik weet diep in mijn hart dat het niet goed zal komen. Diep in mijn hart weet ik dat hij waarschijnlijk niet meer aan me denkt en dat hij bezig is met andere meisjes. Maar het is zo hard om het onder ogen te zien!

Dus beste ldvd'ers! Wees het zat! Laat hem of haar los en maak wat van je leven! Zoals ik nu op het punt sta te gaan doen.
Zet een vrolijk liedje op, ga gek dansen in je kamer wat dan ook. Maak lol met vrienden. Zodat als je je ex weer ziet je kan laten zien dat je sterk bent en dat je kan laten zien wat hij/zij wel niet heeft laten lopen. Want als je vrolijk bent straal je het best! Treuren heeft geen zin, want diep in je hart weet je, dat het nooit meer goed zal komen hoe moeilijk het ook is.
Tuurlijk blijf ik denken aan hem, maar ik ga verder. Wachten op hem totdat hij inziet wat hij heeft verloren is geen optie.
Heb besloten nu verder te gaan, wel nog steeds denkend aan hem helaas. Maar nu ga ik niet meer treuren! Nu ga ik alleen nog maar plezier opzoeken! Hopelijk kan ik dit nog lang volhouden!
Alles was zo mooi in mijn ogen en iedereen vond het geweldig, we waren het perfecte stel. Maar zo perfect was het blijkbaar niet.
Ja, in het begin. Ik vraag me af of hij wel verliefd op me is geweest? Want zo leek het wel. Het kan aan mij liggen maar vaak genoeg denk ik: het ligt aan hem! Hij had hiervoor 2 korte relaties die ook niet lang duurde. Hij kan misschien niet trouw blijven en is snel uitgekeken op iemand. Hij is net als mij nog wel eens onzeker en verlegen, dus echt over onze gevoelens praten lukt ons, in ieder geval mij niet echt goed. SOms denk ik dat hij bang is, wel wilt maar bang is. Maar volgens mij i shet hoop dat hier met me solt. In ieder geval, antwoorden zal ik nooit vinden.
Ik ga nu de lol opzoeken!

Groetjes,
Dearest...