Ik denk eerlijk gezegd niet dat je erg veel steun kan verwachten, aangezien je het over een buitenechtelijke relatie hebt van jou en van die man. Dat betekent dat er 2 personen hier verdiet van kunnen hebben als ze erachter komen (nl. jou man en zijn vrouw) en de mensen op deze site weten vaak zelf hoe KUT het is als je wordt bedrogen of als je ex al heeeel snel een nieuwe heeft...
Mijn mening is dat als je huwelijk niet goed is je het moet beindigen en DAARNA pas verder gaat, niet tegelijkertijd, dat doe je gewoon niet...

Hoi Meis,
verliefdheid is een gevoel en dat overkomt je. Het is niet een rationeel besluit van "laat ik mij en anderen het eens moeilijk maken". Verliefdheid is iets prachtigs als je ervoor openstaat, maar is ehm.... 'fucking painful' (pardon) als je je laat leiden/lijden door onze cultuur. Daar komt weer die uitdrukking die inmiddels nauwelijks nog wat zegt 'normen en waarden'. Ben je boosaardig als je verliefd bent, nee toch!!...
Ook ik ben getrouwd en kan wel zeggen dat ik een fijn/goed leven heb. Toch koester ik al 14 jaar mijn hoteldebotel gevoelens voor een 'andere' hele lieve vrouw. Ik laat me dat niet wegnemen en mijn vrouw vindt dat prima. Van binnen ben ik niet monogaam, wie is dat wel? Ik heb nooit iets gedaan met die verliefdheid en moet ook vertellen dat het helaas helaas niet is beantwoord door HAAR. Wel een heel goed contact gehad als collega. Ik heb dat bedrijf 14 jaar geleden verlaten om niet steeds haar te moeten zien zonder daarbij haar aan te kunnen raken. Heb ik daaran wel goed gedaan? Ik ben er nog niet uit.
Laat het komen zoals het gaat en luister vooral naar je gevoel. Je bent er pas klaar voor om een keuze te maken, op het moment dat je de keuze maakt. Niet eerder, niet later. Jouw gevoel zal je zeggen dat het juist is en de rationele redeneringen kunnen alleen ondersteunend zijn. Het ondersteunt dat wat jij toelaat. Ik voel met je mee, maar voel niet precies wat jij voelt. Dat is uniek en kan/mag niemand veroordelen. Wees goed voor jezelf, want dan kan je het ook voor anderen zijn. Het is allemaal zo moeilijk h?ɬ®!!......
Liefs, Cees

Meis, of dit overgaat?, ik kan je gerust stellen, het gaat over!!.. Hoe lang het duurt?, tja.. dat zou wel verschillend zijn voor iedereen. Ik was knetter verliefd tot in het kleinste adertje van m'n lichaam. Ja.... erg veel verdriet gehad en dat duurde ongeveer een half jaar. Hierna kwam het met flagen terug en na 2 jaar was dat ook verdwenen. Alleen de tijd bood voor mij uitkomst. Je zou je kunnen afvragen of het nu een obsessie is geworden, of toch gewoon een gevoel van -ik wil m'n armen om haar heen slaan en HAAR horen fluisteren "Cees, ik wil jou ook". Nee een obsessie is het niet, ik heb m'n gevoelens altijd onder controle kunnen houden en laat haar haar eigen leven leiden, immers wil ik toch dat het GOED gaat met haar. Natuurlijk wil ik haar bellen, mailen, chatten, bezoeken, .... Afgelopen week heb ik de stoute schoenen aangedaan en haar gebeld. Goh wat vond ik dat spannend, ik stond als een puber te trillen op m'n beentjes. Maar ja....haar voicemail stond aan en heb toen stuntelig wat ingesproken. Tot nu toe heeft ze niet gereageerd en zoals ik ben (stom he) vind ik dat ook goed. Zij bepaald of ze me wel/niet te woord wil staan. Ja ik wil weten of het goed gaat met haar. Ik hou nog steeds van haar en koester dat op (verre) afstand. Ik kan er nu mee leven. Ik ben getrouwd met een lieve vrouw die me ook 'armen om me heen' geeft en dat helpt natuurlijk ook h?ɬ®. Zij is begripvol en dat zal ik niet verwaarlozen. Ja, dat hart heeft plek voor meerderen, zo zit ik nu eenmaal in elkaar.
Als je verdriet hebt, kan je nauwelijks relativeren. Die donkere wolken zijn erg groot en zwart. Het is een clich?ɬ©, maar het zonnetje gaat heus weer schijnen hoor!!...
Cees