Goedemorgen Kitty,

Lijkt echt heel veel op mijn verhaal.
Ook ik had het uitgemaakt en begon te missen. Hij was helemaal verliefd, ik was het he-le-maal terwijl ik op dat moment echt nog even de kat uit de boom aan het kijken was.
Ik had al een relatie van 6 jaar achter de rug en mijn instelling was: ik moest het nog maar zien.
Hij die al na twee maanden vroeg of ik nooit meer bij hem weg wilde gaan, hoeveel hij van me hield en dat hij nu pas besefte wat echte liefde was en al dat soort dingen meer.
Ik kon dat niet zeggen, kon niets beloven en dacht meer: Hoe kan je dat nu vragen/zeggen in zo'n korte periode.
Ik geloofde daar nog niet in, had meer tijd nodig. Zeker nadat ik net uit zo'n ontzettende zware periode kwam. Was zo gekwetst, had heel veel pijn gevoeld van de eerdere relatie die over was gegaan en ik had heel veel moeite me kwetsbaar op te stellen met de kans dat ik WEER die vreselijke pijn kon voelen.
Ik liet me gevoel dus nog niet zo op de loop als hij, ik liet het nog niet toe, denk ik.
En heb het ook uitgemaakt omdat ik die twijfels die ik had niet eerlijk vond t.o.v. hem. Ik het idee had dat hij veel meer gek op mij was dan andersom. Ook net als jij altijd piekeren. Wanneer zit het goed, wanneer hou je genoeg van iemand, is het wel echt wat hij voor mij voelt, heeft dit toekomst..... waren allemaal angsten door wat ik eerder had meegemaakt. Of was het toch intuitie die voelde dat dit geen geluk betekende?

Ik kan er nog steeds niet zo goed de antwoorden op vinden. Maar als ik het nu achteraf allemaal bekijk dan zal het ws intuitie zijn geweest en dat ik daar op dat moment naar geluisterd heb. Ik kon ook niet anders, en was blij en opgelucht dat ik het gedaan had.

En waarom dan ineens weer dat gemis daarna he? Ook daar kan ik niet 1 helder en duidelijk antwoord op verzinnen.
We hadden het wel heel leuk, ondernamen samen veel, heel veel lol samen, alle aandacht die hij me gaf, het gevoel dat hij me gaf dat ik zo bijzonder en speciaal was, en mogelijk toch ook een stukje schuldgevoel.
Of omdat hij me constant belde en smste, verwijten maakte, dat ik zijn wereld overhoop had gegooid, dat iemand waar hij zielsveel van hield hem aan de kant had gezet, dat er nooit ruzie was, dat hij het niet snapte en begreep....

Pfff, na het lezen van jou verhaal komt het bij mij ook allemaal weer boven en stoor ik me eraan dat ik er geen duidelijk antwoord voor mezelf heb. Het komt bij mij ook allemaal weer boven nu...

Succes, weet hoe het is...

Liefs Lin