maar weer eens proberen te tikken, proberen?? nee, ik wil tikken, moet tikken, hoor dat ene liedje weer eens op de radio.ons liedje weet je nog wel??!! en jij daar, ik hier, allebei het zelfde willen, maar niet kunnen omdat we allebei kinderen hebben, kinderen die voor alles gaan. Dan de afstand....ook al wil ik wel lopen naar je en jij naar mij, het is te ver...jij zei tegen me woonde je maar hier dan was alles anders,maar ja ik woon daar nou eenmaal niet, ik woon hier....en mis je...argh!!!

Kan iemand me uitleggen wat ik mis, wat ik niet begrijp, wat ik niet snap met de beste wil van de hele wereld. Heb inmiddels al weer een mail gehad, beste Meis, we houden toch wel kontakt???Kontakt houden?? waarom zouden we, volgens mij. Hij had er toch over te stoppen, hij was niet verliefd op me en dan nu een mail met de vraag toch kontakt te houden.Ik heb er niet op geantwoord.Wil eerst eens tijd voor mezelf hebben, moet over veel dingen nadenken en zal ik ja of nee antwoorden. Duurde schijnbaar te lang, want inmiddels heb ik ook al sms jes gehad, gaat alles wel goed met je? hoe is het?
Wat wil ie nou toch ???

Schreef ik vorige week over mn nieuwe liefde een moordvent, vond ik het. Had begrip voor mn angst, mailde me zeer regelmatig, stuurde me s avonds een sms je om me welterusten te wensen, kwam regelmatig vanuit Arnhem naar Deventer gereden en zo kan ik nog lang door gaan. Krijg ik een mail( een mail notabene !!!) om te zeggen dat hij niet verliefd op me is en of we wel door moeten gaan.......en ik???? Ik heb geen zin in weer een man die niet volledig voor me gaat, dus helaas pindakaas, nee WE gaan niet verder.

Jaren heb ik geleefd met de instelling dat ik mijn geluk niet af liet hangen van andere mensen, andere dingen,maar in mezelf moet zoeken. Wat een onzin blijkt nu!!!!
Ik merk nu dat mijn geluk wel degelijk afhangt van iemand anders,maar...........ik kan niet met hem maar zeker niet zonder hem zijn.De reden hiervan voert te lang om uit te leggen,sorry.Maar dat je als 40 plusser er nog achter moet komen dat je eigen geluk wel degelijk afhangt van iemand anders, is een vreemde levensles.
En het toeval wil ( of bestaat toeval toch niet) dat ik op de radio allerlei dingen hoor die me zo doen denken aan "ons".

Voor degene die nog nooit iets van mij heeft gelezen..........ik ben getrouwd,maar verliefd geworden op iemand anders die ook getrouwd is. Hij is ook op mij verliefd, maar we wilden beiden niet toegeven aan onze gevoelens voor elkaar.Totdat we dat niet meer volhielden,kontakt kregen, ons (weer)schuldig gingen voelen,,kontakt verbraken en zo kwamen we iedere keer in een vicieuze cirkel.Zo ging het al weken door en heb ik tijd gevraagd en gekregen van mijn man om een oplossing te zoeken.Hoewel het me erg,erg moeilijk viel heb ik vandaag besloten om het kontakt definitief te verbreken.alhoewel ik

Een tijdje niet geschreven omdat er zo veel om me heen
gebeurde dat ik daar al mijn tijd en energie aan heb moeten besteden. Goed, hoe is het nu tussen ons???
Je wilt het niet geloven, maar hij heeft kontakt gezocht omdat hij me zo miste. Wilde in eerste instantie vrienden blijven maar ik wist al bijvoorbaat dat dat niet zou lukken
Inmiddels zijn we behoorlijk verliefd op elkaar en ga ik scheiden van mijn man. Niet met gelijk met hem verder te gaan maar om tot rust te komen. Hij zit behoorlijk met zichzelf in de knoop. Wil liever mij, maar zit "vast" aan zijn vrouw.Zowel mijn man als zijn vrouw zijn op de hoogte en weten inmiddels dat dit meer is dan een "gewone"verliefdheid Eigenlijk ben ik o zo blij,maar aan de andere kant voel ik me toch ook weer schuldig want we hebben beide een partner die dit niet verdienen.

Waar ik al bang voor was is gebeurd, als goede vrienden
met elkaar omgaan lukt me gewoon niet en hem ook niet.
Er is zo'n "chemie" tussen ons, soms denk ik dat ik uit
elkaar spat!!!Maar ja, hij is getrouwd en ik ook,
wat nu....